زوریخ: پنل هشدار می‌دهد درباره فشارهای سیاسی بر سینما

در دل جشنواره فیلم زوریخ، صدایی بلند شد: پنلی از فیلم‌سازان و منتقدان، زنگ خطر فشارهای سیاسی بر صنعت سینما را به صدا درآورد. این بحث، که بیش از هر زمان دیگری به‌روز است، ما را وادار می‌کند به فکر کنیم: آیا هنر هنوز آزاد است؟

صدای هشدار در زوریخ

جشنواره فیلم زوریخ، که همیشه پلی بین اروپا و جهان بوده، این بار صحنه‌ای برای گفت‌وگویی تلخ شد. پنل “فشارهای نامرئی: سیاست در پرده نقره‌ای”، با حضور کارگردانانی از ایران، ترکیه و روسیه، به بررسی چگونگی نفوذ دولت‌ها و لابی‌های سیاسی بر تولید فیلم پرداخت. سخنرانان، از جمله یک فیلم‌ساز ایرانی ناشناس، گفتند که سانسور نه تنها فیلمنامه‌ها را تغییر می‌دهد، بلکه روح خلاقیت را هم می‌کشد.

در این پنل، آمار تکان‌دهنده‌ای مطرح شد: بیش از ۴۰ درصد فیلم‌های مستقل در خاورمیانه به دلیل فشارهای سیاسی، هرگز به اکران نمی‌رسند. زوریخ، با جوایز و نمایش‌هایش، سعی کرد این صداها را تقویت کند.

داستان‌های واقعی از پشت پرده

یکی از لحظات احساسی پنل، روایت یک کارگردان ترک بود که فیلمش درباره مهاجران، به دلیل اعتراض دولت، از جشنواره کن حذف شد. او گفت: “سیاست، سینما را به ابزاری برای پروپاگاندا تبدیل کرده.” منتقدان اروپایی هم به فشارهای داخلی اتحادیه اروپا اشاره کردند، جایی که بودجه‌های فرهنگی بر اساس “هماهنگی سیاسی” توزیع می‌شود.

پیام به فیلم‌سازان: مقاومت کنید

پنل با فراخوانی به مقاومت پایان یافت: حمایت از پلتفرم‌های مستقل، استفاده از فناوری‌های دیجیتال برای دور زدن سانسور، و اتحاد بین‌المللی. زوریخ قول داد بودجه‌ای برای فیلم‌های “تحت فشار” اختصاص دهد.

بلبل جان: صدای آزادی در سینما

در بلبل جان، ما به فیلم‌هایی که تحت فشار سیاسی ساخته شدن، اولویت می‌دیم. از مستندهای ایرانی تا درام‌های روسی، همه رو با کیفیت بالا براتون داریم. بپیوندید تا با هم، مرزها رو بشکنیم.

فیلم‌های آزاد را با بلبل جان تماشا کنید!