فیلم The Green Mile 1999

**اثر هنری سینمایی – جذاب و محترم** نگهبان اصلی اعدام در یک زندان تنسی در دوران رکود اقتصادی (تام هنکس) به یک زندانی جدید، مرد سیاه‌پوستی به نام جان کافئی (مایکل کلارک داکن) که به خاطر تجاوز و قتل دو دختر کوچک محکوم به اعدام شده است، توجه می‌کند. او و همکارانش به این غول مهربان علاقه‌مند می‌شوند و نتیجه‌ می‌گیرند که او نمی‌تواند گناهکار باشد....

**اثر هنری سینمایی – جذاب و محترم** نگهبان اصلی اعدام در یک زندان تنسی در دوران رکود اقتصادی (تام هنکس) به یک زندانی جدید، مرد سیاه‌پوستی به نام جان کافئی (مایکل کلارک داکن) که به خاطر تجاوز و قتل دو دختر کوچک محکوم به اعدام شده است، توجه می‌کند. او و همکارانش به این غول مهربان علاقه‌مند می‌شوند و نتیجه‌ می‌گیرند که او نمی‌تواند گناهکار باشد. پس، چه کسی گناهکار است؟ و آیا گناهکار از مجازات فرار خواهد کرد؟ "خط سبز" به‌خوبی ژانرهای سینمایی را ترکیب می‌کند: بخشی از آن فیلم زندان، بخشی معمای فرامادی و بخشی درام است. این فیلم از رمان استیون کینگ توسط کارگردان و نویسنده فرانک دارابونت اقتباس شده و در سال 1999 منتشر شده است. اگر به کتاب‌ها یا فیلم‌های استیون کینگ علاقه ندارید (من ندارم)، این فیلم زیبا و عمیق روحانی را تماشا نکنید؛ این فیلم به هیچ وجه یک داستان ترسناک معمولی نیست، هرچند که چند صحنه وحشتناک دارد. این فیلم 3 ساعت طول می‌کشد و از حد توجه من فراتر است، اما به طرز عجیبی کاملاً جذاب است، حتی با تماشای مکرر. این فیلم بر اساس شخصیت‌ها و دیالوگ‌ها پیش می‌رود و منحصر به فرد و غیرقابل‌پیش‌بینی است. این را به عنوان یک فیلم زندانی معمولی اشتباه نگیرید. این واقعیت که عمدتاً در یک زندان در دهه 1930 اتفاق می‌افتد، موضوعی ثانوی است. این یک معمای درام فوق‌العاده و قوی است. **هشدار اسپویلر** (این پاراگراف را نخوانید مگر اینکه بخواهید احتمالات مربوط به شخصیت جان کافئی را در نظر بگیرید) به نظر می‌رسد نام خانوادگی جان کافئی از واژه‌ای باستانی در زبان سومری به نام "کوفی" به معنای "موجود بالدار" گرفته شده است. بنابراین، جان می‌تواند به عنوان یک فرشته یا پیام‌آور از جانب خداوند دیده شود. در واقع، جان نوعی از عیسی مسیح است که به شش طریق تأیید می‌شود: (1) حروف اول نام او JC است. (2) او دارای قلبی خوب است و به راحتی می‌تواند شر واقعی را تشخیص دهد. (3) او به طرز معجزه‌آسا مردم را شفا می‌دهد. (4) او حکم الهی را اعلام و اجرا می‌کند. (5) او قربانی می‌شود هرچند که کاملاً بی‌گناه است. و (6) او زندگی ابدی (به نوعی) را ارائه می‌دهد، همان‌طور که از طول عمر شخصیت تام هنکس و موش "آقای جینگلز" مشخص است. **پایان هشدار اسپویلر** این شاهکار سینمایی را از دست ندهید. "اجدکومب" (تام هنکس) مسئول نگهبانانی است که به زندانیان در صف اعدام رسیدگی می‌کنند. او مردی شایسته است که با کمک همکارش "هاول" (دیوید مورس) سعی می‌کند وظایف خود را به انسانی‌ترین شکل ممکن انجام دهد. تیم آنها همچنین شامل "پرسی" (داگ هاچینسون) است که واقعاً منفور است. او ترسو و ناتوان است، اما چون به نوعی برادرزاده فرماندار ایالت است، معمولاً از رفتارهای زشتش در برابر زندانیان فرار می‌کند. این رفتار زشت زمانی بیشتر نمایان می‌شود که غول "کافئی" (مایکل کلارک داکن) به زندان می‌آید. همچنین موش کوچکی به جمع آنها اضافه می‌شود که به یکی از زندانیان (هری دین استنتون) دوست می‌شود و به طرز عجیبی به حفظ آرامش کمک می‌کند. اوضاع به طرز جالبی تغییر می‌کند زمانی که تماس فیزیکی بین این غول مهربان و "اجدکومب" به بهبودی بیماری کبدی او منجر می‌شود. هنگامی که نگهبان متوجه می‌شود که این مرد ممکن است دستان شفابخش داشته باشد، او و تیمش شروع به ارتباط با او می‌کنند. در همین حال، "پرسی" زشت اولین اعدام را خراب می‌کند که تأثیری شبیه به فیلم‌های وس کریون دارد و "ویل بیل" روانی سام راکول برای شلوغی به جمع می‌پیوندد. در واقع، راکول برای من این فیلم را می‌دزدد. عملکرد او به شدت مؤثر است و واقعاً به نقش خود متعهد است. فیلم بیش از 3 ساعت طول می‌کشد، اما بازیگری تقریباً بی‌نقص است زیرا این شخصیت‌ها به تدریج توسعه می‌یابند و داستان پیش می‌رود و وحشیگری نژادپرستی، جرم و مجازات را با تلاش‌های انسانی و شرافتی که تقریباً توسط همه افرادی که تحت تأثیر این سناریوها قرار دارند، حتی در میان کارکنانی که گاهی اوقات برای حفظ اولویت‌های خود در تعادل تلاش می‌کنند، آشتی می‌دهد. یکی از داستان‌های بهتر استیون کینگ با عمق به شخصیت‌ها، یک شخصیت منفی خوب برای تنفر و پیامی از رستگاری که به‌طور ظریف اما قوی منتقل می‌شود. بازی عالی از همه افراد درگیر، اما داستان واقعاً مورد علاقه من نیست. اگر از معجزات ساختگی (که کم هم نیستند) و داستان‌های فانتزی لذت می‌برید، مانند نگهبانان زندان که انسانی و همدل هستند (حتی در صف اعدام)، ممکن است این فیلم را بیشتر بپسندید. اما من به فانتزی‌های واقع‌گرایانه‌تر، مانند جادوگران که با ارک‌ها می‌جنگند و از این دست چیزها، ادامه می‌دهم و این فیلم را در زباله‌دان رسانه‌های محافظه‌کار می‌گذارم.