فیلم A Different Man 2024

"ادوارد" (سباستین استن) مردی است که به دلیل نواقص ظاهری‌اش دچار مشکل است و در یک آپارتمان فرسوده زندگی می‌کند. زندگی او به‌سرعت پیش نمی‌رود تا اینکه همسایه جدیدی به نام "اینگرید" (ریناتو رینسوه) که نویسنده است، با او دوست می‌شود و به او قول می‌دهد که در نمایشنامه‌اش نقشی به او بدهد. در این حین، پزشکان او موفق می‌شوند درمانی رادیکال برای او پیدا...

"ادوارد" (سباستین استن) مردی است که به دلیل نواقص ظاهری‌اش دچار مشکل است و در یک آپارتمان فرسوده زندگی می‌کند. زندگی او به‌سرعت پیش نمی‌رود تا اینکه همسایه جدیدی به نام "اینگرید" (ریناتو رینسوه) که نویسنده است، با او دوست می‌شود و به او قول می‌دهد که در نمایشنامه‌اش نقشی به او بدهد. در این حین، پزشکان او موفق می‌شوند درمانی رادیکال برای او پیدا کنند که به تدریج ظاهری نرمال‌تر به صورتش بازمی‌گرداند. هنگامی که او به آپارتمانش برمی‌گردد و با چیزهای ناخوشایندی که از سقف نشتی می‌کند مواجه می‌شود، متوجه می‌شود که دیگر کسی او را نمی‌شناسد و باید هویتی جدید به‌دست آورد. در این زمان است که کشف می‌کند "اینگرید" واقعاً در حال اجرای یک نمایش است و "ادوارد" عنوان و موضوع آن نمایش می‌باشد. او می‌خواهد نقش را بگیرد، اما چگونه بدون فاش کردن هویت واقعی‌اش این کار را انجام دهد؟ در این میان، "اوزوالد" (آدام پییرسون) که شخصیتی ظاهراً خوب دارد اما او نیز می‌خواهد همان نقش را بگیرد، به چالش‌های ادوارد اضافه می‌شود. "اینگرید" باید انتخاب‌های سختی انجام دهد و این سوال پیش می‌آید که آینده ادوارد چه خواهد شد؟ داستان به‌گونه‌ای پیش می‌رود که حس دایره‌وار بودن دارد و به نوعی به ما یادآوری می‌کند که باید مراقب آرزوهایمان باشیم، زیرا امید را به ادوارد می‌دهد و سپس آن را از او می‌گیرد. آیا این وضعیت موجه است یا توجیه‌پذیر؟ این درام به نگرش‌های سطحی جامعه، عدم تحمل و پیش‌داوری‌ها می‌پردازد و همچنین تغییرات دوستی‌ها، شهرت و موفقیت را به تصویر می‌کشد. بازی‌های استن و پییرسون نیز به‌خوبی این مضامین را منتقل می‌کند. استن به‌طرز مثبتی خشم و ناامیدی را به تصویر می‌کشد در حالی که داستان به سمتی می‌رود که به‌وضوح یادآور آثار چارلی چاپلین است. این فیلم در بعضی از لحظاتش نیز خنده‌دار است و نویسنده سعی نمی‌کند هیچ نوع اخلاقی را به ما تحمیل کند، بلکه سناریوهایی را به تصویر می‌کشد و به ما اجازه می‌دهد تا از آن‌ها لذت ببریم و در حین تماشای فیلم آن‌ها را ارزیابی کنیم. فیلم به‌سرعت پیش می‌رود و از همان ابتدا ما به سرعت درگیر شخصیت‌ها و تحولات آن‌ها می‌شویم. "مردی متفاوت" با پارادوکسی دلپذیر ما را به تفکر درباره این موضوع وا می‌دارد که آیا ادوارد اکنون بهتر از قبل است یا خیر. آیا او قربانی نیاز جامعه به نرمال بودن است یا قربانی احساس قربانی بودن خود؟ آرون شیمبرگ، نویسنده و کارگردان این اثر، با سومین فیلم خود داستانی جذاب خلق کرده که به بررسی ادراک، هویت و شادی درونی می‌پردازد. اما متأسفانه، فیلم در روایت خود دچار نقص‌هایی است که به وضوح در آن احساس می‌شود. این اثر به مشکلات ادوارد لیموئل (سباستین استن) می‌پردازد، بازیگری که به دلیل نواقص ظاهری‌اش با مشکلاتی مواجه است. او وقتی از یک درمان جدید مطلع می‌شود، به سرعت اقدام می‌کند و پس از تجربه‌ای دردناک، ظاهری نرمال و جذاب پیدا می‌کند. اما آیا این تغییر واقعاً چیزی است که او می‌خواهد؟ آیا می‌تواند با این زندگی جدید کنار بیاید؟ این سوالات او را به تفکر وادار می‌کند و او را در موقعیت‌های مختلفی قرار می‌دهد. متن داستان به‌دلیل عدم تمرکز بر موضوعات اصلی، دچار سردرگمی می‌شود و در انتقال پیام‌های کلیدی خود با مشکل مواجه است. این اثر به کارهایی مانند "مرد فیل" (1980) شباهت دارد، اما در عین حال به نظر می‌رسد که بیشتر به سمت اضافات غیرضروری متمایل است. با وجود بازی‌های خوب بازیگران، این نقاط ضعف نمی‌تواند این فیلم را از شکست نجات دهد.