فیلم Sing Sing 2023

در این فیلم، "جی" (با بازی کولمن دومینگو) بیشتر وقت خود را در زندان به رهبری گروه نمایش‌های آماتور می‌گذراند. این گروه متنوع از زندانیان به‌خوبی می‌توانند از شکسپیر تا آثار خود او را به صحنه ببرند. با نزدیک شدن به جلسه بررسی عفو و وجود شواهد جدیدی که نشان می‌دهد او مرتکب جرمی نشده است، او مردی خوش‌بین و امیدوار به نظر می‌رسد. گروه...

در این فیلم، "جی" (با بازی کولمن دومینگو) بیشتر وقت خود را در زندان به رهبری گروه نمایش‌های آماتور می‌گذراند. این گروه متنوع از زندانیان به‌خوبی می‌توانند از شکسپیر تا آثار خود او را به صحنه ببرند. با نزدیک شدن به جلسه بررسی عفو و وجود شواهد جدیدی که نشان می‌دهد او مرتکب جرمی نشده است، او مردی خوش‌بین و امیدوار به نظر می‌رسد. گروه آن‌ها یک نفر کم دارد و تصمیم می‌گیرند از تازه‌واردی به نام "کلارنس مک‌لین" بخواهند که به جمع آن‌ها بپیوندد. او می‌پذیرد، اما رویکرد متفاوتی نسبت به کل این کار دارد که به نظر می‌رسد دو مرد را در مسیر تصادف قرار می‌دهد. اجرای بعدی آن‌ها یک کمدی است، اما با پیشرفت داستان متوجه می‌شویم که سناریوهای مختلف شخصیت‌های زندانی چندان خنده‌دار نیستند. در اینجا تأکید زیادی بر اینکه چه کسی به چه دلیل به زندان افتاده وجود ندارد و بیشتر بر شخصیت‌پردازی مردان متمرکز است. بسیاری از آن‌ها خودشان زندانیان سابق هستند و کارگردان "گرگ کودار" از صحنه و گاهی اوقات از لباس‌ها به عنوان فضایی مناسب برای بررسی زندگی این افراد استفاده می‌کند. برخی از آن‌ها امیدوار به آزادی هستند و برخی دیگر کمتر. برخی از آن‌ها بی‌گناهی خود را انکار می‌کنند و دیگران - شاید نه چندان. سپس دینامیک فزاینده بین دومینگو و مک‌لین مطرح می‌شود. یکی از آن‌ها فرض می‌کند که در موقعیت بهتری برای کمک به دیگری است، اما آیا این درست است؟ آیا ممکن است نقاط مشترک بیشتری بین آن‌ها وجود داشته باشد تا آنچه در ابتدا به نظر می‌رسد؟ دومینگو در فرم عالی‌ای به‌ویژه در انتهای فیلم قرار دارد، اما در واقع این مک‌لین است که شخصیت قوی‌تری را به تصویر می‌کشد. این موضوع بدون شک تحت تأثیر تجربیات واقعی او قرار دارد، اما او هنوز هم درجه‌ای از ظرافت را به نقشی می‌آورد که انتظار آزادی یا اعتقاد به قدرت‌های بازپروری زندگی روزمره در "سینگ سینگ" را ندارد. این یک درام شدید و جذاب است که ما را درگیر می‌کند و باعث می‌شود به سرنوشت شخصیت‌ها اهمیت دهیم، در حالی که شخصیت‌هایی را خلق می‌کند که ناقص هستند، اما قابل نجات و به‌طور مشخص انسانی هستند.