بیوگرافی
ادیل حسین یک بازیگر هندی است که در سینمای هند، از جمله سینمای هنری و بولیود اصلی، و همچنین سینمای بین‌الملل کار کرده است، در فیلم‌هایی مانند "معتاد به اصول" و "زندگی پی" (هر دو در ۲۰۱۲). او در جوایز ملی فیلم (هیئت داوران ویژه) در جوایز ملی فیلم ۲۰۱۷...
ادیل حسین یک بازیگر هندی است که در سینمای هند، از جمله سینمای هنری و بولیود اصلی، و همچنین سینمای بین‌الملل کار کرده است، در فیلم‌هایی مانند "معتاد به اصول" و "زندگی پی" (هر دو در ۲۰۱۲). او در جوایز ملی فیلم (هیئت داوران ویژه) در جوایز ملی فیلم ۲۰۱۷ برای "هتل نجات" و "ماجرای راتی کتی" دریافت کرده است. او در فیلم‌های انگلیسی، هندی، آسامese، بنگالی، تامیل، مراتی، مالایالم، نروژی و فرانسوی بازی کرده است.
او در سال ۱۹۶۳ در گولپارای آسام به دنیا آمد، جایی که پدرش مدیر یک مدرسه دبیرستان بود و حسین جوان‌ترین فرزند از هفت بچه بود.
در یک مصاحبه، او پس‌زمینه چند قومی خود را توصیف کرد، زیرا پدربزرگ مادری‌اش عراقی بود و مادربزرگ مادری‌اش ریشه‌های آسامese، انگلیسی و ایتالیایی داشت.
حسین در نمایش‌های مدرسه بازی کرده است.
او در ۱۸ سالگی از خانه خارج شد تا در کالج بی. بوروآه در گوآهاتی فلسفه بخواند و در نمایش‌های کالج بازی کرد و به عنوان کمدین استندآپ اجرا کرد.
او همچنین در بین اجراهای گروه کمدین محلی "گروه باها ی ما ما" از بازیگران معروف بولیود تقلید می‌کرد. او به مدت شش سال به عنوان کمدین استندآپ کار کرد، به یک تئاتر سیار پیوست و همچنین در سینمای محلی فعالیت کرد، قبل از اینکه به دهلی نقل مکان کند، جایی که در مدرسه ملی دراما تحصیل کرد (۱۹۹۰–۱۹۹۳).
او همچنین در "استودیو دراما لندن" با کمک بورس تحصیلی "چارلز والاس هند" تحصیل کرد.
پس از بازگشت به هند در ۱۹۹۴، حسین به تئاتر سیار "تئاتر هنگول" در آسام پیوست، جایی که به مدت سه سال کار کرد، قبل از اینکه به دهلی نقل مکان کند. او کار خود را در صحنه در دهلی آغاز کرد، هرچند آموزش خود را زیر نظر خالد تیابی ادامه داد. پس از تیابی، او با سوپان بوس در "آشرام سری آروویندو" در پودوچری آموزش دید، قبل از اینکه با دیلیپ شانکار در دهلی آموزش خود را آغاز کند.
به عنوان یک بازیگر، او ابتدا در "اوتلو: یک نمایش در سیاه و سفید" (۱۹۹۹) که جایزه "ادوینبرگ فرینج فرست" را دریافت کرد، مورد تحسین قرار گرفت و سپس در "خداحافظ دزدیمونا" که همچنین به کارگردانی رویستین آبل بود. او از ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۷ مدیر هنری و مربی جامعه هنرمندان و بازیگران در همپی بود و همچنین استاد مهمان در "کنسرواتوری سلطنتی هنرهای نمایشی" در لاهه بود. او همچنین استاد مهمان در alma mater خود، "مدرسه ملی دراما" است.
در ۲۰۰۴، او در فیلم بنگالی "ایتی سریکانتا" در کنار سوها علی خان بازی کرد، جایی که نقش اصلی را ایفا کرد.
در تلویزیون، او در نقش اصلی در سریال کارآگاهی "جاسوس ویجی" (۲۰۰۲–۲۰۰۳) که توسط "بی‌بی‌سی ورلد سرویس ترست" تولید شده بود، ظاهر شد.
اگرچه او در چند فیلم آسامese ظاهر شده بود و نقش‌های کوچکی در "کامین" ویجال بارداواج و "برای واقعی" سونا جین داشت، اما نقش او در "ایشقیا" (۲۰۱۰) بود که توجه‌ها را در بولیود جلب کرد، هرچند نقش اصلی اول او در "اژنت وینود" با بازی سیف علی خان و کارینا کاپور خان بود که اوایل ۲۰۱۲ اکران شد. در همان سال، او در فیلم‌های "گنگور" به کارگردانی ایتالیایی ایتالو اسپینلی، "معتاد به اصول" میرا نایر و "زندگی پی" انگ لی ظاهر شد.
او بعداً در کنار سری دیوی در کمدی درام "انگلیسی وینگلیش" (۲۰۱۲) ظاهر شد و همچنین به خاطر نقش خود در "درس‌هایی در فراموشی" در جشنواره سینمای مستقل جنوب آسیا در نیوجرسی مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. پس از اینها، او در "بمبئی most wanted" آدیته باتاچاری و "طلوع" پارتو سن‌گوپتا بازی کرد.
نمایش بیشتر
