بیوگرافی
دنیل دی-لوئیس (متولد ۲۹ آوریل ۱۹۵۷) یک بازیگر بازنشسته با تابعیت بریتانیا و ایرلند است. او اغلب به عنوان یکی از بزرگترین بازیگران تاریخ سینما توصیف میشود و در طول دوران حرفهای خود که بیش از چهار دهه به طول انجامید، جوایز متعددی از جمله سه جایزه اسکار، چهار جایزه...
دنیل دی-لوئیس (متولد ۲۹ آوریل ۱۹۵۷) یک بازیگر بازنشسته با تابعیت بریتانیا و ایرلند است. او اغلب به عنوان یکی از بزرگترین بازیگران تاریخ سینما توصیف میشود و در طول دوران حرفهای خود که بیش از چهار دهه به طول انجامید، جوایز متعددی از جمله سه جایزه اسکار، چهار جایزه بافتا، سه جایزه انجمن بازیگران سینما و دو جایزه گلدن گلوب دریافت کرد.
این بازیگر در تئاتر ملی جوانان در صحنه درخشان بود قبل از اینکه به مدرسه تئاتر بریستول اولد ویک پذیرفته شود، که به مدت سه سال در آنجا تحصیل کرد. با وجود آموزش سنتیاش در بریستول اولد ویک، او به عنوان یک بازیگر متد شناخته میشود که به خاطر فداکاری و تحقیق مداومش در مورد نقشهایش معروف است. او از زندگی خصوصیاش محافظت میکند و به ندرت مصاحبه میدهد و تنها تعداد کمی از حضورهای عمومی دارد.
دی-لوئیس در اوایل دهه ۱۹۸۰ بین تئاتر و فیلم جابهجا شد و به شرکت سلطنتی شکسپیر پیوست و نقش رومئو مانتگ در رومئو و ژولیت و فلوت در خواب شب نیمه تابستان را بازی کرد. او در سال ۱۹۸۹ در تئاتر ملی لندن در نقش هملت بازی کرد و در میانه یک اجرا بعد از اینکه در صحنهای که روح پدر هملت در برابرش ظاهر میشود، دچار بحران شد، از صحنه خارج شد—این آخرین حضور او در صحنه بود. پس از ایفای نقشهای پشتیبان در گاندی (۱۹۸۲) و باونتی (۱۹۸۴)، او به خاطر بازیهای چشمگیرش در لاوندری زیبا (۱۹۸۵)، اتاقی با چشمانداز (۱۹۸۵) و سبکی غیرقابل تحمل بودن (۱۹۸۸) مورد تحسین قرار گرفت.
او جوایز اسکار را برای نقشهایش در پای چپ من (۱۹۸۹)، خون خواهد بود (۲۰۰۷) و لینکلن (۲۰۱۲) دریافت کرد. سایر نقشهای نامزد اسکار او در در نام پدر (۱۹۹۳)، باندهای نیویورک (۲۰۰۲) و نخ phantom (۲۰۱۷) بود. فیلمهای قابل توجه دیگر شامل آخرین موهیکانها (۱۹۹۲)، عصر معصومیت (۱۹۹۳)، کوره (۱۹۹۶) و بوکسور (۱۹۹۷) است. او از بازیگری در سالهای ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۰ بازنشسته شد و به عنوان کارآموز کفاشی در ایتالیا مشغول به کار شد. اگرچه او به بازیگری بازگشت، اما در سال ۲۰۱۷ دوباره بازنشستگی خود را اعلام کرد.
نمایش بیشتر