بیوگرافی
امیلی ژان "اما" استون (متولد ۶ نوامبر ۱۹۸۸) یک بازیگر و تهیهکننده آمریکایی است. افتخارات او شامل دو جایزه اسکار، دو جایزه فیلم آکادمی بریتانیا و دو جایزه گلدن گلوب میباشد. در سال ۲۰۱۷، او پردرآمدترین بازیگر زن جهان بود و توسط مجله تایم به عنوان یکی از ۱۰۰ نفر...
امیلی ژان "اما" استون (متولد ۶ نوامبر ۱۹۸۸) یک بازیگر و تهیهکننده آمریکایی است. افتخارات او شامل دو جایزه اسکار، دو جایزه فیلم آکادمی بریتانیا و دو جایزه گلدن گلوب میباشد. در سال ۲۰۱۷، او پردرآمدترین بازیگر زن جهان بود و توسط مجله تایم به عنوان یکی از ۱۰۰ نفر تأثیرگذارترین افراد جهان معرفی شد.
استون بازیگری را از کودکی در یک تولید تئاتر از «باد در درختان» در سال ۲۰۰۰ آغاز کرد. او به عنوان یک نوجوان به لس آنجلس منتقل شد. او در سال ۲۰۰۴ با برنامه تلویزیونی «در جستجوی خانواده پارtridge جدید» به تلویزیون قدم گذاشت. این برنامه واقعنما تنها یک قسمت پایلوت غیرقابل فروش تولید کرد. پس از نقشهای کوچک تلویزیونی، او در مجموعهای از فیلمهای کمدی نوجوانان که مورد استقبال قرار گرفتند، مانند «سوپر بد» (۲۰۰۷)، «سرزمین زامبیها» (۲۰۰۹) و «ایزی ای» (۲۰۱۰) که اولین نقش اصلی استون بود، بازی کرد. پس از این موفقیت، او در کمدی رمانتیک «عشق دیوانه، احمق» (۲۰۱۱) و درام تاریخی «کمک» (۲۰۱۱) بازی کرد. او به عنوان گوئن استیسی در فیلم ابرقهرمانی «مرد عنکبوتی شگفتانگیز» (۲۰۱۲) و دنبالهاش در سال ۲۰۱۴ شناختهتر شد.
استون برای بازی در نقش یک معتاد بهبود یافته در «پرندهمَن» (۲۰۱۴) و ابیگیل مشام در «عزیزترین» (۲۰۱۸) نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر زن مکمل شد. دومی اولین همکاری او با کارگردان یورگوس لانتیموس بود. او دو جایزه اسکار برای بهترین بازیگر زن را برای نقشهایش به عنوان یک بازیگر مبتدی در موزیکال رمانتیک «لا لا لند» (۲۰۱۶) و یک قربانی خودکشی که دوباره زنده شده در کمدی فانتزی لانتیموس «چیزهای بیاهمیت» (۲۰۲۳) به دست آورد. او همچنین در نقش بیلی جین کینگ، بازیکن تنیس، در «نبرد جنسها» (۲۰۱۷) و در نقش اصلی در «کرولا» (۲۰۲۱) بازی کرد. او در مینیسریال کمدی تاریک «مانیاک» (۲۰۱۸) و «نفرین» (۲۰۲۳) در تلویزیون بازی کرد.
در برادوی، استون در بازسازی موزیکال «کاباره» (۲۰۱۴–۲۰۱۵) در نقش سالی باولز بازی کرد. او و همسرش، دیو مککاری، در سال ۲۰۲۰ شرکت تولیدی «فروت تری» را تأسیس کردند که تحت آن فیلمهای «پرابلمیستا» (۲۰۲۳)، «نور تلویزیون را دیدم» و «درد واقعی» (هر دو در سال ۲۰۲۴) را تولید کردهاند.
توضیحات بالا از مقاله ویکیپدیا درباره اما استون است که تحت مجوز CC-BY-SA منتشر شده و فهرست کامل مشارکتکنندگان در ویکیپدیا موجود است.
نمایش بیشتر