بیوگرافی
بینوتا باسو در سال 1925 در یک خانواده برهمنی به دنیا آمد و به همین دلیل او را لاکشمی نامیدند. پدرش، ساتیا ساندار باسو، وکیل دادگستری در دادگاه عالی پتنا بود. بینوتا یکی از شش دختر او بود. ساتیا ساندار به عنوان وکیل مشغول به کار بود، اما موسیقی عشق...
بینوتا باسو در سال 1925 در یک خانواده برهمنی به دنیا آمد و به همین دلیل او را لاکشمی نامیدند. پدرش، ساتیا ساندار باسو، وکیل دادگستری در دادگاه عالی پتنا بود. بینوتا یکی از شش دختر او بود. ساتیا ساندار به عنوان وکیل مشغول به کار بود، اما موسیقی عشق اول او بود و بعد از ساعت‌های کاری، روتین او خواندن و نواختن سازهایی مانند sitar، ارگ و بسیاری دیگر بود. مادر بینوتا نیز خواننده خوبی بود. بنابراین، موسیقی در خون بینوتا بود و او به عنوان یک هنرمند پخش در فیلم دیکشول (1943) وارد صنعت فیلم شد. رایچند بورال او را به پانکاج کمار مالیک، آهنگساز فیلم معرفی کرد. این اتفاق پس از نقل مکان خانواده به کلکته رخ داد. در کلکته، بینوتا همراه با خواهرانش با پسرعمویش، چین موهان سهن بیش، در تماس نزدیک بود که در نوبت خود آنها را به دبابراتا بیسواس افسانه‌ای معرفی کرد و بینوتا از او برخی آموزش‌های اولیه موسیقی دریافت کرد. تحت راهنمایی رایچند بورال، نخستین موفقیت بزرگ او در واپاس (1943) بود، جایی که او "البلا مستانا"، "جیوان های بیکار" و "فراموش نکنید" را خواند. همه این آهنگ‌ها محبوب شدند. سال بعد، بینوتا با بازی و خوانندگی در "اودایر پاته" (1944) بیمل روی، ستاره شد و با نسخه هندی "همراهی" به شهرت سراسری دست یافت. محبوبیت او به اوج رسید، اما به زودی با جیوتیرموی روی، که داستان "اودایر پاته" را نوشته بود، ازدواج کرد. پس از ازدواج، او اجازه داشت عمدتاً در فیلم‌های مرتبط با شوهرش کار کند. این فیلم‌ها شامل "آبوجاتری" (1947)، "دینر پاره دین" (1949)، "شنگخابانی" (1951)، "نگاردولا" (1956)، "تکا آنا پای" (1956) و "کانچا میتهی" (1957) بودند. در "آبوجاتری" او با اولین قهرمانش رادهاموهان باتاچاری دوباره همبازی شد. پس از مرگ شوهرش در 1961، او از دنیای فیلم کناره‌گیری کرد، اما بعداً به عنوان هنرمند شخصیت در فیلم‌های تاپان سینها "جاتوگریها" (1964)، "کالکاتا 71" (1971)، "چهایتیر" (1972) و در نهایت "هانگشاراج" (1976) به یاد ماندنی بازگشت. او چندین بار جوایز بهترین بازیگر و بهترین بازیگر مکمل را از انجمن معتبر خبرنگاران فیلم بنگال دریافت کرد. بینوتا روی از شوهر نویسنده‌اش الهام گرفت تا بنویسد. او به چندین داستان کوتاه که در مجلات معروف بنگالی منتشر شدند، شهرت دارد. مجموعه‌ای از داستان‌های او برای اولین بار به عنوان کتابی با عنوان "مایامکور" در 1964 منتشر شد. بینوتا روی در بیست و هشتمین روز از ژوئیه 1978 درگذشت و دو پسر به نام‌های رامیا و سامیا و یک دختر به نام سوچیته را به جا گذاشت.
نمایش بیشتر
