بیوگرافی
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد.
جیمز ویلیام ارکولانی (8 ژوئن 1936 - 2 سپتامبر 2024)، که با نام هنری جیمز دارن شناخته می‌شود، یک بازیگر، کارگردان تلویزیون و خواننده آمریکایی بود. او می‌خواست بازیگر شود و به مدت چند سال در شهر نیویورک زیر نظر استلا آدلر تحصیل کرد. او همچنین گهگاهی...
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد.
جیمز ویلیام ارکولانی (8 ژوئن 1936 - 2 سپتامبر 2024)، که با نام هنری جیمز دارن شناخته می‌شود، یک بازیگر، کارگردان تلویزیون و خواننده آمریکایی بود. او می‌خواست بازیگر شود و به مدت چند سال در شهر نیویورک زیر نظر استلا آدلر تحصیل کرد. او همچنین گهگاهی می‌خواند هرچند بعدها گفت: "من واقعاً یک خواننده نبودم. من یک بچه از فیلادلفیا بودم که پدرم او را به بارها و کلوپ‌های شبانه می‌برد و من دو آهنگ می‌خواندم."
دارن توسط نماینده استعداد و کارگردانCasting جویس سلزینیک کشف شد بعد از اینکه چند عکس توسط موریس سی‌مور گرفته بود تا به نمایندگان بالقوه نشان دهد: منشی او، زنی به نام ایوان بوویه، از من پرسید آیا به فیلم علاقه دارم. من گفتم بله، دارم. او گفت کسی را می‌شناسم که باید ملاقات کنی. او یک ملاقات بین من و جویس سلزینیک که برای اسکرین جمز کار می‌کرد، ترتیب داد. جویس حدود یک هفته بعد مرا به کلمبیا پیکچرز برد و قرارداد آنجا را برایم گرفت. کلمبیا در ژوئیه 1956 دارن را به یک قرارداد بلندمدت امضا کرد. چند هفته بعد، او در حال فیلمبرداری اولین فیلمش، "غوغا در اسکله‌ها" بود. ظاهر او مورد استقبال قرار گرفت و او نامه‌های زیادی از طرف طرفداران دریافت کرد - که در استودیو فقط بعد از کیم نوواک دوم بود. دارن به عنوان مهمان در یک قسمت از برنامه تلویزیونی "وب" ("بکش و فرار کن") بازی کرد و سپس کلمبیا به او نقش پشتیبان در یک فیلم "A"، کمدی "عملیات توپ دیوانه"، با بازی جک لمون، داد.
او در دو فیلم که توسط فیل کارلسون کارگردانی شده بود، نقش‌های پشتیبان داشت: "برادران ریکو" و "راه رفتن تفنگ‌دار". در بین این‌ها در "داستان تیجوانا" حضور داشت، هرچند نقش او نسبتاً کوچک بود. دارن در فیلم موج‌های ساحل، "گیجت" سومین بازیگر بود. او همچنین آهنگ عنوان را خواند. این فیلم با جوانان محبوب بود و آهنگ نیز همینطور. دارن در نهایت یک سری آهنگ‌های پاپ برای کلمپیکس رکوردز ضبط کرد که بزرگترین آن "خداحافظ دنیا بی‌رحم" بود. این آهنگ بیش از یک میلیون نسخه فروش رفت و دیسک طلایی دریافت کرد. یک آهنگ بزرگ دیگر "عالیجناب او" بود. او همچنین در یکی از سری فیلم‌های ویدئویی موسیقی پاپ "اسکوپیتون" ("چون تو مال من هستی") حضور داشت.
دارن در یک سری فیلم‌ها برای کلمبیا سومین بازیگر بود: "داستان جین کروپا"، "تمام مردان جوان" و "اجازه ندهید کسی سنگ قبر من را بنویسد". او در یک فیلم نوجوانی، "چون آن‌ها جوان هستند"، به عنوان خود ظاهر شد و آهنگ عنوان را خواند. دارن در فیلم جنگ جهانی دوم "تفنگ‌های ناوارون" نقش پشتیبان داشت. همچنین "گیجت به هاوایی می‌رود" محبوب بود که دارن دوباره نقش مووندگی را بازی کرد؛ او در بالای عنوان قرار گرفت.
دارن همچنین در "سرزمین الماس" بازی کرد و بار دیگر در "گیجت به رم می‌رود"، که او آهنگ عنوان را برای آن خواند، "زیر درخت یوم یوم". در 1963، دارن قراردادی برای هفت فیلم با یونیورسال امضا کرد، که با "مجموعه زنده" آغاز شد. او صدای خواننده یوجی بیر در فیلم انیمیشن "هی، این یوجی بیر است!" در آهنگ "ون-ا، ون-و، ون-ا" بود. او صدای خواننده شخصیت خود "جیمی داروک" در یک قسمت از "فلینتستون‌ها" بود. با این حال، دیالوگ شخصیت توسط صداپیشه لنی وینریب ارائه شد. او بعدها به عنوان کارگردان فعالیت خود را آغاز کرد، به ویژه در سری‌های مبتنی بر عمل، از جمله "هانتر"، "تیم A"، "سایرین"، "رنکید" و "مرد بی‌جایی"، و همچنین درام‌هایی مانند "بیورلی هیلز، 90210" و "ملروز پلیس".
توضیحات بالا از مقاله ویکی‌پدیا جیمز دارن، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
نمایش بیشتر
