بیوگرافی
"بیگ جو" رابرتز، همان‌طور که در وودویل شناخته می‌شد، به همراه همسر اولش، لیلیان استوارت رابرتز، در قالب یک نمایش پر سر و صدا به نام رابرتز، هیز و رابرتز در سرتاسر کشور تور کرد. روتین امضایی آن‌ها "کابوی، آقا و خانم" نامیده می‌شد. در این زمان، در دهه اول...
"بیگ جو" رابرتز، همان‌طور که در وودویل شناخته می‌شد، به همراه همسر اولش، لیلیان استوارت رابرتز، در قالب یک نمایش پر سر و صدا به نام رابرتز، هیز و رابرتز در سرتاسر کشور تور کرد. روتین امضایی آن‌ها "کابوی، آقا و خانم" نامیده می‌شد. در این زمان، در دهه اول قرن بیستم، پدر باستر کیتون، جو کیتون، یک کلونی تابستانی بازیگران برای وودویل‌ها بین دریاچه میشیگان و دریاچه ماسکگن در میشیگان راه‌اندازی کرده بود. رابرتز به عنوان یکی از اعضای این جامعه با خانواده کیتون آشنا شد.
زمانی که سال‌های کارآموزی فیلم باستر کیتون با روسکو "فتی" آرباكل به پایان رسید و کیتون از سال 1920 شروع به ساخت فیلم‌های کوتاه خود کرد، از رابرتز خواست تا به او ملحق شود. قامت بزرگ 6 فوت و 3 اینچی رابرتز، که معمولاً نقش یک شخصیت تهدیدکننده یا مقام را بازی می‌کرد، تضاد جالب و خنده‌داری با کیتون با قد 5 فوت و 6 اینچ ایجاد می‌کرد.
IMDB نشان می‌دهد که رابرتز تنها دو فیلم بدون کیتون ساخت. او نقش "بیل غران" ریورز را در فیلم "عاشق اولیه" محصول 1922 بازی کرد که با کنستانس تالمج، خواهر زن کیتون، و بازیگر فیلم‌های صامت هریسون فورد همبازی بود؛ و همچنین نقش یک مربی در کمدی کلاید کک به نام "غریبه" که در مارس 1924، پس از مرگ رابرتز، منتشر شد.
زمانی که کیتون شروع به ساخت فیلم‌های بلند در سال 1923 کرد، به نظر می‌رسید که قصد داشت همکاری با رابرتز را ادامه دهد. رابرتز در فیلم‌های "سه عصر" و "مهمان‌نوازی ما" (هر دو در سال 1923) نقش داشت. در حین فیلم‌برداری فیلم دوم، رابرتز دچار سکته شد اما بر ادامه کار بر روی صحنه اصرار داشت. پس از اتمام فیلم، رابرتز دچار سکته دیگری شد و shortly بعد از آن درگذشت.
نمایش بیشتر
