Judith Lowry

بیوگرافی

کودک بازیگر با چشمان آبی تا خاکستری و موی بلوند، کانی مارشال، که در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم دارای استعداد بیشتری از آنچه که به او اعتبار داده می‌شد، به دنیا آمد. او در ۲۸ آوریل ۱۹۳۳ در شهر نیویورک به دنیا آمد. والدینش از خانواده‌های هنری نبودند...

کودک بازیگر با چشمان آبی تا خاکستری و موی بلوند، کانی مارشال، که در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم دارای استعداد بیشتری از آنچه که به او اعتبار داده می‌شد، به دنیا آمد. او در ۲۸ آوریل ۱۹۳۳ در شهر نیویورک به دنیا آمد. والدینش از خانواده‌های هنری نبودند و پدرش یک ستوان در دولت نظامی متفقین در اروپا بود. او از نسل جان مارشال، اولین رئیس دیوان عالی این کشور، و همچنین از نسل جرادوس بیکمن، اولین فرماندار مستعمراتی نیویورک بود. کودکی به شدت حساس و با چشمان غمگین، او در سنین پایین (۵ سالگی) وارد دنیای رقابتی هنرپیشگی شد و به عنوان مدل دم‌پایی برای روزنامه‌ها و مجلات تجاری کار کرد. او به طور مکرر توسط عکاسان، هنرمندان و کاریکاتوریست‌های نیویورک مورد استفاده قرار می‌گرفت و یک سال بعد به‌طور تصادفی کار خود را به عنوان بازیگر آغاز کرد. یک تست بازیگری ناموفق که در هالیوود انجام داده بود، به‌طور تصادفی توسط کارگردان ۲۰th Century-Fox، لوید بیکن، دیده شد که به‌دنبال انتخاب بازیگری برای نقش ماری اسبورن در کمدی-درام خانوادگی «ناهار روز یکشنبه برای یک سرباز» (۱۹۴۴) بود. این فیلم به ستارگانی چون آن باکستر و جان هودیراک پرداخته است که اولین بار در حین فیلمبرداری این اثر با هم آشنا شدند و عاشق یکدیگر شدند. کارگردان بیکن وقتی با کانی مواجه شد، دیگر به جست‌وجو ادامه نداد. کانی در مدرسه گاردنر در نیویورک تحصیل کرد، جایی که در چند نمایشنامه شرکت کرد و همچنین در مدرسه استودیو فاکس درس خواند. او همچنین باله و رقص بال روم را مطالعه کرد. او در اولین فیلمش تأثیر زیادی گذاشت و به‌صورت طبیعی و غمگین در نقش یکی از فرزندان اسبورن که شامل بابی دریستکول هم بود، بازی کرد. در دومین فیلم کانی، «سفر احساسی» (۱۹۴۶)، او بهترین نمایشگری خود را به نمایش گذاشت. بازیگر بیمار مائورین اوهارا یک دختر یتیم (کانی) را به فرزندی می‌گیرد تا شوهر تهیه‌کننده برادوی‌اش جان پین بتواند پس از مرگ او کسی را برای مراقبت داشته باشد. داستان احساسی پیوند سختی را بین دو نفر که از غم رنج می‌برند دنبال می‌کند، اما در نهایت توسط روح اوهارا به هم می‌پیوندند. داستان غم‌انگیز کمی بیش از حد بود اما کانی به زیبایی نقش خود را ایفا کرد و نقدهای مثبتی دریافت کرد. کانی در سال‌های پس از جنگ نیز در درام‌های احساسی و کمدی‌های سبک مانند «درگن‌ویک» (۱۹۴۶) به عنوان دختر وینسنت پرایس؛ «خانه، قتل شیرین» (۱۹۴۶) به عنوان یک کارآگاه جوان آماتور که سعی در حل یک قتل در محله دارد و با برادر و خواهرش پگی آن گارنر و دین استاکول کمک می‌کند؛ «مادر جوراب پوشید» (۱۹۴۷) به عنوان دختر تیم آواز و رقص بتّی گرابل و دان دیلی؛ و کمدی کلاسیک معروف «آقای بلندینگ خانه رویایی‌اش را می‌سازد» (۱۹۴۸) به عنوان یکی از فرزندان بلاندینگ‌های کری گرانت و میرنا لوئی بازی کرد. با این حال، این نقش‌های بعدی از نظر اهمیت با دو فیلم اولش قابل مقایسه نبودند. کانی در طول سال‌ها با ستاره‌های بزرگ سینما از جمله جین تیئرنی و جوآن کراوفورد کار کرد، اما زمانی که از سنین کودکی خود بزرگ‌تر شد، کارنامه‌اش شروع به محو شدن کرد. او با سریال کوتاه‌مدت «داک کُرکل» (۱۹۵۲) به تلویزیون آمد و به عنوان یک همبازی پرشور در فیلم وسترن «مسیر ساگیناو» (۱۹۵۳) در کنار جین آوتری ظاهر شد، اما تا سال ۱۹۵۴، پس از یک نقش غیرمعتبر در «پلیس شرور» (۱۹۵۴)، کانی به‌طور واقعی و مجازی از صحنه خارج شد.