بیوگرافی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
لی پاتریک (۲۲ نوامبر ۱۹۰۱ – ۲۱ نوامبر ۱۹۸۲) یک بازیگر آمریکایی بود که حرفه‌اش در سال ۱۹۲۲ با نقش‌آفرینی در تئاتر نیویورک در نمایش "گروه و جودی" که با حضور آدله آستیر و برادرش فرد آستیر برگزار می‌شد آغاز شد. پاتریک در دههٔ بعدی به اجرای...
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
لی پاتریک (۲۲ نوامبر ۱۹۰۱ – ۲۱ نوامبر ۱۹۸۲) یک بازیگر آمریکایی بود که حرفه‌اش در سال ۱۹۲۲ با نقش‌آفرینی در تئاتر نیویورک در نمایش "گروه و جودی" که با حضور آدله آستیر و برادرش فرد آستیر برگزار می‌شد آغاز شد. پاتریک در دههٔ بعدی به اجرای نقش‌های متعددی در تئاتر ادامه داد، عمدتاً در موسیقی‌ها و کمدی‌ها، اما همچنین در نقش‌های دراماتیک مانند اجرای او در سال ۱۹۳۱ به عنوان مگ در "زنان کوچک". او در سال ۱۹۲۹ شروع به ورود به دنیای فیلم کرد.
برای نیم قرن، او مجموعه‌ای معتبر از آثار سینمایی را خلق کرد که مهم‌ترین آن‌ها نقش کمک‌کار سم اسپید، افی، در "بازرگان مالتی" در سال ۱۹۴۱ و تکرار این نقش در دنبالهٔ کمدی "پرندهٔ سیاه" در سال ۱۹۷۵ بود. استعدادهای او در کمدی‌هایی مانند فیلم جک بینی "جورج واشنگتن در اینجا خوابید" در سال ۱۹۴۲ و در سال ۱۹۵۸ به عنوان یکی از شخصیت‌های مقابل روزالند راسل در "عمه مِیم" به نمایش درآمد. نقش‌های دراماتیک او مانند یک بیمار در آسایشگاه در فیلم "چالهٔ مار" در سال ۱۹۴۸ و به عنوان مادر پاملا تیفین در "تابستان و دود" در سال ۱۹۶۱، جنبهٔ دیگری از کارنامهٔ او بود.
او در تلویزیون آمریکایی نقش‌های مهمان متعددی ایفا کرد، اما در طول دو سال پخش "تاپر" به یکی از چهره‌های ثابت این رسانه تبدیل شد. به عنوان هنریتا تاپر، زمان‌بندی کمدی او در برابر لئو جی. کارول به عنوان همسرش و در برابر دو روح که توسط رابرت استرلینگ و آن جفرز بازی می‌شدند، به خوبی عمل کرد. پاتریک صدای خود را به شخصیت‌های مختلف انیمیشنی در "شو آلوین" در اوایل دهه ۱۹۶۰ قرض داد.
توضیحات بالا از مقالهٔ ویکی‌پدیا لی پاتریک (بازیگر)، مجوز تحت CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
نمایش بیشتر
