بیوگرافی
مارتین چارلز اسکورسیزی (متولد 17 نوامبر 1942) یک فیلم‌ساز آمریکایی است. او به عنوان یکی از شخصیت‌های مهم دوران سینمای نوین هالیوود شناخته می‌شود. او جوایز زیادی از جمله یک جایزه اسکار، چهار جایزه بافتا، سه جایزه امی، یک جایزه گرمی و سه جایزه گلدن گلوب دریافت کرده است. در...
مارتین چارلز اسکورسیزی (متولد 17 نوامبر 1942) یک فیلم‌ساز آمریکایی است. او به عنوان یکی از شخصیت‌های مهم دوران سینمای نوین هالیوود شناخته می‌شود. او جوایز زیادی از جمله یک جایزه اسکار، چهار جایزه بافتا، سه جایزه امی، یک جایزه گرمی و سه جایزه گلدن گلوب دریافت کرده است. در سال 1997 با جایزه دستاورد زندگی AFI، در سال 1998 با تقدیر از جامعه فیلم لینکلن، در سال 2007 با جایزه افتخار مرکز کندی، در سال 2010 با جایزه سسیل بی. دمیل و در سال 2012 با جایزه همکار بافتا مورد تقدیر قرار گرفت. چهار فیلم او به عنوان "از نظر فرهنگی، تاریخی یا زیبایی‌شناختی مهم" به فهرست ملی فیلم توسط کتابخانه کنگره وارد شده‌اند.
اسکورسیزی مدرک کارشناسی ارشد هنر را از مدرسه فرهنگ، آموزش و توسعه انسانی دانشگاه نیویورک در سال 1968 دریافت کرد. اولین فیلم کارگردانی او، "کیست که به درب من می‌زند" (1967)، به جشنواره فیلم شیکاگو راه یافت. در دهه‌های 1970 و 1980، فیلم‌های اسکورسیزی که تحت تأثیر پس‌زمینه ایتالیایی-آمریکایی و بزرگ شدنش در شهر نیویورک بودند، بر روی مردان با طرز تفکر مردانه تمرکز داشتند و به بررسی جرم، مردانگی، نیهیلیسم و مفاهیم کاتولیکی گناه و رستگاری می‌پرداختند. سبک‌های امضایی او شامل استفاده گسترده از حرکت آهسته و فریز فریم، تصاویری گرافیکی از خشونت شدید و استفاده آزاد از الفاظ رکیک است. "خیابان‌هایMean" (1973) الگوی سبک‌های فیلم‌سازی او بود.
اسکورسیزی با درام روانشناختی‌اش "راننده تاکسی" (1976) که رابرت دنیرو در آن به عنوان یک کهنه‌سرباز آشفته ویتنام بازی می‌کند، جایزه نخل طلایی جشنواره کن را برنده شد. دنیرو از طریق هشت فیلم دیگر به اسکورسیزی مرتبط شد، از جمله "نیویورک، نیویورک" (1977)، "گاو خشمگین" (1980)، "پادشاه کمدی" (1982)، "رفقای خوب" (1990)، "کازینو" (1995) و "ایرلندی" (2019). در دهه‌های بعد، او با مجموعه‌ای از همکاری‌ها با لئوناردو دی‌کاپریو، از جمله "باندهای نیویورک" (2002)، "هوانورد" (2004)، "رفتن" (2006)، "جزیره شاتر" (2010) و "گرگ وال استریت" (2013) به موفقیت تجاری دست یافت. او با دنیرو و دی‌کاپریو در "قاتلان ماه گل" (2023) کار کرد. فیلم‌های دیگر اسکورسیزی شامل "پس از ساعات" (1985)، "رنگ پول" (1986)، "آخرین وسوسه مسیح" (1988)، "عصر بی‌گناهی" (1993)، "کندون" (1997)، "هوگو" (2011) و "سکوت" (2016) هستند.
علاوه بر فیلم، اسکورسیزی اپیزودهایی برای تلویزیون کارگردانی کرده است، از جمله سریال HBO "امپراتوری بوردواک" (2010–2014) و "وینیل" (2016)، همچنین مستند HBO "سخنرانی عمومی" (2010) و سری مستند نتفلیکس "طوری وانمود کن که یک شهر است" (2021). او همچنین به خاطر چندین مستند موسیقی راک از جمله "آخرین ولتس" (1978)، "بدون مسیر خانه" (2005)، "نور را بتابان" (2008) و "جورج هریسون: زندگی در دنیای مادی" (2011) شناخته شده است. او همچنین یک ویدیو کلیپ برای آهنگ "بد" مایکل جکسون کارگردانی کرده است. او سینما را در مستندهای "سفر شخصی با مارتین اسکورسیزی از طریق فیلم‌های آمریکایی" (1995)، "سفر من به ایتالیا" (1999) و "ساخته شده در انگلستان: فیلم‌های پاول و پرسبرگر" (2024) کاوش کرده است. به عنوان یک حامی حفظ و بازسازی فیلم، او سه سازمان غیرانتفاعی تأسیس کرده است: بنیاد فیلم در سال 1990، بنیاد سینمای جهانی در سال 2007 و پروژه میراث فیلم آفریقا در سال 2017.
توضیحات فوق از مقاله ویکی‌پدیا مارتین اسکورسیزی، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
نمایش بیشتر
