بیوگرافی
نستورا آلمندروس کویاس (۳۰ اکتبر ۱۹۳۰ – ۴ مارس ۱۹۹۲) یک فیلم‌بردار اسپانیایی بود. او یکی از معتبرترین فیلم‌برداران معاصر بود و "آلمندروس هنرمندی با صداقت عمیق بود که معتقد بود زیباترین نور، نور طبیعی است... او همیشه به عنوان فیلم‌برداری از حقیقت مطلق به یاد خواهد ماند... استاد واقعی...
نستورا آلمندروس کویاس (۳۰ اکتبر ۱۹۳۰ – ۴ مارس ۱۹۹۲) یک فیلم‌بردار اسپانیایی بود. او یکی از معتبرترین فیلم‌برداران معاصر بود و "آلمندروس هنرمندی با صداقت عمیق بود که معتقد بود زیباترین نور، نور طبیعی است... او همیشه به عنوان فیلم‌برداری از حقیقت مطلق به یاد خواهد ماند... استاد واقعی نور".
نستورا آلمندروس کویاس در بارسلون، اسپانیا به دنیا آمد، اما در ۱۸ سالگی به کوبا رفت تا به پدر تبعیدی‌اش که مخالف فرانسیسکو فرانکو بود بپیوندد. در هاوانا، او نقدهای فیلم نوشت. سپس به تحصیل در رم در Centro Sperimentale di Cinematografia پرداخت. او شش فیلم کوتاه در کوبا و دو فیلم کوتاه در نیویورک ساخت.
پس از انقلاب کوبا در سال ۱۹۵۹، او بازگشت و چندین مستند برای رژیم کاسترو ساخت. اما پس از ممنوع شدن دو فیلم کوتاهش (Gente en la playa و La tumba francesa)، به پاریس نقل مکان کرد. از سال ۱۹۶۴، او به همکار محبوب کارگردان موج نو فرانسه، اریک روهر، تبدیل شد. در اوایل دهه هفتاد همچنین شروع به همکاری با فرانسوا تروفو، باربت شرودر و سایر کارگردانان کرد.
آلمندروس کار خود را در هالیوود با فیلم Days of Heaven (۱۹۷۸)، نوشته و کارگردانی شده توسط ترنس مالیک آغاز کرد، که کار آلمندروس در The Wild Child (۱۹۷۰) را تحسین می‌کرد. آلمندروس تحت تأثیر دانش مالیک از عکاسی و تمایل او به استفاده از نور استودیوی کم قرار گرفت. فیلم‌برداری این فیلم بر اساس فیلم‌های صامت مدل‌سازی شده بود که اغلب از نور طبیعی استفاده می‌کردند. در سال ۱۹۷۹، آلمندروس جایزه اسکار بهترین فیلم‌برداری را برای Days of Heaven برد.
آلمندروس سه نامزدی دیگر اسکار را برای کارش در Kramer vs. Kramer (۱۹۷۹)، The Blue Lagoon (۱۹۸۰) و Sophie's Choice (۱۹۸۲) دریافت کرد و او را به عنوان بیشترین نامزد شده اسپانیایی در تاریخ اسکار تا مراسم نود و سوم اسکار در سال ۲۰۲۱ تبدیل کرد.
آلمندروس فیلم‌بردار مستند جان لنون، Imagine: John Lennon (۱۹۸۸) بود که توسط اندرو سولت کارگردانی شده بود.
در سال‌های آخر عمرش، آلمندروس دو مستند درباره وضعیت حقوق بشر در کوبا کارگردانی کرد: Mauvaise Conduite (۱۹۸۴) (رفتار نادرست) درباره آزار و اذیت افراد همجنسگرا در کوبا؛ و Nadie escuchaba (هیچ‌کس گوش نمی‌داد) درباره بازداشت، زندانی شدن و شکنجه هم‌رزمان سابق فیدل کاسترو. او همچنین چندین تبلیغ معتبر برای جورجیو آرمانی (کارگردانی شده توسط مارتین اسکورسیزی)، کالوین کلاین (کارگردانی شده توسط ریچارد آودون) و فریکسنت ساخت.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر بین‌الملل جایزه‌ای به نام او با نام جایزه نستورا آلمندروس برای شجاعت در فیلم‌سازی ایجاد کرده و هر سال در جشنواره بین‌المللی فیلم دیده‌بان حقوق بشر اهدا می‌شود.
در سال ۱۹۸۰، آلمندروس جایزه سزار را برای فیلم آخرین مترو فرانسوا تروفو برد.
در سال ۱۹۹۲، نستورا آلمندروس در نیویورک به دلیل لنفوم مرتبط با ایدز در سن ۶۱ سالگی درگذشت.
نمایش بیشتر
