بیوگرافی
اونا مانسون (۱۶ ژوئن ۱۹۰۳ – ۱۱ فوریه ۱۹۵۵) یک بازیگر آمریکایی بود که شاید بیشتر به خاطر بازی در نقش فاحشه بل واتلینگ در فیلم "بر باد رفته" (۱۹۳۹) شناخته شده باشد.
او ابتدا در برادوی به عنوان یک جوانه خواننده و رقاص در تولید اصلی "نه، نه، نانیت" مشهور...
اونا مانسون (۱۶ ژوئن ۱۹۰۳ – ۱۱ فوریه ۱۹۵۵) یک بازیگر آمریکایی بود که شاید بیشتر به خاطر بازی در نقش فاحشه بل واتلینگ در فیلم "بر باد رفته" (۱۹۳۹) شناخته شده باشد.
او ابتدا در برادوی به عنوان یک جوانه خواننده و رقاص در تولید اصلی "نه، نه، نانیت" مشهور شد. از اینجا، مانسون در دهه ۱۹۳۰ در نیویورک یک کارنامه موفق در تئاتر و رادیو داشت. او آهنگ "تو خامه قهوه منی" را در موزیکال برادوی "همه چیز را نگهدار" در سال ۱۹۲۷ معرفی کرد.
نقش اصلی اول او در یک فیلم صامت از برادران وارنر به نام "وحشی شدن" (۱۹۳۰) بود. در ابتدا این فیلم به عنوان یک موزیکال در نظر گرفته شده بود، اما تمام شمارهها قبل از اکران به دلیل نارضایتی عمومی از موزیکالها که به طور فزایندهای سینما را در سالهای ۱۹۲۹-۱۹۳۰ اشباع کرده بود، حذف شد. مانسون سال بعد در یک کمدی موزیکال به نام "وارث داغ" بازی کرد که در آن چندین آهنگ به همراه همبازیاش بن لیون میخواند. او همچنین در فیلمهای "ذهن باز" (۱۹۳۱) و "پایان پنج ستاره" (۱۹۳۱) بازی کرد. او به طور موقت از صحنه کنار رفت، اما در سال ۱۹۳۸ به آن بازگشت.
زمانی که دیوید او. سلزینک در حال انتخاب بازیگران برای تولید خود "بر باد رفته" بود، ابتدا اعلام کرد که مِی وست قرار است نقش بل را بازی کند، اما این یک ترفند تبلیغاتی بود. تالولا بنکهد نقش را به دلیل کوچک بودنش رد کرد. مانسون خود به طور کامل با بل فاحشه و جذاب متفاوت بود: او صورت خالدار و بدنی لاغر داشت. اما مهارتهای او به عنوان یک بازیگر تست تصویریاش را برقآسا کرد: همه چیز در صدا بود. او در تست خود صدای عمیق و غمگینی داشت و صدایش جذابیت و تجربهگرایی را منتقل میکرد. بقیه میتوانست با گروههای لباس و آرایش اصلاح شود.
کارنامه مانسون به دلیل تحسین "بر باد رفته" متوقف شد؛ در باقیمانده کارش، او در نقشهای مشابهی نوعیسازی شد. دو سال بعد، او نقش بزرگی به عنوان یک مادام دیگر، هرچند یک چینی، در فیلم نوآر "حرکت شانگهای" به کارگردانی یوزف فون استرنبرگ ایفا کرد.
برای مشارکتش در صنعت سینما، اونا مانسون یک ستاره در پیادهروی ستارههای هالیوود در آدرس ۶۲۱۱ بولوار هالیوود دارد.
مانسون سه بار ازدواج کرد: با بازیگر و کارگردان ادوارد بازل در سال ۱۹۲۷، با استوارت مکدونالد در سال ۱۹۴۱ و با طراح یوجین برمن در سال ۱۹۴۹.
در سال ۱۹۵۵، به دلیل مشکلات سلامتی، او با مصرف بیش از حد باربیتورات در سن ۵۱ سالگی در آپارتمانش در نیویورک خودکشی کرد. یادداشتی که در کنار بستر مرگش پیدا شد، نوشته بود: "این تنها راهی است که میشناسم تا دوباره آزاد شوم... لطفاً دنبالم نروید."
نمایش بیشتر