بیوگرافی
رژینالد لورنس نولز (۱۱ نوامبر ۱۹۱۱ – ۲۳ دسامبر ۱۹۹۵) یک بازیگر فیلم انگلیسی بود که نام خود را به پاتریک نولز تغییر داد، نامی که ریشه ایرلندی او را منعکس میکند. او در فیلمهایی از دهه ۱۹۳۰ تا ۱۹۷۰ ظاهر شد. او در سال ۱۹۳۳ به طور رسمی وارد...
رژینالد لورنس نولز (۱۱ نوامبر ۱۹۱۱ – ۲۳ دسامبر ۱۹۹۵) یک بازیگر فیلم انگلیسی بود که نام خود را به پاتریک نولز تغییر داد، نامی که ریشه ایرلندی او را منعکس میکند. او در فیلمهایی از دهه ۱۹۳۰ تا ۱۹۷۰ ظاهر شد. او در سال ۱۹۳۳ به طور رسمی وارد دنیای فیلم شد و در طول کارنامهاش در نقشهای اصلی یا فرعی بازی کرد.
در نخستین فیلم آمریکاییاش، «به من قلبت را بده» (۱۹۳۶)، که در بریتانیا با عنوان «آلوهای شیرین» منتشر شد، نولز به عنوان یک انگلیسی با عنوان و ثروت انتخاب شد.
هنگام ساخت «هجوم بریگاد سبک» (۱۹۳۶) در لونه پاین، کالیفرنیا، با ارول فین ملاقات کرد، که آشناییاش را زمانی که هر دو تحت قرارداد با وارنر برادرز در انگلستان بودند، آغاز کرده بود. از آن فیلم، که نولز نقش کاپیتان پری ویکرز، برادر ماژور جفری ویکرز فین را بازی کرد، او بیشتر به عنوان شخصیتهای جدی در کنار شخصیتهای جذاب فین انتخاب شد، بهویژه به عنوان ویل اسکارلت در «ماجراهای رابین هود» (۱۹۳۸). هر دو بازیگر همچنین در «چهار نفر جمعیت» که در همان سال ۱۹۳۸ بود، بازی کردند.
بیش از دو دهه پس از مرگ فین، بیوگرافینویس چارلز هایم به یاد فین لطمه زد و او را متهم به همدلی با فاشیسم و جاسوسی نازی کرد. نولز، که در جنگ جهانی دوم به عنوان مربی پرواز در RCAF خدمت کرده بود، از فین دفاع کرد و «پاسخ به یک دوست» را به عنوان پینوشت برای «ارول فین: جاسوسی که هرگز نبود» نوشته تونی توماس (انتشارات سیتادل، ۱۹۹۰) نوشت.
نولز از سال ۱۹۳۹ تا آخرین بازیاش در فیلم در سال ۱۹۷۳، یک بازیگر آزاد بود. در دهه ۱۹۴۰، او به خاطر بازی در نقشهای اصلی در چندین فیلم ترسناک، از جمله «مرد گرگنما» (۱۹۴۱) و «فرانکنشتاین با مرد گرگنما ملاقات میکند» (۱۹۴۳) شناخته شد.
نولز همچنین به عنوان شخصیتهای کمدی در چندین کمدی از جمله «کی انجامش داد؟» (۱۹۴۲) اثر ابوت و کاستلو و «به یخ بزن» (۱۹۴۳) انتخاب شد. او همچنین در یک قسمت از سریال تلویزیونی «ماوریک» در سال ۱۹۵۷ به نام «خرابکار» در کنار جک کلی حضور داشت، که بر اساس یک ماجراجویی از رابرت لویی استیونسن بود و جیمز گارنر نیز در آن بازی میکرد.
نولز به تالار مشاهیر هالیوود راه یافت و رمانی به نام «استیون برابر» (انتشارات ونتیج، ۱۹۶۰) نوشت. او سوزانده شد و خاکسترهایش یا به دوستی یا به خانوادهاش داده شد.
توضیحات فوق از مقاله ویکیپدیای پاتریک نولز، تحت لیسانس CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکتکنندگان در ویکیپدیا.
نمایش بیشتر