بیوگرافی
پیتر باگدانوویچ (30 ژوئیه 1939 – 6 ژانویه 2022) کارگردان، نویسنده، بازیگر، تهیهکننده، منتقد و تاریخنگار سینمای آمریکایی بود. او کار خود را به عنوان منتقد فیلم برای نشریات Film Culture و Esquire آغاز کرد و سپس به عنوان بخشی از جنبش نیو هالیوود به فیلمساز برجستهای تبدیل شد. او...
پیتر باگدانوویچ (30 ژوئیه 1939 – 6 ژانویه 2022) کارگردان، نویسنده، بازیگر، تهیهکننده، منتقد و تاریخنگار سینمای آمریکایی بود. او کار خود را به عنوان منتقد فیلم برای نشریات Film Culture و Esquire آغاز کرد و سپس به عنوان بخشی از جنبش نیو هالیوود به فیلمساز برجستهای تبدیل شد. او جوایزی از جمله جایزه BAFTA و جایزه گرمی دریافت کرد و همچنین نامزدی برای دو جایزه اسکار و دو جایزه گلدن گلوب داشت.
باگدانوویچ به عنوان یک روزنامهنگار فیلم کار کرد تا اینکه برای کار بر روی فیلم The Wild Angels (1966) به کارگردانی راجر کمان استخدام شد. نخستین فیلم بلند او با عنوان Targets (1968) به ثبت رسید و سپس با درام The Last Picture Show (1971) به موفقیت رسید که برای آن نامزدی جایزه اسکار بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه اقتباسی را کسب کرد، و همچنین فیلمهای تحسینشده What's Up, Doc? (1972) و Paper Moon (1973) را کارگردانی کرد. سایر فیلمهای او شامل Saint Jack (1979)، They All Laughed (1981)، Mask (1985)، Noises Off (1992)، The Cat's Meow (2001) و She's Funny That Way (2014) هستند.
به عنوان بازیگر، او به خاطر نقشهایش در سریال HBO The Sopranos و آخرین فیلم اورسون ولز The Other Side of the Wind (2018) شناخته شد که او همچنین در تکمیل آن کمک کرد. او جایزه گرمی برای بهترین فیلم موسیقی به خاطر کارگردانی مستند تام پتی Runnin' Down a Dream (2007) دریافت کرد.
باگدانوویچ مستندهایی مانند Directed by John Ford (1971) و The Great Buster: A Celebration (2018) را کارگردانی کرد. او همچنین کتابهای متعددی منتشر کرد که برخی از آنها شامل مصاحبههای عمیق با دوستانش هوارد هاوکس، آلفرد هیچکاک و اورسون ولز است. آثار باگدانوویچ به عنوان تأثیرگذار بر بسیاری از فیلمسازان بزرگ ذکر شدهاند.
توضیحات بالا از مقاله ویکیپدیا پیتر باگدانوویچ، تحت مجوز CC-BY-SA، شامل فهرست کامل مشارکتکنندگان در ویکیپدیا است.
نمایش بیشتر