بیوگرافی
آلن ماراترا (متولد ۱۹۵۰) بازیگر فرانسوی، کارگردان تئاتر و اپراست که به خاطر تفسیرها و صحنه‌سازی‌های نوآورانه‌اش شناخته می‌شود. او از طریق کارگاه‌ها و کلاس‌ها برای بازیگران، رقاصان و خوانندگان در سرتاسر جهان، اکتشافات طولانی‌مدت خود را در مورد بدن به عنوان ابزاری برای بیان تئاتری به اشتراک گذاشته است....
آلن ماراترا (متولد ۱۹۵۰) بازیگر فرانسوی، کارگردان تئاتر و اپراست که به خاطر تفسیرها و صحنه‌سازی‌های نوآورانه‌اش شناخته می‌شود. او از طریق کارگاه‌ها و کلاس‌ها برای بازیگران، رقاصان و خوانندگان در سرتاسر جهان، اکتشافات طولانی‌مدت خود را در مورد بدن به عنوان ابزاری برای بیان تئاتری به اشتراک گذاشته است. او در سال ۲۰۰۶ به عنوان کارگردان اپرای «سفر به ریمز» برنده جایزه ماسک طلایی شد.
آلن ماراترا در پاریس در خانواده‌ای دور از دنیای هنر متولد شد؛ پدرش متصدی قطار و مادرش برای بزرگ کردن فرزندانش کار به عنوان خیاط را کنار گذاشته بود. او از سال ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۳ در مؤسسه ملی هنرهای صحنه در بروکسل، بلژیک تحصیل کرد و سی سال بعد، با ۳ دانشجوی هم‌دوره‌ای خود از کلاس ۷۳ به بازی در نقش‌های جوان‌تر خود در «سی سال به سختی» اثر ژان-کلود کاریه پرداخت که بر اساس آرزوها و تجربیات بازیگری‌شان در INSAS بود.
در سال ۱۹۷۴، ماراترا به پیوستن به شرکت پیتر بروک، مرکز بین‌المللی تحقیق در تئاتر، دعوت شد و به مدت نزدیک به ۲۰ سال عضو فعال این شرکت باقی ماند و در بیشتر تولیدات موفق شرکت شرکت کرد. او بازی کرد، آزمایش کرد و با گروه چندفرهنگی بازیگران، رقاصان، موسیقیدانان و سایر هنرمندان بروک به سفرهای جهانی پرداخت. آنها در دیدارهای تئاتری با تماشاگران در روستاهای بومی، آسایشگاه‌ها، مدارس و یک زندان، همچنین تئاترهای سنتی در سرتاسر جهان شرکت کردند. کار کردن با بروک به علاقه ماراترا به ایجاد تئاتری که بتواند مردم عادی را لمس کند و زنده کند، دامن زد و توسعه داد، بدون توجه به فرهنگ آنها. پس از ترک شرکت بروک، ماراترا به عنوان بازیگر (فیلم، تئاتر و تلویزیون)، کارگردان تئاتر و اپرا، و معلم بازیگری به کارهای فعال خود ادامه داد.
او در فیلم‌هایی به کارگردانی کلود بری، آموش گیتای، میشل دوویل و آلن بربریان و نمایشنامه‌هایی به کارگردانی برونو بایِن، فیلیپ مانتا، گابریل گاران، پیتر بروک، دومینیک میهلر، برنار سوبل و گاستون یونگ بازی کرده است. ماراترا تولیدات تئاتری اثر فرنس مولنار «لیلیوم» (۱۹۹۱)، «سه تفنگدار» اثر دوما (۱۹۹۳) و «استالین» اثر گاستون سالواتوره (۱۹۹۴) را کارگردانی کرده است. «ملاقات‌ها» اثر براز (۱۹۹۵) پس از یک کارگاه جمعی یک ساله به صحنه رفت. او «مدیر از اسمیرنا» و «درس رقص» (۱۹۹۶) را کارگردانی کرد. در سال ۱۹۹۸، او «کنفرانس پرندگان» را با تئاتر کیسمت و گروهی از بازیگران بین‌المللی در باری، ایتالیا کارگردانی کرد و در سال ۱۹۹۹ به آفریقای جنوبی سفر کرد تا «رومئو یک کفاش بود» را با مراکز اجتماعی در محله‌های پرتوریا کارگردانی کند. تولیدات اخیر شامل «رویای شب نیمه تابستان» شکسپیر (۲۰۰۳)، «سه خواهر» چخوف (۲۰۰۴)، «پیر گینت» ایبسن (۲۰۰۴)، «جدل» ماریو (۲۰۰۵)، «شب دوازدهم» شکسپیر (۲۰۰۶) و «ماری استوارت» شیلر (۲۰۱۱) است.
منبع: مقاله «آلن ماراترا» از ویکی‌پدیا به زبان انگلیسی، تحت مجوز CC-BY-SA 3.0.
نمایش بیشتر
