بیوگرافی
سرژ رضوانی (زادهٔ سیروس رضوانی در ۱۹۲۸) یک نقاش، حکاک، نویسنده (رمان‌ها، نمایشنامه‌ها) و همچنین آهنگساز-ترانه‌سرا-اجراکننده فرانسوی است (او خود را "چندرشته‌ای" توصیف می‌کند). او همچنین با نام مستعار سیروس بسیاک شناخته می‌شود.
او در تهران به دنیا آمد و پسر یک پدر ایرانی، مدجید-خان رضوانی (۱۹۰۰–۱۹۶۲)، و یک مادر یهودی...
سرژ رضوانی (زادهٔ سیروس رضوانی در ۱۹۲۸) یک نقاش، حکاک، نویسنده (رمان‌ها، نمایشنامه‌ها) و همچنین آهنگساز-ترانه‌سرا-اجراکننده فرانسوی است (او خود را "چندرشته‌ای" توصیف می‌کند). او همچنین با نام مستعار سیروس بسیاک شناخته می‌شود.
او در تهران به دنیا آمد و پسر یک پدر ایرانی، مدجید-خان رضوانی (۱۹۰۰–۱۹۶۲)، و یک مادر یهودی است که از روسیه مهاجرت کرده بود. مادرش در سن هفت سالگی او را به فرانسه برد و فقط به روسی صحبت می‌کرد. او در یک مدرسه شبانه‌روزی برای مهاجران روسی درس خواند و زبان فرانسوی را یاد گرفت.
رضوانی بیش از ۴۰ رمان، ۱۵ نمایشنامه و دو مجموعه شعر نوشته است. او نویسندهٔ بیش از ۱۵۰ آهنگ است، از جمله آهنگ معروف «Le Tourbillon» که توسط ژان مورو در فیلم «ژول و ژیم» خوانده شده، همچنین آهنگ «J'ai la mémoire qui flanche» که آن هم توسط مورو اجرا شده است (او این آهنگ‌ها را با نام مستعار سیروس بسیاک امضا کرده است که به معنای "برهنه‌پا" به زبان روسی است). رضوانی همچنین دو آهنگ برای فیلم «پیروت دیوانه» نوشته است: ژان-پل بلموندو و آنا کارینا می‌خوانند: «Jamais je ne t'ai dit que je t'aimerais toujours, ô mon amour» و «Ma ligne de chance».
پس از آنکه همسر اولش، لولا، را در سال ۲۰۰۴ به دلیل آلزایمر از دست داد، در اواسط سال ۲۰۰۵ دوباره با بازیگر فرانسوی ماری-ژوز نات آشنا شد که آن زمان بیوهٔ میشل دراک بود. این دو زوج همدیگر را می‌شناختند و در دهه ۱۹۶۰ به‌طور مختصر ملاقات کرده بودند. سرژ و ماری-ژوز در ۳۰ سپتامبر ۲۰۰۵ ازدواج کردند و آگاه بودند (همان‌طور که خودشان گفتند) که فقط چند سال دیگر برای زندگی دارند، و او کتابی دربارهٔ رابطه‌شان به نام «عشق نهایی» نوشت. رضوانی با ماری-ژوز نات در بونیفاسیو زندگی کرد تا زمان مرگ او در اکتبر ۲۰۱۹.
نمایش بیشتر
