بیوگرافی
استن براکه‌ج یکی از تأثیرگذارترین فیلم‌سازان سینمای پیشرو آمریکاست که به خاطر نقدهای اجتماعی بی‌پرده و نوآوری‌های تکنیکی‌اش شناخته می‌شود. در طول تقریباً 40 سال کارنامه‌اش، او بیش از 200 فیلم با طول‌های مختلف ساخته است. او اولین فیلمش، «اینترم» (1952) را در سن 18 سالگی و پس از ترک...
استن براکه‌ج یکی از تأثیرگذارترین فیلم‌سازان سینمای پیشرو آمریکاست که به خاطر نقدهای اجتماعی بی‌پرده و نوآوری‌های تکنیکی‌اش شناخته می‌شود. در طول تقریباً 40 سال کارنامه‌اش، او بیش از 200 فیلم با طول‌های مختلف ساخته است. او اولین فیلمش، «اینترم» (1952) را در سن 18 سالگی و پس از ترک دانشگاه ساخته است. فیلم‌های براکه‌ج در تلاشند که نحوه دیدن ما را تغییر دهند. آن‌ها بینندگان را تشویق می‌کنند تا از ساختار روایی سنتی دوری کنند و به جای آن بر درک بصری خالص تمرکز کنند که به نامگذاری آنچه دیده می‌شود وابسته نیست؛ بلکه هدف او خلق تجربه بصری عمیق‌تری است، زیرا او معتقد است که «جریان تصویر-آگاهی چیزی جز مسیر روح نیست.» به همین منظور، فیلم‌های او با رنگ‌های بسیار حسی و با استفاده از موسیقی متن حداقلی فیلم‌برداری شده‌اند.
کار او را می‌توان به دوره‌های متمایز تقسیم کرد. فیلم‌های کوتاه اولیه‌اش خصوصیات و امکانات نور را بررسی کردند. در بسیاری از ماجراجویی‌های تجربی‌اش، براکه‌ج از فیلم‌برداری سنتی صرف‌نظر کرده و به کار مستقیم با خود فیلم‌نگاری پرداخته است. او گاهی اوقات با رنگ‌آمیزی، جوهر‌مالی، خراشیدن و رنگ کردن تصاویر بر روی آن کار کرده است؛ او همچنین سعی کرده است اشیاء ارگانیک را بر روی فیلم بچسباند. معروف‌ترین مثال او فیلم کوتاه «مادهایت» (1963) است که در آن او بال‌های پروانه را به فیلم چسبانده است. برخی از فیلم‌های اولیه‌اش بر اساس تجربه‌های صمیمی‌اش بودند که شامل رابطه عاشقانه با عروس جدیدش - که بر روی فیلم منفی به تصویر کشیده شده - در «خانه ازدواج: یک رابطه» (1959) و تلاشی برای احیای سگ مرده‌اش با دوربین در «سیرئوس به یاد آورده شده» (1959) می‌شد. در دهه 1960، دیدگاه‌های غیرمتعارف براکه‌ج به خاطر شعرش مورد تحسین قرار گرفت، اما در دهه 70، تمرکزش به مسائل اجتماعی تغییر کرد و با مجموعه فیلم‌های نگران‌کننده‌اش مانند «اسناد پیتسبورگ» که در آن دیدگاه‌های هولناکی از زندگی درون شهر را با فیلم‌هایی چون «عمل دیدن با چشمان خود» (1971) که در یک سردخانه فیلم‌برداری شده بود، ارائه کرد، بسیاری از حامیانش را از خود دور کرد. او همچنین به ادامه کار با مواد خودزندگی‌نامه‌ای در سری «صمیمیت/دروغ» پرداخت. در دهه 1980، تمرکز براکه‌ج دوباره تغییر کرد - این بار او به خلق فیلم‌های واقعاً «انتزاعی» مانند «عربی‌ها» (1982) علاقه‌مند شد که شامل انفجارهای درخشان نور رنگی است که او ادعا می‌کند نمایانگر «موسیقی تصور شده» هستند. علاوه بر فیلم‌سازی، براکه‌ج همچنین کتاب‌هایی درباره فیلم و فیلم‌سازی نوشته و به عنوان معلم نیز فعالیت کرده است.
نمایش بیشتر
