بیوگرافی
ارنست ویلهلم "ویم" وندرس (متولد ۱۴ اوت ۱۹۴۵) یک فیلم‌ساز و نمایشنامه‌نویس آلمانی است که یکی از چهره‌های برجسته سینمای نوین آلمان به شمار می‌رود. از جمله افتخارات او جوایزی از جشنواره‌های فیلم کن، ونیز و برلین است. او همچنین برنده جایزه BAFTA شده و برای سه جایزه آکادمی و...
ارنست ویلهلم "ویم" وندرس (متولد ۱۴ اوت ۱۹۴۵) یک فیلم‌ساز و نمایشنامه‌نویس آلمانی است که یکی از چهره‌های برجسته سینمای نوین آلمان به شمار می‌رود. از جمله افتخارات او جوایزی از جشنواره‌های فیلم کن، ونیز و برلین است. او همچنین برنده جایزه BAFTA شده و برای سه جایزه آکادمی و یک جایزه گرمی نامزد شده است.
وندرس با فیلم بلند خود با عنوان "تابستان در شهر" (۱۹۷۰) debut کرد. او به خاطر کارگردانی فیلم‌های "آلیس در شهرها" (۱۹۷۴)، "حرکت اشتباه" (۱۹۷۵) و "پادشاهان جاده" (۱۹۷۶) که بعدها به عنوان سه‌گانه فیلم‌های جاده‌ای شناخته شدند، تحسین‌های زیادی را کسب کرد. وندرس برای کارگردانی "پاریس، تگزاس" (۱۹۸۴) جایزه BAFTA برای بهترین کارگردانی و نخل طلا را دریافت کرد و همچنین برای "بال‌های آرزو" (۱۹۸۷) جایزه بهترین کارگردانی جشنواره فیلم کن را برنده شد. سایر فیلم‌های قابل توجه او شامل "دوست آمریکایی" (۱۹۷۷)، "دور از دسترس، این‌قدر نزدیک!" (۱۹۹۳) و "روزهای کامل" (۲۰۲۳) است.
وندرس سه بار برای جایزه آکادمی بهترین فیلم مستند نامزد شده است: برای "باشگاه اجتماعی بوئنا ویستا" (۱۹۹۹)، "پینا" (۲۰۱۱) و "نمک زمین" (۲۰۱۴). او همچنین برای جایزه گرمی بهترین ویدئوی موسیقی بلند برای "ویلی نلسون در تئاتر" (۱۹۹۸) نامزد شده است. او به خاطر کارگردانی مستندهایی چون "توکیو-گا" (۱۹۸۵)، "روح یک مرد" (۲۰۰۳) و "پاپ فرانسیس: مرد کلامش" (۲۰۱۸) نیز شناخته می‌شود.
وندرس از سال ۱۹۹۶ رئیس آکادمی فیلم اروپا بوده و در سال ۲۰۱۵ برنده خرس طلایی افتخاری شد. او یک عکاس فعال نیز هست که بر روی تصاویر مناظر متروکه تأکید دارد. او به عنوان یک کارگردان مؤلف شناخته می‌شود.
توضیحات فوق از مقاله ویکی‌پدیا ویم وندرس، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
نمایش بیشتر
