بیوگرافی
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد.
چارلز لافتون (۱ ژوئیه ۱۸۹۹ – ۱۵ دسامبر ۱۹۶۲) یک بازیگر، کارگردان، تهیه‌کننده و فیلمنامه‌نویس انگلیسی-آمریکایی بود. لافتون در لندن در آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک آموزش دید و نخستین بار به‌طور حرفه‌ای در سال ۱۹۲۶ بر روی صحنه ظاهر شد. در سال ۱۹۲۷، او در یک نمایش...
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد.
چارلز لافتون (۱ ژوئیه ۱۸۹۹ – ۱۵ دسامبر ۱۹۶۲) یک بازیگر، کارگردان، تهیه‌کننده و فیلمنامه‌نویس انگلیسی-آمریکایی بود. لافتون در لندن در آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک آموزش دید و نخستین بار به‌طور حرفه‌ای در سال ۱۹۲۶ بر روی صحنه ظاهر شد. در سال ۱۹۲۷، او در یک نمایش با همسر آینده‌اش، السا لنچستر، که تا زمان مرگش با او زندگی و کار کرد، انتخاب شد.
او نقش‌های متنوعی از جمله کلاسیک و مدرن را بازی کرد و در شکسپیر در تئاتر اول ویک تأثیرگذار بود. کارنامه فیلم او او را به تئاتر برادوی و سپس هالیوود برد، اما او همچنین با الکساندر کوردای مشهور در فیلم‌های بریتانیایی آن دوران همکاری کرد، از جمله زندگی خصوصی هنری هشتم، که برای بازی در نقش شخصیت اصلی، جایزه اسکار بهترین بازیگر را دریافت کرد. او از هیولاها و ناهمگون‌ها تا پادشاهان را به تصویر کشید. از جمله بزرگ‌ترین موفقیت‌های فیلم لافتون می‌توان به بارِت‌های خیابان ویمپول، شورش در باونتی، راگلس از رد گپ، مهمانخانه جامائیکا، زنگ‌زده نوتردام و ساعت بزرگ اشاره کرد. در دوران پایانی حرفه‌اش، او به کارگردانی صحنه پرداخت، به‌ویژه در دادگاه نظامی شورش کین و دن‌خوان در جهنم جورج برنارد شاو، که در آن نیز بازی کرد. او یک فیلم، تریلر شب شکارچی، را کارگردانی کرد.
دنیل دی-لوئیس لافتون را یکی از الهام‌بخش‌های خود ذکر کرد و گفت: "او احتمالاً بزرگ‌ترین بازیگر فیلمی بود که از آن دوره زمانی آمده است. او چیزی کاملاً شگفت‌انگیز داشت. سخاوت او به عنوان یک بازیگر، او خود را در آن کار تغذیه می‌کرد. به عنوان یک بازیگر، نمی‌توانی از او چشم برداری."
نمایش بیشتر
