بیوگرافی
ماریون میچل موریسون (متولد ماریون رابرت موریسون؛ ۲۶ مه ۱۹۰۷ – ۱۱ ژوئن ۱۹۷۹)، که بهطور حرفهای به عنوان جان وین شناخته میشود و با لقب دوک معروف است، یک بازیگر و فیلمساز امریکایی بود. او برنده جایزه اسکار برای فیلم «جرات واقعی» (۱۹۶۹) بود و در طول سه دهه...
ماریون میچل موریسون (متولد ماریون رابرت موریسون؛ ۲۶ مه ۱۹۰۷ – ۱۱ ژوئن ۱۹۷۹)، که بهطور حرفهای به عنوان جان وین شناخته میشود و با لقب دوک معروف است، یک بازیگر و فیلمساز امریکایی بود. او برنده جایزه اسکار برای فیلم «جرات واقعی» (۱۹۶۹) بود و در طول سه دهه از بزرگترین جاذبههای باکس آفیس به شمار میرفت.
جان وین در وینترست، آیووا به دنیا آمد و در کالیفرنیای جنوبی بزرگ شد. او رئیس کلاس دبیرستان گلندیل در سال ۱۹۲۵ بود. پس از این که به دلیل یک حادثه بادیسرفینگ، بورسیه فوتبال خود را به دانشگاه کالیفرنیای جنوبی از دست داد، در استودیوهای فیلم محلی مشغول به کار شد. او ابتدا برای شرکت فیلم فاکس کار میکرد و بیشتر در نقشهای کوچک ظاهر میشد. اولین نقش اصلی او در فیلم «مسیر بزرگ» (۱۹۳۰) به کارگردانی راول والش بود که منجر به بازی در نقشهای اصلی در بسیاری از فیلمهای B در دهه ۱۹۳۰ شد، که بسیاری از آنها در ژانر وسترن بودند.
کارنامه وین در سال ۱۹۳۹ با فیلم «گاریس» به کارگردانی جان فورد به اوج رسید و او را به یک ستاره آنی تبدیل کرد. او در ۱۴۲ فیلم بازی کرد. بیوگرافینویس رونالد دیویس گفت: «جان وین برای میلیونها نفر نماد میراث مرزی این کشور بود. هشتاد و سه فیلم او وسترن بودند و در آنها، او نقش کابویها، نظامیها و تنهاییهای شکستناپذیر را بازی کرد که از افسانه مرکزی جمهوری استخراج شده بودند.»
نقشهای وسترن دیگر او شامل یک دامدار که گلهاش را به سمت شمال در مسیر چیشولم در فیلم «رود قرمز» (۱۹۴۸) میراند، یک کهنهسرباز جنگ داخلی که خواهرزاده جوانش توسط قبیلهای از کومانچها ربوده میشود در فیلم «جستجوگران» (۱۹۵۶) و یک دامدار مضطرب که با یک وکیل برای دست ازدواج یک زن رقابت میکند در فیلم «مردی که لیبرتی والانس را شلیک کرد» (۱۹۶۲) است. او همچنین به خاطر نقشهایش در فیلمهای «مرد آرام» (۱۹۵۲)، «ریو براوو» (۱۹۵۹) و «طولانیترین روز» (۱۹۶۲) به یاد مانده است. در آخرین نقش خود، او به عنوان یک تیرانداز سالخورده که با سرطان میجنگد در فیلم «شوتیست» (۱۹۷۶) بازی کرد. او با بسیاری از ستارههای مهم هالیوود در دوران خود ظاهر شد و آخرین حضور عمومی او در مراسم جوایز اسکار در تاریخ ۹ آوریل ۱۹۷۹ بود.
نمایش بیشتر