بیوگرافی
مانتی بنکس یک بازیگر کمدی ایتالیایی‌تبار با قد کوتاه و بدنی چاق بود که به طرز خاصی شیک به نظر می‌رسید. او از سال 1914 در ایالات متحده به کار پرداخت و ابتدا در نمایش‌های موزیکال و کاباره روی صحنه ظاهر شد. تا سال 1917 به عنوان یک رقصنده در...
مانتی بنکس یک بازیگر کمدی ایتالیایی‌تبار با قد کوتاه و بدنی چاق بود که به طرز خاصی شیک به نظر می‌رسید. او از سال 1914 در ایالات متحده به کار پرداخت و ابتدا در نمایش‌های موزیکال و کاباره روی صحنه ظاهر شد. تا سال 1917 به عنوان یک رقصنده در کافه دومینگوئز نیویورک مشغول به کار بود. سپس به سینما روی آورد و در استودیوهایی مانند کیستون، یونیورسال و برای آل کریستی بازی کرد و بدل‌کاری انجام داد. تغییر نامش از ماریو بیانکی به مانتی بنکس ممکن است به واسطه‌ی راسکو "فتی" آر باکل به عنوان اشاره‌ای به بازی‌اش در نقش "مونت بنک‌ها" بوده باشد. تا سال 1919 بنکس به ویتاگرف منتقل شد تا نقش یک شرور را در فیلم "خواربار فروش" (1919) بازی کند که رقیب کمدین مشهور لری سمن بود. بنکس برای اولین بار به عنوان ستاره کمدی‌های "خوش آمدید" که توسط وارنر برادرز ساخته شده بودند، درخشش یافت. او اوایل دهه 1920 را در فاکس و گرند آشر گذراند و به نوشتن و کارگردانی کمدی‌های دو ریلی با خودش به عنوان ستاره پرداخت. آثار قابل توجهی در زمینه شوخی‌های بصری خلاقانه و طرح‌های دیوانه‌وار به سبک مک سنت بودند، از جمله "پرداخت یا حرکت" (1924) و "بیماری گلف" (1924). موفقیت این مجموعه باعث شد بنکس یک شرکت تولید مستقل به نام "شرکت فیلم‌های مانتی بنکس" را به همراه نویسنده و کارگردان هاوارد استابروک تأسیس کند. او چندین فیلم بلند برای پاته ساخت، از جمله "بازی امن" (1927) که به‌طور کلی بهترین اثر او به شمار می‌رود و شامل یک صحنه فرار قطار در آن بود. این سبک کمدی فانتزی و سریع باعث شد که بنکس بیشتر از سهم عادلانه‌اش دچار آسیب‌دیدگی شود، به‌ویژه که او به انجام بسیاری از بدل‌کاری‌های خود ادامه می‌داد. از اواخر دهه 1920 بنکس در انگلستان کار می‌کرد و چندین بار در فیلم‌های صامت ظاهر شد. با این حال، لهجه‌اش به عنوان یک مانع عمل کرد. بنابراین پس از سال 1930 تصمیم گرفت بر کارگردانی و تولید متمرکز شود. او چهار فیلم بلند با بازیگر محبوب گریسی فیلدز کارگردانی کرد که در سال 1940 همسر دوم او شد. در سال 1935 او یک کمدی خوب دریافت شده از جورج فورمبی به نام "بدون محدودیت" (1935) را کارگردانی کرد که درباره مسابقات موتورسیکلت TT در جزیره من بود و در آنجا فیلمبرداری شد. با شروع جنگ جهانی دوم بنکس، به عنوان یک شهروند ایتالیایی، با خطر بازداشت در انگلستان به عنوان یک بیگانه دشمن مواجه شد. بنابراین او فرار به کانادا و از آنجا به ایالات متحده بی‌طرف را ضروری دانست. او در نهایت تابعیت آمریکایی را که سال‌ها قبل برای آن درخواست داده بود و فراموش کرده بود مدارک لازم را ارائه دهد، به دست آورد. پس از بازگشت به هالیوود، او به استودیو 20th Century-Fox پیوست و استن لورل و الیور هاردی را در فیلم "اسلحه‌های بزرگ" (1941) کارگردانی کرد که به عنوان یکی از تلاش‌های کمتر موفق آن‌ها به شمار می‌رود. بنکس در ژانویه 1950 در حین سفر به ایتالیا در اثر حمله قلبی درگذشت و تنها 52 سال داشت. متأسفانه، اکثر فیلم‌های یک و دو ریلی او اکنون به عنوان فیلم‌های گمشده محسوب می‌شوند. به همین دلیل، وضعیت او به عنوان یک کمدین برجسته در دوران صامت ممکن است تا حدی کاهش یافته باشد، مگر اینکه در شهر زادگاهش چزنا که یک بنیاد به افتخار او تأسیس شده است (آولا دیداتیکا مانتی بنکس) که به دانش‌آموزان "دوره‌های عملی در جنبه‌های تجربی تولید ویدیو" ارائه می‌دهد.
نمایش بیشتر
