بیوگرافی
پائولو تواوینی (متولد ۸ نوامبر ۱۹۳۱) و ویتوریو تواوینی (۲۰ سپتامبر ۱۹۲۹ – ۱۵ آوریل ۲۰۱۸)، که به‌طور جمعی به عنوان برادران تواوینی شناخته می‌شوند، کارگردانان و نویسندگان سینمای ایتالیایی بودند که در تولیدات فیلم همکاری کردند.
در جشنواره فیلم کن، برادران تواوینی در سال ۱۹۷۷ جایزه پلنگ طلایی و جایزه...
پائولو تواوینی (متولد ۸ نوامبر ۱۹۳۱) و ویتوریو تواوینی (۲۰ سپتامبر ۱۹۲۹ – ۱۵ آوریل ۲۰۱۸)، که به‌طور جمعی به عنوان برادران تواوینی شناخته می‌شوند، کارگردانان و نویسندگان سینمای ایتالیایی بودند که در تولیدات فیلم همکاری کردند.
در جشنواره فیلم کن، برادران تواوینی در سال ۱۹۷۷ جایزه پلنگ طلایی و جایزه فیپرسکی را برای فیلم پدرخوانده و در سال ۱۹۸۲ جایزه بزرگ هیئت داوران را برای فیلم شب ستاره‌های شلیک شده دریافت کردند. در سال ۲۰۱۲ آنها با فیلم سزار باید بمیرد، جایزه خرس طلایی جشنواره فیلم برلین را بردند.
ویتوریو تواوینی در ۱۵ آوریل ۲۰۱۸ در سن ۸۸ سالگی درگذشت. هر دو در سان مینیاتو، توسکانی، ایتالیا به دنیا آمدند و برادران تواوینی کار خود را به عنوان روزنامه‌نگار آغاز کردند. آنها در سال ۱۹۶۰ به دنیای سینما آمدند و با یورویس ایونس مستند ایتالیا کشور فقیر نیست را کارگردانی کردند. سپس دو فیلم با والنتینو اورسینی کارگردانی کردند: مردی برای سوزاندن (۱۹۶۲) و یاغیان ازدواج (۱۹۶۳).
اولین فیلم مستقل آنها سابورسوی‌ها (۱۹۶۷) بود که با آن وقایع ۱۹۶۸ را پیش‌بینی کردند. با بازیگر جیان ماریا ولونته، آنها با فیلم زیر علامت عقرب (۱۹۶۹) توجه‌ها را جلب کردند که در آن می‌توان پژواک‌های برشت، پازولینی و گدار را مشاهده کرد.
در سال ۱۹۷۱، آنها کمپین رسانه‌ای علیه کمیسر پلیس میلان، لوئیجی کلابرزی را امضا کردند که در مجله ل'اسپرسو منتشر شد.
موضوع انقلابی در فیلم سان میکله یک خروس داشت (۱۹۷۱) که اقتباسی از رمان تولستوی به نام الهی و انسانی است و فیلم آلونسان (۱۹۷۴) که در آن مارچلو ماسترویانی نقشی به عنوان یک انقلابی سابق دارد که مدت طولانی در زندان بوده و اکنون جوانی ایده‌آل‌گرای خود را به شکلی واقع‌گرایانه‌تر می‌بیند، و با این حال در تلاشی جدید گرفتار می‌شود که دیگر به آن باور ندارد، حضور دارد.
فیلم بعدی آنها پدرخوانده (۱۹۷۷) (برنده پلنگ طلایی جشنواره فیلم کن) که از رمانی به نام گاویینو لدا اقتباس شده، درباره مبارزه یک چوپان ساردینیایی علیه قوانین ظالمانه جامعه پدرسالار او صحبت می‌کند. در فیلم علفزار (۱۹۷۹) پژواک‌هایی غیرواقعی وجود دارد، در حالی که شب ستاره‌های شلیک شده (۱۹۸۲) در لحن افسانه‌ای، یک رویداد حاشیه‌ای در روزهای پیش از پایان جنگ جهانی دوم در توسکانی را از دیدگاه برخی از مردم روستا روایت می‌کند. این فیلم جایزه ویژه هیئت داوران در کن را دریافت کرد.
کائوس (۱۹۸۴) — یک اقتباس ادبی دیگر — فیلمی زیبای احساسی و شاعرانه در اپیزودها است که از داستان‌های کوتاه لوئیجی پیراندلو اقتباس شده است. در خورشید حتی در شب (۱۹۹۰) برادران تواوینی داستانی از پدر سرگیوس تولستوی را به قرن هجدهم در ناپل منتقل کردند.
از آن زمان به بعد، الهام برادران تواوینی دچار افت شد. موفقیت‌هایی مانند تمایلات انتخابی، (۱۹۹۶، از گوته) و تلاشی برای جلب مخاطبان بین‌المللی مانند صبح بخیر بابلونیا، (۱۹۸۷)، درباره پیشگامان تاریخ سینما، با فیلم‌های کمتر موفقی مانند فیوریله (۱۹۹۳) و تو می‌خندی (۱۹۹۶) که از شخصیت‌ها و داستان‌های کوتاه پیراندلو الهام گرفته‌اند، جایگزین شد.
نمایش بیشتر
