William A. Seiter

بیوگرافی

از ویکی‌پدیا، دایره‌المعارف آزاد ویلیام آ. سیتِر (۱۰ ژوئن ۱۸۹۰ - ۲۶ ژوئیه ۱۹۶۴) یک کارگردان فیلم آمریکایی بود. او در نیویورک سیتی به دنیا آمد. پس از تحصیل در آکادمی نظامی هادسون ریور، سیتِر در سال ۱۹۱۵ به عنوان بازیگر فرعی در استودیوهای کیستون مک سننت وارد دنیای فیلم شد...

از ویکی‌پدیا، دایره‌المعارف آزاد ویلیام آ. سیتِر (۱۰ ژوئن ۱۸۹۰ - ۲۶ ژوئیه ۱۹۶۴) یک کارگردان فیلم آمریکایی بود. او در نیویورک سیتی به دنیا آمد. پس از تحصیل در آکادمی نظامی هادسون ریور، سیتِر در سال ۱۹۱۵ به عنوان بازیگر فرعی در استودیوهای کیستون مک سننت وارد دنیای فیلم شد و نقش یک کابوی را بازی کرد. او در سال ۱۹۱۸ به کارگردانی رسید. در استودیو یونیورسال در اواسط دهه ۱۹۲۰، سیتِر کارگردان اصلی فیلم‌های محبوب رجینالد دنی بود که اکثر آن‌ها با همسر آن زمانش لورا لا پلانت همبازی بود (همسر دوم او بازیگر ماریان نیکسون بود). این دوره همچنین شامل فیلم‌های «زیبا و ملعون» و «راز خانواده» بود. در دوران اوایل فیلم‌های ناطق، سیتِر به پرورش استعدادهای دوئت کمدی RKO، وییلر و وولزی در فیلم‌های سرگرم‌کننده‌ای مانند «گرفتار مست» (۱۹۳۱) و «دیپلوماسی» (۱۹۳۳) کمک کرد. او همچنین فیلم لاورل و هاردی به نام «پسران بیابان» (۱۹۳۳) را کارگردانی کرد که تنها فیلم آن‌ها با هم بود. سایر فیلم‌ها شامل «آفتابی»، «وحشی شدن»، «دوباره مرا ببوس»، «شنبه داغ»، «راه برگشت به خانه»، «دیوانه دختر»، «رومانس بر روی تیرک»، «روبرتا»، «خدمات اتاق»، «سوزانا از مانتی‌ها»، «شورش الیگنی»، «هرگز زیباتر نبودی»، «در پارک مرکزی» و «یک لمس ونوس» بودند. در میان بسیاری از ستارگانی که سیتِر در طول دوران طولانی حرفه‌اش کارگردانی کرد، می‌توان به شرلی تمپل، فرد آستر، جینجر راجرز، هنری فوندا، مارگارت سالیوان، جک هالی، دیانا دوربین، ژان آرتور، جان وین، فرد مک‌موری، لوسی‌ل بال، ریتا هیورث و برادران مارکس اشاره کرد. در حالی که بسیاری از فیلم‌های او جواهرات کوچک بودند، سیتِر گاهی قادر به تولید فیلم‌های بد نیز بود. به عنوان مثال، اگر با ستاره‌اش مشکلی روبرو می‌شد—همانطور که در مورد لو کاستلو در «غول کوچک» ۱۹۴۶ بود—سیتِر با پایبندی به سناریو و امتناع از افزودن هرگونه نوانس یا خلاقیت به پروژه، تلافی می‌کرد (این کوچک‌نظری ممکن است دلیل این باشد که یک بازیگر برجسته دهه ۱۹۳۰ سیتِر را به عنوان بی‌خیال‌ترین کارگردانی که با او کار کرده بود، توصیف کرد). در چهار فیلم آخرش، قبل از اینکه در سال ۱۹۵۴ بازنشسته شود، سیتِر هم به عنوان تهیه‌کننده و هم کارگردان فعالیت کرد. این فیلم‌ها شامل «خانم می‌خواهد پوست» (۱۹۵۳)، یک sátیر ملایم از جنون «کت خود را خودتان بلند کنید» بود. او در بیورلی هیلز، کالیفرنیا، بر اثر حمله قلبی در سن ۷۴ سالگی درگذشت.