فیلم Papillon 1973

روایتی تاریک و واقعی از دوران هنری "پاپیون" چاریه در جزیره شیطان. این فیلم به کارگردانی فرانکلین جی. شافنر (سیاره میمون‌ها / پتن) از رمان جنجالی هنری "پاپیون" چاریه، مجرم معروف فرانسوی، اقتباس شده است. در این فیلم استیو مک‌کویین (در نقش پاپیون) و داستین هافمن (در نقش لوئی دگا) بازی می‌کنند و عمدتاً در جامائیکا و اسپانیا فیلمبرداری شده است. فِرد جی. کُنیکمپ عکاسی فیلم...

روایتی تاریک و واقعی از دوران هنری "پاپیون" چاریه در جزیره شیطان. این فیلم به کارگردانی فرانکلین جی. شافنر (سیاره میمون‌ها / پتن) از رمان جنجالی هنری "پاپیون" چاریه، مجرم معروف فرانسوی، اقتباس شده است. در این فیلم استیو مک‌کویین (در نقش پاپیون) و داستین هافمن (در نقش لوئی دگا) بازی می‌کنند و عمدتاً در جامائیکا و اسپانیا فیلمبرداری شده است. فِرد جی. کُنیکمپ عکاسی فیلم را بر عهده داشته و موسیقی متن آن را جری گلداسمیت ساخته است. هنری "پاپیون" چاریه مجرمی بود که به طور ناعادلانه به قتل محکوم و به قلعه زندان غیرقابل فرار جزیره شیطان فرستاده شد. این فیلم، مانند کتاب، روایتی داستانی از دوران چاریه در این مستعمره جزایی است. این فیلم به عنوان درام احساسی از دوستی در شرایط دشوار، تاب‌آوری و فرصت‌طلبی توصیف می‌شود که با قلبی ماجراجویانه ترکیب شده است. شافنر با مهارت فنی بالا فیلم را کارگردانی کرده است؛ در فیلمی با دیالوگ‌های کم، او به خوبی توانسته است فضای گرم و عرق‌آلود زندان را به بیننده منتقل کند. این احساس برای درک زندگی در این مستعمره جزایی بسیار حیاتی است. این مردان در حال گذراندن دوران سختی هستند و شافنر به خوبی این احساس را به تصویر کشیده است. او با دو اجرای فوق‌العاده از مک‌کویین و هافمن به شدت تقویت شده است. مک‌کویین در نقش پاپیون در اوج خود قرار دارد. او بازیگری است که توانایی‌اش در تسلط بر صحنه‌ها بدون استفاده از بازی‌های هیستریک همواره نادیده گرفته شده بود. صحنه‌های انزوای او شگفت‌انگیز است، حتی بدون گفتن کلمات زیاد. وقتی پاپیون در برابر گرسنگی، جنون و بیماری مقاومت می‌کند، مک‌کویین حضوری قدرتمند و باورپذیر دارد که ما را به آن سلول پنج در پنج می‌کشاند. شگفت‌انگیز! با این حال، آکادمی بار دیگر از کار فوق‌العاده مک‌کویین غافل ماند و فیلم تنها یک نامزدی اسکار برای موسیقی متن گلداسمیت دریافت کرد. کار عالی هافمن نیز امری بدیهی بود؛ او به طور معمول در آماده‌سازی خود دقیق است و برای این نقش هفته‌ها درباره زندگی در مستعمره جزایی مطالعه کرده بود. او مکمل ایده‌آلی برای مک‌کویین است و رابطه آن‌ها هم لطیف است و هم هرگز شعاری نمی‌شود. همچنین آنتونی زرابی در نقش رهبر دلسوز یک کلونی جذامی و ویکتور جوری در نقش رئیس یک قبیله هندی از بازیگران جانبی عالی هستند. تولید این فیلم هزینه‌بر بود و بودجه اولیه چهار میلیون دلار به چهارده میلیون دلار افزایش یافت که آن را به گران‌ترین فیلم سال 1973 تبدیل کرد. چندین فیلمنامه کنار گذاشته شد تا شافنر از ترومبو بخواهد فیلمنامه را بنویسد. این تصمیم خوبی بود زیرا ترومبو توانست روابط شخصیتی را که در رمان اصلی وجود نداشت، توسعه دهد. هافمن به وضوح تأکید کرد که فقط در صورتی نقش دگا را بازی می‌کند که فیلم از فرمول دوستی دوری کند و به دگا شخصیت باهوش و بااحترامی بدهد. او به آن رسید و این به اعتبار ترومبو است زیرا شخصیت دگا در رمان به سختی شکل گرفته است. در واقع، نسخه فیلم ترکیبی از چند شخصیت مستعمره جزایی است. واکنش‌های اولیه منتقدان به فیلم سخت بود، اما مردم با آن موافق نبودند زیرا سالن‌ها پر بودند و فیلم تقریباً 50 میلیون دلار در سطح جهانی فروش داشت. این فیلم موفق‌ترین فیلم تاریخ Allied Artists شد. از آن زمان، طرفداران زیادی پیدا کرده و توسط موج جدیدی از منتقدان به‌طور مثبت ارزیابی شده است. انتقادات قدیمی درباره اینکه فیلم بیش از حد غم‌انگیز و دشوار برای تماشا است دیگر معقول نیست. تنها کافی است به تم‌ها و جوهره داستان توجه کنیم تا به این حقیقت پی ببریم.