فیلم Blue Beetle 2023

فیلم «بلو بیتل» از فرمول‌های معمول داستان‌های ابرقهرمانی پیروی می‌کند و به شدت قابل پیش‌بینی است و خلاقیت روایی ندارد. اما تمام این مشکلات به خوبی توسط بازیگران لاتین‌تبار که اجراهای فوق‌العاده‌ای ارائه می‌دهند - به ویژه «خولو ماری دوئنا» - و همچنین فرهنگ غنی مکزیکی که فیلم را فرا گرفته، جبران می‌شود. سرگرمی نیز با ترکیب خوبی از اکشن CGI و صحنه‌های مبارزه طراحی‌شده...

فیلم «بلو بیتل» از فرمول‌های معمول داستان‌های ابرقهرمانی پیروی می‌کند و به شدت قابل پیش‌بینی است و خلاقیت روایی ندارد. اما تمام این مشکلات به خوبی توسط بازیگران لاتین‌تبار که اجراهای فوق‌العاده‌ای ارائه می‌دهند - به ویژه «خولو ماری دوئنا» - و همچنین فرهنگ غنی مکزیکی که فیلم را فرا گرفته، جبران می‌شود. سرگرمی نیز با ترکیب خوبی از اکشن CGI و صحنه‌های مبارزه طراحی‌شده و همچنین موسیقی پرانرژی تأمین می‌شود. این فیلم به طور غیرمنطقی به عنوان بخشی از DCEU شناخته می‌شود در حالی که به وضوح به این داستان تعلق دارد. به نظر می‌رسد «جیمز گان» نمی‌خواست با یک شخصیت کمتر شناخته شده آغازگر DCU شود، که دلیل قابل درکی است، اما نگه‌داشتن آن در ارتباط با یک جهان سینمایی که به زودی به پایان می‌رسد، بسیار قابل سؤال است. شکی نیست که دوباره «خاوی» را خواهیم دید. در چند کلمه، من این فیلم را دوست نداشتم. «بلو بیتل» به نظر می‌رسد که ترکیبی از داستان‌های ابرقهرمانی با «آیرون من»، «ونوم» و «اسپایدرمن» باشد و تنها کمی از دینامیک خانوادگی «انکانتو» (یا «فست اند فیوریس»، شما تصمیم بگیرید) را اضافه کند. تنها نکته برجسته، فاکتور خجالت‌آور است: شوخی‌های عجیب، جلوه‌های گرافیکی که از بهترین‌ها فاصله دارند و داستانی تکراری — همه چیز به نظر می‌رسد که در سال‌های ۰۰ ساخته شده است. واقعاً بد نیست؛ گاهی اوقات حتی خوب است — اگر به این سبک علاقه دارید، قطعاً می‌خندید. اما این کافی نیست که فیلم را خوب بخوانیم. پ.ن. در حین تماشای این فیلم، بالاخره به این فکر افتادم که همیشه در طول عمل اول خسته هستم. تمام این معرفی شخصیت‌ها و تنظیمات توضیحی به نظر می‌رسد برای افرادی که در حال تماشای اولین فیلم زندگی‌شان هستند. مهم نیست که آیا فیلم را دوست دارم یا نه؛ همیشه منتظر شروع عمل واقعی هستم 🙁 شاید بهتر بود این فیلم را «بطری آبی» می‌نامیدند، به خاطر مگس آزاردهنده‌ای که بی‌دلیل دور می‌چرخد؟ «سوزان ساراندر» (چرا؟) به عنوان «کورد»، مگالومانیک شرکتی است که به دنبال ایجاد یک فوق‌سرباز («OMAC») با استفاده از یک زره‌پوش بیگانه است که می‌تواند یک انسان را با یک اسکلت داخلی تقریباً غیرقابل تخریب هم‌افزا کند. خوشبختانه برای همه ما، خدمتکار او دوست دارد از حمام لوکس خانه‌اش استفاده کند و وقتی که او مورد توبیخ قرار می‌گیرد و به طور واقعی بیرون انداخته می‌شود، او و برادرش از کار بیکار شده و با «جنی» (برونا مارکزین) - خواهرزاده قوی‌اراده بدمن داستان - آشنا می‌شوند که مصمم است از نظامی شدن شرکت پدرش جلوگیری کند. او دستگاه را از مقر آنها قاچاق کرده و به برادرش «خاوی» (خولو ماری دوئنا) می‌دهد و او را با دستورالعمل‌های سختی که حتی نباید جعبه را باز کند، همراهی می‌کند. البته آنها این کار را انجام می‌دهند و بلافاصله او و آن گجت آبی درخشان بهترین دوستان می‌شوند - او می‌تواند پرواز کند، با سرعت بسیار زیاد حرکت کند و به طور قطع، قدرت فوق‌انسانی دارد. «کورد» مصمم است که آن را پس بگیرد، بنابراین او دستیار نیمه‌مکانیزه‌اش «کاراپاکس» (راول مکس تروخیلو) را برای یک جمع‌آوری تدریجی/یخچالی به حرکت درمی‌آورد تا به یک نتیجه‌گیری برسد که یک خفاش هم می‌تواند از فضا ببیند. این فیلم تمام احساسات یک فیلم تلویزیونی استاندارد را دارد. جلوه‌های بصری عالی، اما آتش‌بازی‌های الکتریکی، نصف کردن یک اتوبوس و انفجارهای بی‌پایان دیگر کافی نیستند تا یک فیلم را بفروشند. باید یک نوع نوآوری در آن وجود داشته باشد. به جز دو زبانه بودن آن، این فیلم به ندرت نوآوری خاصی دارد که برایش داد و فریاد کند. شخصیت‌ها عمدتاً فراموش‌شدنی‌اند - به ویژه دایی آزاردهنده «رودی» (جرج لوپز) که تسلط شگفت‌انگیزی بر همه چیزهای فوق‌تکنولوژیک دارد و فقط احمقانه است! این فیلم همچنین بسیار بسیار طولانی است و من احساس می‌کردم که یک دنباله در انتهای آن در حال نزدیک شدن است که واقعاً غم‌انگیز است. این داستان ضعیف با یک بازیگر ضعیف به نظر می‌رسد که به نظر می‌رسد برای پر کردن یک شکاف در بازار هیسپانیک در حال گسترش و کم‌خدمت در ایالات متحده طراحی شده است. فکر می‌کنم ممکن است در آنجا جواب بدهد؟ اما مطمئن نیستم که کسی دیگر به این نیاز داشته باشد. «بلو بیتل» در نهایت من را مجذوب کرد. شخصاً در بخش‌های زیادی از آن متقاعد نشده بودم، نه اینکه چیزی خسته‌کننده یا آزاردهنده باشد، اما واقعاً احساس نمی‌کردم. با این حال، در نیمه دوم فیلم، به تدریج احساس می‌کردم که بیشتر به وقایع روی پرده علاقه‌مند می‌شوم. بسیاری از بازیگران از نظر استاندارد با هم مطابقت دارند و همه آنها تلاش می‌کنند و در نتیجه نمایش‌های خوبی ارائه می‌دهند. باید بگویم که از بازی «جرج لوپز» در نقش «رودی» بسیار لذت بردم، او با این نقش زندگی و شوخی زیادی به فیلم می‌آورد. «خولو ماری دوئنا» در نقش شخصیت اصلی بیشتر از حد معمول خوب است، در حالی که «برونا مارکزین» نیز همراه خوبی برای ماری دوئنا است؛ حتی اگر بخش مربوط به خانواده «کورد» او به اندازه بخش «ریس» برای من جالب نبود، در این زمینه هر چه کمتر درباره «سوزان ساراندر» بگوییم بهتر است - به بهترین حالت بسیار بی‌معنی است. به شدت نمی‌توانم بگویم که سازندگان با این فیلم ۲۰۲۳ رکوردی زده‌اند، اما قطعاً می‌توانم پتانسیل این شخصیت را برای آینده ببینم - با توجه به اینکه گزارش شده که آنها قصد دارند با او در DCU ادامه دهند. در مورد این فیلم، تماشای آن به عنوان یک فیلم ابرقهرمانی، قابل قبول است.