فیلم 10 Things I Hate About You 1999

شکسپیر در «تسخیر زن سرکش» را در یک محیط مدرن دبیرستانی با طنز روایت می‌کند. این فیلم یادآور کمدی‌های رمانتیک دهه ۸۰ است. بنشینید و فقط از آنچه هست لذت ببرید. این فیلم بسیار خنده‌دار است. من به کمدی‌های رمانتیک عجیب و غریب اواخر دهه ۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ علاقه دارم. همیشه خنده‌دار است که وقتی سعی می‌کنید دختری را تحت تأثیر قرار دهید، اتفاقات...

شکسپیر در «تسخیر زن سرکش» را در یک محیط مدرن دبیرستانی با طنز روایت می‌کند. این فیلم یادآور کمدی‌های رمانتیک دهه ۸۰ است. بنشینید و فقط از آنچه هست لذت ببرید. این فیلم بسیار خنده‌دار است. من به کمدی‌های رمانتیک عجیب و غریب اواخر دهه ۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ علاقه دارم. همیشه خنده‌دار است که وقتی سعی می‌کنید دختری را تحت تأثیر قرار دهید، اتفاقات خجالت‌آور برایتان بیفتد. «کامرون» (با بازی جوزف گوردون لویت) کمی به «بیانکا» (با بازی لاریسا اولنیک) علاقه دارد، اما او چشم به «جویی» (با بازی اندرو کیگان) که پسر ثروتمند مدرسه است، دارد. با این حال، پدرش اجازه نمی‌دهد او به تنهایی از خانه بیرون برود، مگر اینکه خواهری مستقل و کمی منزوی به نام «کت» (با بازی جولیا استایلز) هم او را همراهی کند. اما کت هیچ تمایلی به بازی در این بازی‌های اجتماعی ندارد، بنابراین اوضاع به بن‌بست می‌رسد! هورمون‌ها باعث خلاقیت می‌شوند و به سرعت «کامرون» و دوستش «مایکل» (با بازی دیوید کرومهولتز) طرحی را برای آشنا کردن «کت» با «پاتریک» (با بازی هیث لجر) تهیه می‌کنند. او هم چندان به مدرسه یا سنت‌های آن علاقه‌ای ندارد، پس ممکن است گزینه مناسبی برای کت باشد. طرح زیرکانه آن‌ها به یک حامی نیاز دارد، بنابراین به «جویی» که کمی احمق است، روی می‌آورند تا هزینه این عملیات را تأمین کند تا او بتواند با «بیانکا» قرار بگذارد. چه توری پیچیده‌ای بافته‌ایم - و البته تنها زمان و کمی مشروب است که ما را به مسیر پر فراز و نشیب عشق واقعی می‌برد. این داستان همه چیزهایی است که به نتیجه‌ای واضح و کمی بیش از حد احساسی منجر می‌شود، اما در طول مسیر، موسیقی متن فوق‌العاده‌ای وجود دارد - صدای جوان آرماتردینگ در صدا و تصویر بزرگ بسیار زیباست - و همچنین طنز فراوانی. برخی از شوخی‌ها کمی رکیک هستند، اما هنوز هم بخش‌های زیادی وجود دارد که به خوبی کار می‌کنند، زیرا این جوانان پرشور و خودخواه سعی می‌کنند عشق خود را به دست آورند. آلیسون جنی به عنوان معلم مشاوره که چندان به دانش‌آموزانش اهمیت نمی‌دهد، به طرز نادرستی در فیلم حضور دارد - مگر اینکه آن‌ها بتوانند به رمان داغی که او در حال نوشتن است کمک کنند و مشکلاتشان تمرکز او را مختل نکند. استایلز و لجر به خوبی کنار هم قرار می‌گیرند و دومی با نقش محدودش، سطحی از جذابیت شیطنت‌آمیز را به نمایش می‌گذارد. واقعاً چیز جدیدی در اینجا وجود ندارد، اما چیزی جالب به سبک «باشگاه صبحانه» (۱۹۸۵) دارد و من از آن لذت بردم. پایان فیلم واقعاً مرا خوشحال کرد که از کشوری آمده‌ام که فرزندانش را از آن عذاب وحشتناک پایان ترم که «پرام» است، محفوظ می‌دارد!