فیلم The Case for Christ 2017

شخصیت اصلی این فیلم به‌طور مختصر به کشتار جونزتاون اشاره می‌کند، که این موضوع به نوعی طعنه‌آمیز است چرا که او خود در نهایت به اصطلاح کوولید را می‌نوشد. فیلم "موردی برای مسیح" به بررسی تغییرات قهرمان داستان از یک خبرنگار به‌اصطلاح تحقیقی به یک کشیش مسیحی می‌پردازد — که از حرفه اولش خسارت چندانی به بار نمی‌آورد، چرا که لی استروبل (مایک واگل) به نظر...

شخصیت اصلی این فیلم به‌طور مختصر به کشتار جونزتاون اشاره می‌کند، که این موضوع به نوعی طعنه‌آمیز است چرا که او خود در نهایت به اصطلاح کوولید را می‌نوشد. فیلم "موردی برای مسیح" به بررسی تغییرات قهرمان داستان از یک خبرنگار به‌اصطلاح تحقیقی به یک کشیش مسیحی می‌پردازد — که از حرفه اولش خسارت چندانی به بار نمی‌آورد، چرا که لی استروبل (مایک واگل) به نظر می‌رسد که از مدرسه خبرنگاری هرالدو فارغ‌التحصیل شده است، از جمله سبیل خاصش. بنابراین، نتایج تحقیق او به اندازه محتوای خزانه آل کاپون ناامیدکننده است. به دلایلی که ارزش بازگویی ندارد، همسر لی، لزلی (اریکا کریستنسن)، تصمیم می‌گیرد که مسیح را به قلبش بپذیرد؛ لی، که یک بی‌خدا است، به این خبر واکنشی نشان می‌دهد گویی او به تازگی اعتراف کرده که یک معشوقه دارد (در واقع، در یک نقطه او حتی او را به "خیانت به او با عیسی" متهم می‌کند). با پیروی از نصیحت مربی‌اش، لی تصمیم می‌گیرد ثابت کند که رستاخیز هرگز اتفاق نیفتاده و بنابراین مسیحیت را بی‌اعتبار کند. بقیه فیلم نشان می‌دهد که برای کسانی که به خدا ایمان دارند، هیچ توضیحی لازم نیست و برای کسانی که ایمان ندارند، هیچ توضیحی ممکن نیست. من اضافه می‌کنم که برای تماشاگران "موردی برای مسیح"، هیچ توضیحی ارائه نمی‌شود. در واقع، مورد عنوان‌شده برای مسیح از ترکیبی از ipse dixit، اثبات از طریق ادعا، فرضیات ad hoc و گزینش شواهد تشکیل شده است. در هیچ زمانی استروبل به این مسائل شک نمی‌کند و دلیل آن ساده است: اگر او این کار را می‌کرد، کل خانه کارتی سریع‌تر از سقوط کابل به دست طالبان فرو می‌ریخت. "چه زمانی کافی است که شواهد کافی باشند؟" کسی از استروبل می‌پرسد؛ پاسخ که فیلم به‌طور مناسبی از آن طفره می‌رود، این است: زمانی که به شواهد تجربی می‌رسیم، هرگز. بدتر از همه، باورهای استروبل در دنیای واقعی به اندازه روزنامه‌نگاری‌اش ناپایدار و قابل سؤال است؛ او به‌قدری از تغییر دینش شرمنده است که علاوه بر این فیلم و کتابی که بر اساس آن ساخته شده، یک مستند نیز وجود دارد، که همگی با هدف توجیه عمومی تصمیمش تهیه شده‌اند، که در نهایت هیچ‌کس به جز خودش حق ورود به آن را ندارد. می‌توان به‌راحتی نتیجه گرفت که همان‌طور که استروبل به‌طور واضح به مخاطبانش دروغ می‌گوید، او به خود نیز دروغ می‌گوید (مگر اینکه ایمان به‌اصطلاح او چیزی جز یک کلاهبرداری برای خالی کردن جیب احمق‌ها نباشد، که به نظر می‌رسد محتمل‌تر از هر چیز دیگری است).