فیلم A Rainy Day in New York 2019

«روزی بارانی در نیویورک» انعکاسی ضعیف و سطحی از شاهکارهای اولیه آلن است - یک کمدی-درام دیگر درباره قهرمانی عصبی در کت بافت که به کول پورتر و فیلم‌های سیاه و سفید علاقه دارد. این فیلم هیچ هدف معناداری ندارد جز نمایش برخی از شیک‌ترین آپارتمان‌های منهتن و بارهای تاریخی هتل‌ها. زوج عاشق «گتسبی» (تیموتی شالامه) و «اشلی» (Elle Fanning) به نیویورک می‌رسند تا آخر هفته...

«روزی بارانی در نیویورک» انعکاسی ضعیف و سطحی از شاهکارهای اولیه آلن است - یک کمدی-درام دیگر درباره قهرمانی عصبی در کت بافت که به کول پورتر و فیلم‌های سیاه و سفید علاقه دارد. این فیلم هیچ هدف معناداری ندارد جز نمایش برخی از شیک‌ترین آپارتمان‌های منهتن و بارهای تاریخی هتل‌ها. زوج عاشق «گتسبی» (تیموتی شالامه) و «اشلی» (Elle Fanning) به نیویورک می‌رسند تا آخر هفته را با هم بگذرانند. اما به محض ورود، اشلی - که یک خبرنگار تازه‌کار است - فرصتی برای مصاحبه با کارگردان مشهور «پولارد» (لیو شریبر) پیدا می‌کند که او را با بازیگری آشنا می‌کند که به دنبال چیزهای بیشتری از مهارت‌های نوشتن اوست. در همین حال، گتسبی تصمیم می‌گیرد به برخی از مکان‌ها و عشق‌های قدیمی‌اش سر بزند در حالی که باران به شدت می‌بارد. شاید یک گردش با کالسکه در پارک بتواند تعادل را در پایان یک روز جالب به این زوج بازگرداند؟ شاید نه؟ تماشای این فیلم آسان است و شالامه به خوبی در نقش پسر مرفه ظاهر می‌شود - او که «گتسبی» نام دارد، به زندگی جوانی‌اش برمی‌گردد و درس‌هایی درباره تعصباتش در آن زمان و اکنون می‌آموزد. فنینگ نیز به‌طور پرشور نقش دختر جوان ظاهراً ساده‌لوحی را ایفا می‌کند که هرگز نیویورک را ندیده است، اما به سرعت به نگرش‌های ملایم و شکارچیانه صنعت فیلم‌سازی که می‌خواهد درباره‌اش بنویسد، عادت می‌کند. با این حال، نوشتار فیلم کمی ضعیف است. همه چیز کمی بیش از حد یکنواخت و متکی به کلیشه‌هاست و وقتی می‌خواهد شوکه کند، در واقع فقط باعث می‌شود که شما کمی خجالت بکشید. این فیلم قابل تماشا است؛ فیلمی خوب به نظر می‌رسد که مناظر شهر را به همراه موسیقی‌های خوب به نمایش می‌گذارد، اما در عین حال کاملاً فراموش‌شدنی است.