فیلم Atonement 2007

سیسیلیا (با بازی کیرا نایتلی) عاشق Robbie (با بازی جیمز مک‌آو) می‌شود؛ مردی که از نظر اجتماعی در سطح پایین‌تری نسبت به خانواده‌اش و خانه‌ای باشکوه آن‌ها قرار دارد. این عشق واقعی است و جوان تلاش می‌کند تا با تحصیل در دانشگاه کمبریج و با هدف تبدیل شدن به یک پزشک، به دنیای مرفه آن‌ها وارد شود. در همین حال، پس از یک صحنه که...

سیسیلیا (با بازی کیرا نایتلی) عاشق Robbie (با بازی جیمز مک‌آو) می‌شود؛ مردی که از نظر اجتماعی در سطح پایین‌تری نسبت به خانواده‌اش و خانه‌ای باشکوه آن‌ها قرار دارد. این عشق واقعی است و جوان تلاش می‌کند تا با تحصیل در دانشگاه کمبریج و با هدف تبدیل شدن به یک پزشک، به دنیای مرفه آن‌ها وارد شود. در همین حال، پس از یک صحنه که سیسیلیا به اشتباه تفسیر می‌کند و خواندن نامه‌ای که به او مربوط نمی‌شود، رفتار آن‌ها تحت نظر ناسالم خواهر سیزده‌ساله‌اش، برینی (با بازی سیرشا رونان) قرار می‌گیرد. برینی به شدت به این زوج تکیه می‌کند و تصمیم می‌گیرد آن‌ها را نابود کند؛ برای این منظور داستانی را concoct می‌کند که نه تنها به هدفش می‌رسد بلکه باعث می‌شود Robbie به اشتباه به خاطر جرم سنگینی زندانی شود. جنگ میانجی‌گری می‌کند و فرصتی برای عاشقان فراهم می‌کند تا احساساتشان را نسبت به یکدیگر دوباره ارزیابی کنند، در حالی که برینی که حالا بزرگ‌تر شده (با بازی رومولا گارای) و از خواهرش دور شده، درگیر بحران وجدان جدی می‌شود و به لندن سفر می‌کند تا هم پرستار باشد و هم مسئولیت رفتار پنج سال پیشش را بپذیرد. این یک اثر سینمایی پیچیده و دقیق است و مک‌آوی به خوبی نقش جوان صادق و شریفی را ایفا می‌کند که در تار و پود فریب و حسادت گرفتار شده است. نایتلی کمتر تأثیرگذار است، اما همچنان به اندازه کافی خوب عمل می‌کند تا زمانی که حقیقت بالاخره فاش می‌شود قبل از اینکه یک تراژدی اجتناب‌ناپذیر اتفاق بیفتد. این داستان درباره عواقب یک دروغ است، اما همچنین درباره توانایی‌های مردم برای عشق ورزیدن، بخشیدن و قضاوت کردن نیز هست. وفاداری ممکن است تنها سطحی باشد، اما پشیمانی برای همیشه باقی می‌ماند و شاید این «برای همیشه» آن‌قدرها هم که فکر می‌کنید طولانی نباشد. داریو ماریانلی موسیقی فوق‌العاده‌ای برای همراهی این داستان خلق کرده و نگارش و کارگردانی ظریف جو رایت اطمینان می‌دهد که از ملودرام و احساسات کاذب دور بمانیم، در حالی که اوج داستان نزدیک می‌شود و ونسا ردگریو برای یک عذرخواهی نهایی کاملاً مناسب ظاهر می‌شود. این فیلم یک درام تاریخی ساده بریتانیایی نیست و تماشای آن در پرده بزرگ به خاطر عکاسی‌اش که جذابیت روستایی انگلستان را با وحشت بمب‌ها، گلوله‌ها و خون به طرز مؤثری ترکیب می‌کند، ارزشمند است.