فیلم Onegin 1999

این فیلم به کارگردانی خواهرش (مارثا) و با بازی رالف فاینس در نقش "اونژین"، داستان مردی ناکام و خیانتکار را روایت می‌کند که به تازگی ارثی بزرگ از عمویش به‌دست آورده است. بلافاصله پس از ورود به ملک جدیدش، با همسایه‌اش "لنیکی" (توبی استیفنز) آشنا می‌شود و همچنین با "تاتیانا" (لیو تایلر) ملاقات می‌کند. تاتیانا به او وابسته می‌شود، اما او به هیچ وجه احساس...

این فیلم به کارگردانی خواهرش (مارثا) و با بازی رالف فاینس در نقش "اونژین"، داستان مردی ناکام و خیانتکار را روایت می‌کند که به تازگی ارثی بزرگ از عمویش به‌دست آورده است. بلافاصله پس از ورود به ملک جدیدش، با همسایه‌اش "لنیکی" (توبی استیفنز) آشنا می‌شود و همچنین با "تاتیانا" (لیو تایلر) ملاقات می‌کند. تاتیانا به او وابسته می‌شود، اما او به هیچ وجه احساس مشابهی ندارد. شخصیت او به نظر می‌رسد که incapable از تفکر عمیق یا احساسات، و به‌طور کلی از هر چیزی فراتر از سطحی‌نگری زندگی ثروتمند اما خالی‌اش است. نکته اینجاست که این درام به ظاهر خوب، اما بی‌روح، در همین سطح باقی می‌ماند. داستان بر اساس شعر هوشمندانه پوشکین ساخته شده و هر گوشه‌اش جلوه‌ای مجلل و باشکوه دارد، اما شخصیت‌ها به طرز قابل توجهی کم‌عمق و زیر سطحی هستند و داستان به شدت بی‌ثبات به نظر می‌رسد. در بعضی مواقع، انگار از پشت یک پنجره ضخیم به چیزی نگاه می‌کنم که واقعیت چندانی ندارد؛ چیزی شبیه به یک افسانه. این فیلم نگاهی به سیستم شبه‌فئودالی که هنوز در روسیه‌ی قاجار الکساندر حاکم بود، ارائه می‌دهد، جایی که میلیون‌ها نفر در کلبه‌های چوبی زندگی می‌کردند در حالی که کاخ‌های رنگارنگ زندگی کاملاً متفاوتی به ثروتمندان و مرفه‌ها ارائه می‌داد. خوشحالم که چند حضور کوتاه از آیرن ورث ("پرنسس آلینا") را دیدم، اما در پایان احساس کردم که به اندازه "اونژین" در شروع فیلم به این شخصیت‌ها وابسته نیستم. همه‌چیز کمی بیش از حد سرد به نظر می‌رسید.