فیلم Deep Blue Sea 1999

فیلم _Deep Blue Sea_ با بازیگران قابل توجهی ساخته شده است و این موضوع با آنچه که امروز از ژانر فیلم‌های کوسه‌ای انتظار داریم، متفاوت است. این فیلم فوق‌العاده نیست، اما از 90 درصد فیلم‌های هم‌ژانر خود قابل تماشا‌تر است. **امتیاز نهایی:★★½ - برای من جذابیت‌های زیادی داشت، اما به‌عنوان یک کل به‌درستی عمل نکرد.** تماشای خوبی بود، دوباره خواهم دید و پیشنهاد می‌کنم. این احتمالاً فیلم...

فیلم _Deep Blue Sea_ با بازیگران قابل توجهی ساخته شده است و این موضوع با آنچه که امروز از ژانر فیلم‌های کوسه‌ای انتظار داریم، متفاوت است. این فیلم فوق‌العاده نیست، اما از 90 درصد فیلم‌های هم‌ژانر خود قابل تماشا‌تر است. **امتیاز نهایی:★★½ - برای من جذابیت‌های زیادی داشت، اما به‌عنوان یک کل به‌درستی عمل نکرد.** تماشای خوبی بود، دوباره خواهم دید و پیشنهاد می‌کنم. این احتمالاً فیلم مورد علاقه من در مورد کوسه‌هاست. می‌دانم که "آرواره‌ها" در زمان خود تأثیر زیادی داشت، اما من این فیلم را بیشتر دوست دارم. این به این معنا نیست که این فیلم بهتر است، به‌همان‌صورت که افراد بیشتری پیتزا را به سالاد ترجیح می‌دهند، هرچند سالاد غذای بهتری است. بزرگ‌ترین دلیلی که این فیلم را بیشتر دوست دارم، این است که در شرایط بقا و در یک محیط ایزوله اتفاق می‌افتد و کوسه‌ها "هوشمند" هستند و به‌طور فعال انسان‌ها را شکار می‌کنند، بنابراین این فیلم به یک اثر در مورد موجودات قاتل نیز تبدیل می‌شود. بازیگران واقعاً خوب هستند و احتمالاً نیمی از چهره‌ها را خواهید شناخت، چه در فیلم‌های مارول بوده باشند یا نه. داستان‌های موازی کمی برای من آزاردهنده است، به‌ویژه زمانی که داوطلبانه هستند، اما این موضوع کار می‌کند. و وقتی کسی توسط یک کوسه خورده می‌شود، بقیه به‌خوبی از این فرصت استفاده می‌کنند، به‌طرزی که به سبک بقا مناسب است. این فیلم به‌جای احمق بودن، با چالش‌ها پیش می‌رود، که برای برخی فیلم‌ها یک الزام نرم است. فکر می‌کنم "احمق بودن" در واقع ایجاد شرایط در وهله اول است. اگر دوست دارید کوسه‌ها انسان‌ها را بخورند، یا به پایگاه‌های زیرآبی (مانند "Rapture") علاقه‌مند هستید یا "The Meg" را دوست داشتید، این فیلم را تماشا کنید. یک تریلر جذاب با داستانی بی‌هدف، _Deep Blue Sea_ توانست در طول 100 دقیقه زمان صدای بلند خود مرا سرگرم کند. یک پزشک و تیم تحقیقات او در حال جستجوی درمانی برای بیماری آلزایمر در کوسه‌ها در یک مرکز ایزوله در وسط اقیانوس هستند - چه چیزی بیشتر از این برای ایجاد هرج و مرج شیرین نیاز دارید که همچنین با برخی از شیوه‌های غیراخلاقی پشتیبانی شود؟ _Deep Blue Sea_ واقعاً واقع‌گرایانه‌ترین فیلم کوسه نیست، اما صحنه‌های اکشن جالب، تعلیق، لذت اضافی از صحنه‌های سیلاب و شخصیتی که دوست دارید از او متنفر باشید، دارد. امتحانش کنید. (امتیاز B-). **اوج لذت‌های احمقانه کوسه!** 🦈🦈🦈 _Deep Blue Sea_ به تمام کلیشه‌های فیلم‌های کوسه‌ای دچار می‌شود و از این موضوع لذت می‌برد. پذیرش شیرینی آن باعث می‌شود این فیلم یکی از بهترین فیلم‌های کوسه تاریخ باشد - یک کوکتل فوق‌العاده از شیرینی‌های دهه 90، کوسه‌ها و پیچش‌های غیرمنتظره. اگر این فیلم را ندیده‌اید، تضمین می‌کنم که از اینکه چه کسی زنده می‌ماند و چه کسی نمی‌ماند، شگفت‌زده خواهید شد. علم پشت این داستان ممکن است قابل قبول باشد - اینکه درمان‌هایی برای بیماری‌های انسانی ممکن است در جای دیگری از دنیای حیوانات وجود داشته باشد. به همین دلیل سافران بروس ("سوزان") از کمک میلیاردر خیرخواه "راسل فرانکلین" (ساموئل ال. جکسون) برای توسعه درمانی برای آلزایمر با استفاده از کوسه‌های نگهداری‌شده در یک پایگاه سوخت‌گیری زیرآبی تغییر یافته، استفاده می‌کند. وقتی او به تأسیسات می‌رسد، با گروه خاصی شامل "کارتر" (توماس جین)، "کشیش" (ال ال کول ج) و "جیم" (استلان اسکارشگارد) آشنا می‌شود و به‌سرعت متوجه می‌شود که این ماهی‌های ژنتیکی تغییر یافته از اینکه در آزمایشگاه به‌عنوان موش آزمایشگاهی استفاده شوند، خسته شده‌اند و به انتقام فکر می‌کنند. فیلم به سرعت پیش می‌رود؛ اثرات گاهی اوقات واقعاً ترسناک هستند، اما یک مشکل بزرگ این است که با توجه به اینکه کوسه‌ها قرار است فوق‌هوشمند باشند، چرا باید در فیلمی با سافران بروس که بازی‌اش بسیار بی‌روح است، بازی کنند - در این فیلم تکه‌هایی از زباله وجود دارد که کمتر از بازی او چوبی هستند. جین و ال ال کول ج خوب سرگرم می‌شوند در حالی که سعی می‌کنند از دشمنان تهدیدآمیز خود فرار کنند و هرچند قطعاً "آرواره‌ها" نیست؛ اما بد هم نیست...