فیلم The NeverEnding Story 1984

به یاد دارم که این فیلم را زمانی که جوان بودم دیدم - به لطف آهنگ تم "لیماهل" که در آن زمان در جدول موسیقی بود و از آن لذت بردم. این فیلم بر اساس نیمه اول رمان اصلی مایکل انده، داستانی ملایم و فانتزی درباره یک پسر جوان به نام "باستیان" (بارت الیور) است که توسط سه همکلاسی خود مورد آزار و اذیت قرار...

به یاد دارم که این فیلم را زمانی که جوان بودم دیدم - به لطف آهنگ تم "لیماهل" که در آن زمان در جدول موسیقی بود و از آن لذت بردم. این فیلم بر اساس نیمه اول رمان اصلی مایکل انده، داستانی ملایم و فانتزی درباره یک پسر جوان به نام "باستیان" (بارت الیور) است که توسط سه همکلاسی خود مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد. روزی او به یک کتاب‌فروشی پناه می‌برد و صاحب کتاب‌فروشی کتاب مرموزی را به او نشان می‌دهد که او آن را "قرض" می‌گیرد و شروع به خواندن می‌کند - که او را به دنیای جادویی و خطرناک "فانتاستیکا" می‌برد، جایی که متوجه می‌شود امپراطور جوان و مهربان "کودک‌نما" در حال مرگ است و تنها او می‌تواند به "آتریو" (نوح هاثاوی) کمک کند تا او و همه را از دست "هیچ" نجات دهد. جوانان با بازی‌های قوی خود تاثیرگذاری خاصی دارند و اقتباس ولفگانگ پترسن از فیلمنامه خود به داستان لطیف وفادار مانده است و انیمیشن‌های جذاب و خلاقانه‌ای را به نمایش می‌گذارد - ترکیبی از عروسک‌گردانی پیچیده و جلوه‌های صفحه آبی که هم دل‌نشین و هم سرگرم‌کننده است: اژدهای خوش‌شانس ("فالکُر") و "گمورک" به داستان آرزوها و رازها می‌افزایند در حالی که "باستیان" در برابر زمان برای انجام وظیفه‌اش تلاش می‌کند. زمان به این فیلم لطف کرده است (به جز شاید، مدل موها!) و هنوز هم به خوبی قابل مشاهده است. فیلمی فانتزی با کیفیت واقعی! من توانستم این فیلم را در سینما ببینم به خاطر اکران آن به مناسبت چهلمین سالگردش، دومی که من روی پرده بزرگ دیدم بعد از "قطار یابی" در ماه می. آن فیلم دنی بویل از سال 1996 عالی است و همچنین این اثر ولفگانگ پترسن از سال 1984. من مطمئن نبودم چه انتظاری داشته باشم، فقط می‌دانستم که در چه ژانری است و آن آهنگ تم مشهور. یکی از اولین نکاتی که درباره "داستان بی‌پایان" باید به آن اشاره کرد، چقدر خوب پیر شده است؛ واقعاً عالی به نظر می‌رسد. جلوه‌های عملی هنوز هم با کیفیت بالا و بسیار مؤثر به نظر می‌رسند. من دیروز "مشکل بزرگ در چین کوچک" را دیدم و آن در بخش جلوه‌ها به نسبت خیلی بد پیر شده است - و دو سال بعد از این فیلم منتشر شده است! من واقعاً از دیدن جهان زنده و پرجنب‌وجوش لذت بردم. جلوه‌ها دلیل بزرگی برای این موضوع هستند، با این حال این موضوع اهمیت داشتن صداپیشگان قوی را نشان می‌دهد. آلن اوپنهایمر در نقش‌های فالکُر، گمورک و راک‌بیتر فوق‌العاده است، همچنین به رابرت ایستون برای نقش مورتلا نیز اعتبار داده می‌شود. و در مورد بازیگران "عادی"، سیدنی براملی، موزس گان و تیلو پرکنر در نقش‌های خود عالی عمل می‌کنند. بازیگران جوان بارت الیور، نوح هاثاوی و تامی استراناک همه کارهای خوبی انجام می‌دهند. من می‌توانستم بدون برگشت‌های مکرر به خواننده (باستیان الیور) کار کنم، این تنها نکته‌ای است که به انتقاد نزدیک می‌شود (که حتی انتقاد هم نیست)، این کار بد نیست اما گاهی لازم به نظر نمی‌رسد؛ کمتر، بیشتر است، نوعی از این دست. فیلمی درخشان که همچنین لبه‌ای دارد... 🕊️🐎