فیلم Twister 1996

**تاییدیه: بیل پاکستون و هلن هانت در تعقیب طوفان‌ها در دشت‌ها** زمانی که شرایط جوی مناسب برای وقوع طوفان‌های گردبادی است، یک مرد هواشناس (پاکستون) همسر جداشده‌اش (هانت) را پیدا می‌کند و به‌صورت ناخواسته به تیم تعقیب طوفان آنها در میانه غرب ملحق می‌شود، زیرا نمی‌تواند در برابر دیدن اختراع حسگری‌اش که بالاخره مورد استفاده قرار می‌گیرد، مقاومت کند. جمی گرتز در نقش عشق جدید او،...

**تاییدیه: بیل پاکستون و هلن هانت در تعقیب طوفان‌ها در دشت‌ها** زمانی که شرایط جوی مناسب برای وقوع طوفان‌های گردبادی است، یک مرد هواشناس (پاکستون) همسر جداشده‌اش (هانت) را پیدا می‌کند و به‌صورت ناخواسته به تیم تعقیب طوفان آنها در میانه غرب ملحق می‌شود، زیرا نمی‌تواند در برابر دیدن اختراع حسگری‌اش که بالاخره مورد استفاده قرار می‌گیرد، مقاومت کند. جمی گرتز در نقش عشق جدید او، کری الویس به‌عنوان رقیب مغرور و فیلیپ سیمور هافمن به‌عنوان یک عضو وحشی تیم بازی می‌کنند. «طوفان» (1996) می‌تواند به‌عنوان یک فیلم فاجعه‌ای دسته‌بندی شود، اما با این تفاوت که قهرمانان آن به‌طور مداوم در حال تعقیب فاجعه بالقوه هستند. تمام فیلم در دشت‌ها یا جنگل‌های میانه غرب با آسمان‌های نامساعد و طوفان‌های ویرانگر متناوب می‌گذرد. به‌همین دلیل، این فیلم «طوفان» نامیده شده و دقیقاً همین را ارائه می‌دهد. نویسندگان با اضافه کردن جنبه‌های انسانی، از جمله مثلث عشقی که به‌طرز غیرواقعی ایجاد شده و تیم رقیب تعقیب طوفان که حامیان شرکتی دارند (وحشت، وحشت!)، داستان را جذاب نگه می‌دارند. من از داستان عشق ناراحت نشدم. وقتی دو نفر برای هم ساخته شده‌اند، باید با هم باشند. شاید نامزد او این را متوجه شود. در مورد همین، خوشحالم که آنها (گرتز) را به‌عنوان یک زن غیرمنطقی نشان ندادند، مانند «تله والدین». در نهایت، «طوفان» همان چیزی را که انتظار دارید به شما می‌دهد. این فیلم علم را به چالش نمی‌کشد، اما سرگرم‌کننده و پر از هیجان‌های مرتبط با طوفان است که توضیح می‌دهد چرا این فیلم در باکس آفیس بسیار موفق بود. مدت زمان فیلم یک ساعت و 53 دقیقه است و در اوکلاهما (گاتری و پونکا سیتی)، آیووا (بون و آیمز) و بولتون، انتاریو فیلم‌برداری شده است. نمره: B «طوفان» تماشای سرگرم‌کننده‌ای را فراهم می‌کند. احتمالاً این یکی از اولین فیلم‌هایی بود که من هرگز تماشا کردم، این فیلم چند ماه پس از تولدم منتشر شد و من یک خاطره مبهم از تماشای آن در ویدیو به‌عنوان یک کودک کوچک دارم. یادم می‌آید که مادرم آن را ضبط کرده بود و به‌طور متوالی با یک کنسرت موسیقی تصادفی که در آن زمان هم در تلویزیون پخش می‌شد، ثبت شده بود - هنوز هم می‌توانم خودم را در حال دیدن تغییر از فیلم به موسیقی تصور کنم. با این حال، اگر واقعاً در آن زمان آن را تماشا کرده‌ام و این فقط یک یادآوری از تماشای کنسرت نبوده، هیچ چیزی از این فیلم به یاد ندارم - نه حتی یک نکته. اما می‌دانستم که داستان کلی فیلم چیست (چیز سختی نیست، کاملاً واضح است!) و اینکه بیل پاکستون در آن بازی می‌کند. خود فیلم سرگرم‌کننده است، اگرچه طبیعی است که کامل نیست. جلوه‌های ویژه برای سال 1996 نسبتاً خوب پیر شده‌اند و چند لحظه خنده‌دار هم در آن وجود دارد، اما برای زمان خود، بیشتر از کافی است. موسیقی متن نیز دلپذیر است. من زیاد از مشاجره عاشقانه خوشم نیامد و در واقع در بعضی قسمت‌ها من را اذیت کرد؛ شخصیت ملissa به‌طرز ضعیفی نوشته شده است و واقعاً نیازی به وجود شخصیت جمی گرتز نیست با توجه به آنچه (به‌طور پیش‌بینی‌شده) اتفاق می‌افتد. هلن هانت به‌خوبی در نقش خود ظاهر می‌شود و احتمالاً در حدود دو ساعت، برجسته‌ترین شخصیت است. پاکستون هم البته در این زمینه به او نزدیک است. لوئیس اسمیت و فیلیپ سیمور هافمن کسانی هستند که بیشتر از هانت و پاکستون جلوه می‌کنند. کری الویس هم حضور دارد، هرچند که به‌طرز قابل فراموشی. مشتاقم ببینم امسال چه کاری برای دنباله مستقل با گلن پاول و همکارانش انجام می‌دهند. بر اساس تکه‌هایی از تریلرهایی که دیده‌ام، فکر می‌کنم این دنباله به اندازه این فیلم اصلی خوب باشد - اگر نه کمی بهتر. زمان نشان خواهد داد.