فیلم Red One 2024

این فیلم به نظر می‌رسد که یک ماه زودتر به سینماها آمده است، اما همچنان یک نمایش ماجراجویی دلپذیر برای دواین جانسون و کریس اوانز است. داستان از شب کریسمس آغاز می‌شود، زمانی که بابانوئل (جی. کی. سیمونز) از خانه‌اش در قطب شمال ربوده می‌شود. "کال" (جانسون)، رئیس امنیت بابانوئل، در حال بازنشستگی است و بعد از صدها سال، از این وضعیت چندان خوشحال نیست....

این فیلم به نظر می‌رسد که یک ماه زودتر به سینماها آمده است، اما همچنان یک نمایش ماجراجویی دلپذیر برای دواین جانسون و کریس اوانز است. داستان از شب کریسمس آغاز می‌شود، زمانی که بابانوئل (جی. کی. سیمونز) از خانه‌اش در قطب شمال ربوده می‌شود. "کال" (جانسون)، رئیس امنیت بابانوئل، در حال بازنشستگی است و بعد از صدها سال، از این وضعیت چندان خوشحال نیست. او باید با "زوی" (لوسی لیو) همکاری کند تا بفهمد چگونه امنیت رئیسش به خطر افتاده و سپس به نجات او بپردازند. این جستجو آنها را به "جک" (کریس اوانز)، یک نابغه فناوری، می‌رساند، اما او از هویت واقعی مشتری‌اش بی‌خبر است. بعد از یک شروع سخت، این دو مرد باید منابع خود را جمع کنند و قبل از اینکه کریسمس واقعاً به ما که در لیست بدها هستیم، برسد، بابانوئل را نجات دهند. فیلم عناصری از "الف" و برخی عناصر "هری پاتر" را در خود دارد و به طور عادلانه، همه بازیگران به نظر می‌رسد که در میانه CGI فراوان و صحنه‌های اکشن به شدت choreographed، از کار خود لذت می‌برند. سیمونز و لیو به اندازه کافی در داستان حضور ندارند و پیام خوبی در برابر بدی در ارائه گم نمی‌شود، اما هم‌چنان به طور خستگی‌آوری به تصویر کشیده نشده است. شاید این فیلمی نباشد که شما هرگز به یاد بیاورید، اما به هر حال، وسیله‌ای سرگرم‌کننده برای ستارگانش است که ما را در آستانه جشن‌ها شاد کند بدون اینکه به اندازه کافی احساساتی یا شیرین باشد. بازیگران مشهور شامل جی. کی. سیمونز، کیرن شیپکا، کریس اوانز و دواین جانسون، سطح قابل قبولی از شیمی را به تصویر می‌کشند که یکی از نقاط قوت این فیلم به شمار می‌آید. در حالی که بازیگران به وضوح از همبازی شدن لذت می‌برند، داستان خود به طور پیش‌بینی‌پذیری عادی است و به شدت به کلیشه‌های تعطیلات وابسته است. دیالوگ‌ها به اندازه کافی سرگرم‌کننده نیستند و با وجود نیت‌های جشنواره‌ای، فیلم حس معجزه یا هیجان مورد انتظار از یک فیلم بزرگ کریسمسی را به دست نمی‌آورد. از نظر فنی، "رد وان" در جنبه‌های بصری خود ضعیف عمل می‌کند. تقریباً هر صحنه به نظر می‌رسد در یک محیط استودیو محدود شده است و کارهای VFX نامنظم باعث می‌شود که غرق در داستان نشوید. صحنه‌های اکشن، هرچند مکرر هستند، عمدتاً کم‌نور هستند که هر تأثیری که ممکن بود داشته باشند را کاهش می‌دهد. هیچ‌یک از این صحنه‌ها برجسته نیستند و بینندگان را با چیزهای بیشتری به جز چهره‌های آشنا روی صفحه نمایش راضی نمی‌کند. هرچند این فیلم به اندازه‌ای که برخی ادعا کرده‌اند، فاجعه‌آمیز نیست، اما جیک کاسدان در نهایت فقط یک فیلم تعطیلات فراموش‌شدنی دیگر را ارائه می‌دهد که با داستان‌گویی فرمولی و زیبایی‌شناسی تاریک و مبهم‌اش سنگین شده است. در کل، "رد وان" با تمام ویژگی‌های لازم برای یک فیلم بزرگ تعطیلات، در تقریباً هر سطحی ناکام مانده است. با وجود بازیگران مشهور و بودجه ۲۵۰ میلیون دلاری، این فیلم نتوانسته انتظارات را برآورده کند و هم منتقدان و هم تماشاگران را ناامید کرده است.