فیلم Prime 2005

"رافی" (با بازی اوما تورمن) پس از یک طلاق پر دردسر، با هنرمند جوان و جذاب "دیوید" (با بازی برایان گرینبرگ) آشنا می‌شود. به نظر می‌رسد که آن‌ها هیچ چیزی در مشترک ندارند و رافی چهارده سال از دیوید بزرگ‌تر است. اما این مسئله مانع آن‌ها نمی‌شود و رافی شروع به تعریف کردن داستان‌هایی از عشق تازه‌اش برای روان‌پزشک خود (با بازی مریل استریپ) می‌کند....

"رافی" (با بازی اوما تورمن) پس از یک طلاق پر دردسر، با هنرمند جوان و جذاب "دیوید" (با بازی برایان گرینبرگ) آشنا می‌شود. به نظر می‌رسد که آن‌ها هیچ چیزی در مشترک ندارند و رافی چهارده سال از دیوید بزرگ‌تر است. اما این مسئله مانع آن‌ها نمی‌شود و رافی شروع به تعریف کردن داستان‌هایی از عشق تازه‌اش برای روان‌پزشک خود (با بازی مریل استریپ) می‌کند. البته موضوع فقط رابطه جنسی نیست - او واقعاً دیوید را دوست دارد و سطحی نیست. رابطه آن‌ها به زودی شکوفا می‌شود؛ آن‌ها با دوستان ملاقات می‌کنند و به یک زوج تبدیل می‌شوند. سپس بمب خبری: مادر دیوید، روان‌پزشک اوست! با افشای این راز و آگاهی مادر از برخی جزئیات درباره‌ی آلت تناسلی پسرش، وضعیت باید دوباره تنظیم شود. آیا این زوج می‌توانند رابطه خود را ادامه دهند یا این فقط یک عشق زودگذر هورمونی خواهد بود که به زودی از بین می‌رود؟ این فیلم چندان بد نیست و به ویژه حضور مریل استریپ که نقش مادر یهودی و روان‌پزشک را به طرز جالبی ایفا می‌کند، به جذابیت آن افزوده است. همچنین رابطه بین تورمن و دیوید اگرچه ممکن است کمی بیش از حد صادقانه به نظر برسد، اما به اندازه‌ای خوب است که گاهی به این فکر بیفتید که سن (یا مذهب) چه تأثیری بر عشق (یا حتی شهوت) دارد. به نظر من، نتیجه‌گیری فیلم کمی ضعیف است و به نوعی بین دو حالت قرار دارد، با وجود تلاش‌های بهترین باریس "دامین" (با بازی آتو اسندوه). تولید فیلم گاهی اوقات حالتی سخیف دارد و بسیاری از صحنه‌ها شبیه به یک کمدی موقعیت استودیویی به نظر می‌رسند، اما با این بازیگران و کمی حسن نیت، احتمالاً از آن متنفر نخواهید شد - من که نشدم.