فیلم I Know What You Did Last Summer 2025

این فیلم، یک بازسازی سطحی و درخشان است که تشخیص را با تأثیر اشتباه می‌گیرد و به هیچ وجه نتوانسته است این فرانچایز را به طرز معناداری احیا کند. با وجود چند بازی خوب و نشانه‌هایی از پتانسیل، فیلم هرگز نتوانسته است جایگاه خود را به عنوان یک فیلم ترسناک، دنباله‌ای از یک اثر کلاسیک، یا حتی درامی مبتنی بر شخصیت پیدا کند. این فیلم نه...

این فیلم، یک بازسازی سطحی و درخشان است که تشخیص را با تأثیر اشتباه می‌گیرد و به هیچ وجه نتوانسته است این فرانچایز را به طرز معناداری احیا کند. با وجود چند بازی خوب و نشانه‌هایی از پتانسیل، فیلم هرگز نتوانسته است جایگاه خود را به عنوان یک فیلم ترسناک، دنباله‌ای از یک اثر کلاسیک، یا حتی درامی مبتنی بر شخصیت پیدا کند. این فیلم نه هیجان‌انگیز است و نه احساسی، و قطعاً به یادماندنی نیست. تنها چیزی که می‌دانم این است که هرگز به این تابستان برنخواهم گشت. امتیاز: D- چرا؟ این فیلم بسیار ضعیف است. گروهی از جوانان لوس دور هم جمع می‌شوند تا جشن ازدواج "دانیكا" (مدلین کلاین) و "تدی" (تیریک ویترز) را بگیرند. آنها چند نوشیدنی خورده و به سمت تماشای آتش‌بازی می‌روند؛ یک تصادف رخ می‌دهد؛ پدر همه‌چیز را سرپوش می‌گذارد؛ یک سال بعد... برنامه‌های عروسی به باد رفته است. او به قایق و مشروبات الکلی پناه برده و او به این نتیجه رسیده که نامزد قبلی‌اش آدم بی‌مزه‌ای است و حالا با فرد دیگری نامزد شده است. وقتی همه دوباره جمع می‌شوند تا به او هدایایی بدهند، یکی از افراد صرفاً یک کارت به او می‌دهد. آیا در آن پول نقد، کوپن جراحی پلاستیک یا فیلمنامه‌ای برای نسخه‌ی کارگردان وجود دارد؟ خیر. فقط یک کارت است و پیام آن به حدی ترسناک است که آنها مجبور می‌شوند "تدی" را از خمارش بیرون بیاورند و به یادآوری وحشت‌هایی که در سال 1997 بر شهرشان "ساوت‌پور" گذشته بپردازند. خوشبختانه، قهرمانان آن دوره "ری" (فردی پرینز جونیور) و "جولی" (جنیفر لاو هیوت) هنوز در منطقه هستند و شاید بتوانند کمک کنند. به سرعت، اما نه به اندازه کافی سریع، تعداد قربانیان شروع به افزایش می‌کند. برخلاف بقیه ما، این افراد در حال گرفتار شدن هستند. چه کسی این کارها را انجام می‌دهد و چرا؟ شاید فقط شانس محض بود، اما من خیلی زود حدس زدم که چه کسی چه کارهایی انجام می‌دهد و فکر نمی‌کنم کسی که یک قسمت از "اسکوبی دو" را دیده باشد، با این موضوع مشکل داشته باشد. پس از آن، واقعاً یک تلاش ضعیف برای یک فیلم ترسناک است که به طور کامل فاقد هرگونه حس تهدید است. مانند بسیاری از تلاش‌های اخیر برای احیای این ژانر، شخصیت‌ها غیرقابل تحمل هستند و مستحق هر چیزی که به آنها می‌رسد. همچنین، سناریوهای در حال توسعه به سادگی احمقانه هستند. فقط از "میلو" (جوناه هاور-کینگ) بپرسید که چگونه بدون کفش به بیرون می‌رود در حالی که دوستانش یکی پس از دیگری می‌افتند. تقریباً تمام تهدید از موسیقی پس‌زمینه ناشی می‌شود و تنها فریادی که می‌شنوید این است که "مستقیم به ویدئو". بسیار ناامیدکننده، متأسفم.