فیلم Mona Lisa 1986

این فیلم بریتانیایی نئو نوآر واقعاً خوبی است که بازی‌های فوق‌العاده‌ای از باب هاستینز و کتی تایسون را به نمایش می‌گذارد. آن‌ها صحنه‌های زیبایی را با هم به اشتراک می‌گذارند و پایان فیلم هم بسیار ملانکولیک است. مایکل کین هم به عنوان یک شخصیت کلاس بالا و در عین حال کثیف عالی است (به نظر می‌رسد که او در دهه‌های 70 و 80 نقش‌های اینچنینی...

این فیلم بریتانیایی نئو نوآر واقعاً خوبی است که بازی‌های فوق‌العاده‌ای از باب هاستینز و کتی تایسون را به نمایش می‌گذارد. آن‌ها صحنه‌های زیبایی را با هم به اشتراک می‌گذارند و پایان فیلم هم بسیار ملانکولیک است. مایکل کین هم به عنوان یک شخصیت کلاس بالا و در عین حال کثیف عالی است (به نظر می‌رسد که او در دهه‌های 70 و 80 نقش‌های اینچنینی زیادی بازی کرده است). این دومین باری است که این فیلم را تماشا می‌کنم و هنوز هم جذابیت خود را حفظ کرده است. **4.0/5** سال‌ها پیش این فیلم را دیده بودم، اما به خاطر ندارم که خیلی از آن یادم باشد. با توجه به امتیازات نسبتاً مثبتی که داشت و بازی باب هاستینز، به نظر می‌رسید که یک انتخاب مطمئن باشد. اما آنقدر که فکر می‌کردم شوخی‌های زیادی نداشت و داستان مردی که سعی می‌کند یک فاحشه را "نجات" دهد، در برخی جاها به شدت کلیشه‌ای و پیش‌بینی‌پذیر به نظر می‌رسید. فیلم خیلی برای من جذاب نبود و به سختی توانستم ادامه‌اش دهم. به قدری تحت تأثیر قرار نگرفتم که تصمیم گرفتم دیگر فیلمی با حضور هاستینز و امتیازات بالا تماشا نکنم. باب هاستینز کاملاً متقاعدکننده است به عنوان یک مجرم کوچک و در حال تنش به نام "جورج" که به تازگی پس از گذراندن هفت سال زندان آزاد شده است. او به دنیایی آزاد شده که دیگر او را نمی‌خواهد و به همین دلیل به عنوان راننده فاحشه‌ای باکلاس به نام "سیمون" (کتی تایسون) منصوب شده است تا او را از یک مشتری ثروتمند به مشتری دیگر ببرد، در حالی که همسر سابقش مطمئن می‌شود که او نه در خانه مورد استقبال قرار می‌گیرد و نه می‌تواند دخترش را ببیند. در ابتدا، او چندان از وظیفه جدیدش راضی نیست، اما هر چه بیشتر با او کار می‌کند، کم‌کم شروع به درک یکدیگر می‌کنند و او به طور یک‌طرفه (باید گفت) عاشق او می‌شود. با پیشرفت این رابطه، "سیمون" بیشتر به او اعتماد می‌کند و از او می‌خواهد که به دنبال یک فاحشه دیگر به نام "کتی" (کیت هاردی) که فرصت‌های درآمدش محدودتر است و وابستگی به مواد مخدرش او را در خیابان‌های خشن و تحت کنترل "مورت‌ول" (مایکل کین) آسیب‌پذیرتر می‌کند، کمک کند. به سرعت، "جورج" خود را در موقعیتی می‌یابد که در حال دفاع از زنی است که برنامه‌های کاملاً متفاوتی دارد و این موقعیت خطرناکی است که فرار از آن دشوار است. داستان این فیلم جنبه‌ای تراژیک دارد و هم هاستینز و هم تایسون نقش‌هایشان را به زیبایی ایفا می‌کنند در حالی که زندگی‌های کاملاً متفاوتشان به تدریج در هم تنیده می‌شود. او باید با جنبه‌ای ناآشنا از دوستان سابقش، شهرش و خود واقعی‌اش کنار بیاید و تصویری از صنعتی کثیف و خشن را به ما نشان می‌دهد که برخی در آن به ثروت‌هایی دست می‌یابند و در عوض آسیب‌پذیران را قربانی می‌کنند. نیل جردن به خوبی نوشته شده است، اما در عین حال، شوخی‌هایی نیز در سراسر درام وجود دارد و بازیگران مکمل قوی به غنای داستانی که پر از پیچ و خم‌ها و حتی برخی از عینک‌های الton جان است، کمک می‌کنند. این فیلم کمی به لحاظ زمانی قدیمی شده، اما هنوز هم ارزش تماشا را دارد.