فیلم Forbidden World 1982

**یک کپی دیگر از "بیگانه" ساخته شده توسط کُرمن، با محتوای نرم‌افزاری** در آینده‌ای دور، یک خلبان ماهر (جسی وینت) به یک سیاره دورافتاده در بیابان هدایت می‌شود تا به تیم مهندسی زیستی کمک کند تا با یک موجود جهش‌یافته مقابله کند. "جهان ممنوع" (1982) دومین کپی از "بیگانه" است که توسط راجر کُرمن تولید شده و حتی از برخی دکورهای فیلم قبلی، "کهکشان ترس" (سال قبل)...

**یک کپی دیگر از "بیگانه" ساخته شده توسط کُرمن، با محتوای نرم‌افزاری** در آینده‌ای دور، یک خلبان ماهر (جسی وینت) به یک سیاره دورافتاده در بیابان هدایت می‌شود تا به تیم مهندسی زیستی کمک کند تا با یک موجود جهش‌یافته مقابله کند. "جهان ممنوع" (1982) دومین کپی از "بیگانه" است که توسط راجر کُرمن تولید شده و حتی از برخی دکورهای فیلم قبلی، "کهکشان ترس" (سال قبل) استفاده کرده است. با این حال، این دو فیلم به هم مرتبط نیستند. با اینکه عنوان من کمی تحقیرآمیز به نظر می‌رسد، اما فیلم نمادین ریدلی اسکات نیز هر جنبه اصلی نیمه اول "سیاره خون‌آشام‌ها" از سال 1965، معروف به "ترس در فضا" را کپی کرده است. بنابراین، این فیلم به‌طور کامل اورجینال نیست، هرچند که به خوبی ساخته شده و از نظر کیفیت برتر است. مانند "کهکشان ترس"، این فیلم نیز حال و هوای کمیک‌بوکی دارد که "بیگانه" فاقد آن است (به دلیل بودجه کلانش). با این حال، اگر از علمی تخیلی تاریک و بزرگسالانه آن فیلم لذت می‌برید، باید از این فیلم و "کهکشان ترس" هم استقبال کنید. مشکل این است که موجود در عمل پایانی به طرز نامطلوبی شبیه به چیزی است که از "فروشگاه کوچک وحشت" قرض گرفته شده، هرچند تا آن نقطه، جهش‌های مختلف به‌طور مؤثری نمایش داده شده‌اند، به ویژه برای یک فیلم با بودجه کُرمن. در "بیگانه"، سیگورنی ویور در عمل پایانی با ظاهری زیبا اما بسیار لاغر در لباس زیرش به تصویر کشیده شده است و کُرمن با دو شخصیت زن در این فیلم، که در برخی صحنه‌ها تقریباً کاملاً عریان هستند، سطح را بالا برده است. شوخی این است که شعار فیلم این بود: "در فضا هیچ‌کس نمی‌تواند صدای برهنگی شما را بشنود." بدیهی است که اگر این موضوع برای شما ناپسند باشد، باید از این فیلم دوری کنید. این دو زن، داون دانلاپ (تریسی) هستند که در زمان فیلم‌برداری در اکتبر 1981 تنها 17 سال داشت، در حالی که جون چادوک (باربارا) یک ماه تا 30 سالگی فاصله داشت. البته می‌توان برهنگی را به عنوان ابزاری استثماری مورد انتقاد قرار داد، اما می‌توان به آن از زاویه دیگری نیز نگاه کرد. این موضوع نشان می‌دهد که مردم در یک ایستگاه دورافتاده در کهکشان چگونه به زندگی روزمره خود ادامه می‌دهند: خوابیدن در لباس‌های سبک، راه رفتن در لباس زیر یا حوله، حمام کردن، استفاده از سونا، برقراری رابطه و غیره. به عبارت دیگر، انسان‌ها انسان هستند، حتی 100-200 سال در آینده در فضا با تکنولوژی‌های پیشرفته. این فیلم 77 دقیقه طول دارد و در استودیوی کُرمن در ونیز، کالیفرنیا و همچنین در سنگ‌های واسکز در آگوا دولس برای صحنه‌های خارجی فیلم‌برداری شده است. امتیاز: B-/C+