فیلم Dragonwyck 1946

من به خودم ایمان دارم و تنها به خودم پاسخگو هستم! من نمی‌خواهم مطابق با شعارهای چاپ‌شده زندگی کنم، مثل دستورالعمل‌های روی بطری دارو! فیلم Dragonwyck به کارگردانی جوزف ال. منکیویچ است که همچنین فیلمنامه را از رمان آنیا ستون با همین نام اقتباس کرده است. بازیگران اصلی شامل وینسنت پرایس، جین تیئرنی، والتر هیوستون، گلن لانگان، آن ریور، جسیکا تندی و اسپرینگ بیینگتون هستند. موسیقی...

من به خودم ایمان دارم و تنها به خودم پاسخگو هستم! من نمی‌خواهم مطابق با شعارهای چاپ‌شده زندگی کنم، مثل دستورالعمل‌های روی بطری دارو! فیلم Dragonwyck به کارگردانی جوزف ال. منکیویچ است که همچنین فیلمنامه را از رمان آنیا ستون با همین نام اقتباس کرده است. بازیگران اصلی شامل وینسنت پرایس، جین تیئرنی، والتر هیوستون، گلن لانگان، آن ریور، جسیکا تندی و اسپرینگ بیینگتون هستند. موسیقی اثر آلفرد نیومن و فیلم‌برداری توسط آرتور سی. میلر انجام شده است. دختر کشاورز کانکتیکات، میراندا ولز (تیئرنی) توسط پسرعمو aristocratic خود، نیکلاس ون راین (پرایس) دعوت می‌شود تا به عنوان معلم دختر کوچک او در عمارتش در دره هادسون کار کند. در ابتدا او فکر می‌کند که این فرصتی جدید برای پیشرفت در زندگی‌اش است، اما میراندا متوجه می‌شود که نیکلاس و عمارت Dragonwyck رازهای تاریکی دارند. داستان این فیلم گوتیک به طرز جالبی با مضامین "عشق دیوانه‌وار و رازهای تاریک" در هم آمیخته شده است. احساسات ترسناک و جو تاریخی قوی در فیلم وجود دارد و پرایس با بازی فوق‌العاده‌اش به عنوان ون راین آزار دیده، نقش خود را به خوبی ایفا می‌کند. داستان علاوه بر محوریت اصلی، به موضوعاتی نظیر ایمان و مسائل ساختار اجتماعی نیز می‌پردازد، در حالی که سیستم مالکیت زمین نیز پس‌زمینه‌ای تاریخی و جالب را فراهم می‌کند. حضور PCA باعث می‌شود که جنبه‌های تند داستان (استفاده از مواد مخدر و مسمومیت) به طور غیرمستقیم به تصویر کشیده شوند، اما ما می‌دانیم که چه می‌گذرد و فیلم در این زمینه دچار ضعف نمی‌شود. فیلم کمی طول می‌کشد تا به اوج خود برسد و درام به طور کامل درگیر کند، و نشانه‌های کم‌نور ماورایی به ما می‌گویند که این فیلم می‌توانست بهتر باشد. با این حال، این فیلم به طرفداران داستان‌های گوتیک و به ویژه طرفداران پرایس و تیئرنی به راحتی توصیه می‌شود. 7.5 از 10 وینسنت پرایس در این رمانس تاریک که سایه‌هایی از "ربکا" (۱۹۴۰) هیچکاک را دارد، فوق‌العاده عمل می‌کند. جین تیئرنی ("میراندا") در یک خانواده مذهبی بزرگ می‌شود و زمانی که به او فرصتی بی‌نظیر از سوی پسرعمو دورش "نیکلاس ون راین" (پرایس) برای زندگی در عمارتش "Dragonwyck" پیشنهاد می‌شود، به این دعوت جواب مثبت می‌دهد تا به همسرش کمک کند. وقتی او می‌میرد، "میراندا" به خانواده‌اش بازمی‌گردد، اما با تعجب متوجه می‌شود که میزبان سابقش با پیشنهاد ازدواج او را دنبال می‌کند. آنچه پس از آن رخ می‌دهد، یک تریلر فوق‌العاده است که به آرامی پیش می‌رود، زیرا ما می‌دانیم - اما نمی‌دانیم - که نیکلاس بیشتر از آنچه در ابتدا به نظر می‌رسد، رازهایی دارد. خودکامگی و برتری‌طلبی او نه تنها با همسر جدیدش، بلکه با تقریباً همه کسانی که با آنها روبرو می‌شود، به وضوح نمایان است و شما فقط می‌توانید امیدوار باشید که او به زودی به سقوطی دچار شود.... تم گوتیک فیلم به خوبی توسط عکاسی آرتور میلر به تصویر کشیده شده است: نور، تاریکی و سایه‌ها به اندازه کارگردانی و فیلمنامه اقتباسی جوزف ال. منکیویچ در این درام در حال unfold شدن تأثیرگذار هستند، اما در نهایت فیلم به پرایس تعلق دارد؛ تن‌های ملایم و روش شرورانه او یک فیلم به یادماندنی را ارائه می‌دهد.