فیلم Kind Hearts and Coronets 1949

این کمدی از استودیوهای ایلینگ بدون شک یکی از محبوب‌ترین‌های من است و مطمئناً برای بسیاری دیگر نیز همین‌طور است. این فیلم یک نمایشگاه کمدی فوق‌العاده و تاریک است، به خصوص برای دنیس پرایس که در نقش اصلی لوئیز فوق‌العاده عمل کرده است، و همچنین برای بازیگر جوانی به نام الک گینس که در این فیلم ۸ نقش مختلف را ایفا کرده است! در آن...

این کمدی از استودیوهای ایلینگ بدون شک یکی از محبوب‌ترین‌های من است و مطمئناً برای بسیاری دیگر نیز همین‌طور است. این فیلم یک نمایشگاه کمدی فوق‌العاده و تاریک است، به خصوص برای دنیس پرایس که در نقش اصلی لوئیز فوق‌العاده عمل کرده است، و همچنین برای بازیگر جوانی به نام الک گینس که در این فیلم ۸ نقش مختلف را ایفا کرده است! در آن روزهای اولیه، آقای گینس به طور مداوم خود را به چالش می‌کشید و کارگردانانش را نیز به چالش می‌کشید تا توانایی‌هایش را اثبات کند. او یک سال قبل با بازی فوق‌العاده‌اش در نقش فیگین در «اولیور تویست» این کار را انجام داده بود و آن تنها دومین فیلمش بود! با این اثر فوق‌العاده به عنوان سومین کارش، هرگونه انتقادی را که ممکن بود باقی مانده باشد، خاموش کرد و به یک حرفه شگفت‌انگیز دست یافت که تقریباً تا پایان عمرش ادامه داشت. به نظر من، بهترین کمدی‌های ایلینگ شامل دنیس پرایس فوق‌العاده به عنوان نجیب‌زاده‌ای است که تحت ظلم قرار گرفته و قصد دارد انتقام‌گیری‌های چشمگیری از کسانی که او را به خاطر مشکلات دوران کودکی‌اش مقصر می‌داند، انجام دهد. الک گینس نقش کامل خانواده «داسکویین» را به طرز فوق‌العاده‌ای ایفا می‌کند (به‌خصوص به نظر من، کشیش) و والری هاوبسون و جوآن گرین‌وود نیز این انتخاب عالی را برای این کمدی تاریک و لذت‌بخش که پیچش‌های اضافی جالبی دارد، کامل می‌کنند. این فیلم یکی از آن آثار است که می‌توان بارها و بارها آن را تماشا کرد و هرگز خسته‌کننده نمی‌شود. اما با توجه به همه چیزهایی که درباره این فیلم شنیده بودم، احساس رضایت نکردم. همیشه شنیده بودم که الک گینس در بازی چندین شخصیت عالی عمل کرده است، اما بیشتر آنها فقط برای لحظه‌ای روی پرده بودند. بله، آرایشگر کار خوبی در متمایز کردن ظاهری آنها انجام داده است، اما تنها چند تا از آنها واقعاً نقشی در داستان دارند. یک صحنه وجود دارد که برای آن زمان هوشمندانه است و همه آنها را «با هم» به نمایش می‌گذارد که می‌توان آن را از نظر فنی تحسین کرد. اما این هیچ چیزی به ارزش اثر اضافه نمی‌کند. صادقانه بگویم، همه اینها حاشیه‌ای برای داستان اصلی است و اگر شش بازیگر مختلف در این فیلم بودند، تأثیری بر آن نداشت. طنز فیلم از نوع فکاهی ملایم است و شخصاً برای من بیشتر از یک لبخند تلخ ایجاد نکرد. می‌دانم که این فیلم «متناسب با زمانش» است، اما حتی برای اواخر دهه ۴۰ فکر می‌کنم که معمولی است.