فیلم Downton Abbey: The Grand Finale 2025

به نظر می‌رسد که من خوانده‌ام که اولین فیلم از این سه‌گانه (۲۰۱۹) قرار بود یک اثر مستقل باشد؟ اما واضح است که اینطور نبود و با وجود داستان نسبتاً ضعیف، سخت است که باور کنیم خانواده «کراولی» و کارکنانشان واقعاً قرار است اینجا به کار خود پایان دهند. این بار، پسرعموهای آمریکایی قرار است به دیدن آن‌ها بیایند و امیدوارند که خبرهای خوبی در...

به نظر می‌رسد که من خوانده‌ام که اولین فیلم از این سه‌گانه (۲۰۱۹) قرار بود یک اثر مستقل باشد؟ اما واضح است که اینطور نبود و با وجود داستان نسبتاً ضعیف، سخت است که باور کنیم خانواده «کراولی» و کارکنانشان واقعاً قرار است اینجا به کار خود پایان دهند. این بار، پسرعموهای آمریکایی قرار است به دیدن آن‌ها بیایند و امیدوارند که خبرهای خوبی در مورد ارثیه پس از مرگ مادر کنتس (الیزابت مک‌گوورن) داشته باشند. همچنین مشخص می‌شود که «لیدی ماری» (میشل داوکری) در مرکز یک رسوایی قرار دارد که ممکن است تأثیرات ماندگاری بر نقش او به عنوان سرپرست جدید ابی داشته باشد. در این زمینه، ارل (هیو بونویل) با دشواری در رها کردن کنترل مواجه است و با بازنشستگی «کارسن» (جیم کارتر) و «خانم هیوز» (فیلیس لاگان) و همچنین «خانم پاتمور» (لزلی نیکول) که قرار است آشپزخانه را به «دیسی» (سوفی مک‌شرا) که اکنون با خدمتکار جدید «پارکر» (مایکل فاکس) ازدواج کرده است، تحویل دهد، همه چیز در این خانه بزرگ در حال تغییر است. اگر آن‌ها بتوانند «نوئل کلاود» (آرتی فروشان) را که یک داستان‌گو است و دوست بازیگریشان «دکستر» (دامینیک وست) را متقاعد کنند که به دیدنشان بیاید، ممکن است بتوانند وضعیت اجتماعی متغیر خود را نجات دهند - به یاد داشته باشید که او «بارو» (رابرت جیمز-کالی) را به عنوان «آرایشگر» خود در فیلم قبل برد. در حالی که همه این اتفاقات در حال وقوع است، برادر «لوینسون» (پال جیاماتی) با مشاور مالی جذابش «سامبروک» (الساندرو نیولا) به سراغ «کورا» می‌آید تا به او بگوید که یک مشکل بزرگ در کار است و تغییراتی غیرقابل برگشت در پیش است. اگر این فیلم یک سریال تلویزیونی بود، تنها کمی از داستان فیلم قبلی جلو می‌رفت. ما به دهه ۱۹۳۰ وارد شده‌ایم که مد، موسیقی و نگرش‌ها در حال تغییر هستند و اگرچه پیشرفت شخصیت‌ها اجتناب‌ناپذیر است، فیلم از رقابت بین «لیدی مرتون» (دیم پنه‌لوپه ویلتون) و دیم مگی اسمیت (که فیلم به او تقدیم شده) غافل مانده است. تلاشی برای بازآفرینی این رقابت به نوعی با «سر هکتور» (سر سایمون راسل بیل در جذاب‌ترین حالت خود) صورت می‌گیرد و کل تولیدی که مشاهده می‌شود، باکلاس، شیک و به وضوح نشان‌دهنده این است که روح درام‌های تاریخی بریتانیایی به سبک مرچنت آیوری نه تنها زنده و سالم، بلکه در حال شکوفایی نیز هست. دموکراسی و پایان امپراتوری به «داونتون» در حال ورود است، اما امیدواریم که این تغییرات خیلی سریع نباشند - در غیر این صورت، بی‌بی مرحوم در قبرش به دور خود می‌چرخد و راز و رمزی که این کار را جذاب کرده است، به چیزی کاملاً برابری‌طلبانه تبدیل خواهد شد.