سریال Andor

متن بررسی: متن بررسی به شدت حاوی انتقادات است. به نظر می‌رسد پیام سریال «اندور» این است که ارتکاب قتل اشکالی ندارد، به شرطی که برای منافع یک هدف بزرگتر باشد. این پیام به نوعی توجیه‌کننده اقدامات نادرست است و این چیزی نیست که «جنگ ستارگان» به آن شهرت دارد. با این حال، «اندور» شاید بهترین سریال «جنگ ستارگان» دیزنی باشد که از زمان «مندالوریان» منتشر...

متن بررسی: متن بررسی به شدت حاوی انتقادات است. به نظر می‌رسد پیام سریال «اندور» این است که ارتکاب قتل اشکالی ندارد، به شرطی که برای منافع یک هدف بزرگتر باشد. این پیام به نوعی توجیه‌کننده اقدامات نادرست است و این چیزی نیست که «جنگ ستارگان» به آن شهرت دارد. با این حال، «اندور» شاید بهترین سریال «جنگ ستارگان» دیزنی باشد که از زمان «مندالوریان» منتشر شده است. اگر از «روگ وان» لذت بردید، احتمالاً از این پیش‌درآمد (که پنج سال قبل از «روگ وان» اتفاق می‌افتد) هم خوشتان خواهد آمد. شخصیت‌های آشنا، مکان‌ها و موجودات را می‌بینید، اما همچنین با برخی از عناصر جدید نیز مواجه می‌شوید. شخصاً از فلش‌بک‌ها به دوران کودکی کاسیان لذت می‌برم، زیرا این‌ها به شخصیت‌پردازی او کمک می‌کند و توضیح می‌دهد که چگونه به فردی که هست تبدیل شده است. این سریال تیره و واقع‌گرایانه است و دارای فیلم‌برداری فوق‌العاده‌ای است. برخی ممکن است بگویند که داستان کمی کند است، اما به خودتان لطف کنید و سه قسمت اول را به‌طور متوالی تماشا کنید... زیرا واقعاً به‌عنوان یک مقدمه طولانی برای این سریال در کنار هم قرار می‌گیرند. تا به حال، این سریال خوب بوده است و هرچند با اخلاقیات شورشیان مشکل دارم، اما از آن لذت می‌برم! این داستان، تنها روایت تلویزیونی یا سینمایی جنگ ستارگان است که واقعاً خوب است و فقط یک نمایش بصری نیست. بله، من این را گفتم. با من درگیر نشوید. من همیشه فقط به خاطر جلوه‌های بصری و صحنه‌های مبارزه سریال‌ها و فیلم‌های جنگ ستارگان را تماشا کرده‌ام. هرگز داستان‌ها مرا جذب نکرده بود. اما «اندور» در سطحی کاملاً متفاوت قرار دارد. نویسندگان این سریال کار فوق‌العاده‌ای انجام داده‌اند. برخی از بهترین جلوه‌های غیر سینمایی را نیز ارائه می‌دهد. «جنگ ستارگان: اندور» رویکرد متفاوتی به کهکشان دور، دور دارد. این سریال به جای نبردهای نوری و جنگ‌های فضایی حماسی، به واقعیت تیره و تار انقلاب می‌پردازد. این سریال به مبارزات روزمره افرادی که برای یک هدف می‌جنگند می‌پردازد و این کار را با واقع‌گرایی تازه‌ای انجام می‌دهد که به شدت با من ارتباط برقرار کرد. به عنوان یک طرفدار جنگ ستارگان، همواره به فلسفه اصلی این فرانچایز - نبرد دائمی بین خیر و شر - جذب شده‌ام. «اندور» این موضوع را در آغوش می‌گیرد، اما به جای نمایش نبردهای بزرگ و اعمال قهرمانانه، به بررسی مصالحه‌ها و فداکاری‌های روزمره‌ای می‌پردازد که یک انقلاب را تقویت می‌کند. کاسیان اندور، قهرمان این سریال، تغییر خوشایندی از قهرمانان معمولی جنگ ستارگان است. او یک جِدی با قدرت‌های ماورایی نیست و یا یک خلبان کاریزماتیک نیست که مهارت خاصی در نیروها داشته باشد. او مردی است که با فقدان شخصی و حس عمیق بی‌عدالتی به جلو رانده می‌شود و مجبور است در جهانی بی‌رحم و غیرقابل بخشش انتخاب‌های دشواری انجام دهد. او flawed و قابل ارتباط است و پیشینه لاتین او به داستان لایه‌ای از غنای فرهنگی می‌افزاید. «اندور» از جنبه‌های تاریک جهان جنگ ستارگان دوری نمی‌کند. به بررسی ماشین‌آلات بوروکراتیک امپراتوری، مصالحه‌های اخلاقی که مردم برای بقا انجام می‌دهند و عواقب ویرانگر جنگ بر شهروندان عادی می‌پردازد. این سطح از جزئیات و واقع‌گرایی به سریال حسی قدرتمند از نزدیکی داد و احساس می‌کند که واقعاً بخشی از این جهان هستم. در حالی که از مقیاس حماسی و ماجراجویی‌های بزرگ ساکر ساکر خوشم می‌آید، «اندور» چیزی متفاوت ارائه می‌دهد. این سریال بررسی دقیق و پیچیده‌ای از نیروهای سیاسی و اجتماعی که کهکشان جنگ ستارگان را شکل می‌دهند، فراهم می‌کند. این سریال به من درک عمیق‌تری از فداکاری‌های شورشیان، قیمت آزادی و قدرت پایدار امید در برابر ستم می‌دهد. اگر به دنبال داستانی از جنگ ستارگان هستید که فراتر از نبردهای نوری برود و بر هزینه انسانی انقلاب تمرکز کند، «اندور» حتماً باید تماشا شود. این سریال جذاب و تفکر برانگیز به ما یادآوری می‌کند که مبارزه برای آزادی یک مبارزه پیچیده و غالباً به هم ریخته است. «اندور» به عنوان داستانی تیره و تار از جنگ و سیاست عمل می‌کند، اما در ادغام با جهان جنگ ستارگان موفق نیست. اگر طوفان‌سوارها، ایکس‌وینگ‌ها و تمام عناصر معمول جنگ ستارگان را از آن بگیرید، «اندور» به سختی از سایر سریال‌ها که درام سیاسی و جنگی را به آرامی می‌آمیزند، متمایز است. این سریال به قدری خشن، بی‌رحم و تیره است که به راحتی نمی‌تواند در دنیای شاد و بزرگ‌تر از زندگی که جورج لوکاس در اواخر دهه 1970 به خوبی ساخته بود، جا بگیرد. نتیجه یک سریال ناسازگار است که مانند جنبه‌های سری‌های اخیر «استار ترک»، به سادگی برای این فرانچایز بیش از حد بدبینانه است. به طور خلاصه، اگر به دنبال درام سیاسی نظامی در فضا هستید، فکر می‌کنم این سریال می‌تواند جوابگو باشد. با این حال، برای کسانی که به اندازه کافی بزرگ هستند تا به دنیای فوق‌العاده و ماجراجویانه‌ای که جنگ ستارگان در سال 1977 به ما ارائه کرد، با چشمان باز بیایند، این سریال به سادگی جا نمی‌گیرد. برای من یک رد است. «اندور» یکی از مهم‌ترین آثار تلویزیونی این دهه است. با وجود ارتباطاتش با یکی از فرانچایزهای بزرگ رسانه‌ای، «اندور» فراتر از معنای عضویت در جنگ ستارگان رشد می‌کند و چیزی را ارائه می‌دهد که دنیای آن را به طرق مختلف گسترش می‌دهد. جنگ ستارگان هرگز به این اندازه واقعی، شدید و عاطفی نبوده است. آنچه که این سریال می‌گوید، برای جهان، گذشته، حال و آینده‌اش بسیار مهم است. شخصیت‌های «اندور» نیز به طرز فوق‌العاده‌ای زیبا هستند و بازیگران آن‌ها به زیبایی آن‌ها را به تصویر کشیده‌اند و انتخاب شخصیت مورد علاقه به طرز فوق‌العاده‌ای دشوار است. این فقط یک نوشتار کوتاه بود، بنابراین اگر کمی نامنظم است، عذرخواهی می‌کنم - ممکن است در آینده سعی کنم چیزی عمیق‌تر بنویسم. مردم درباره زمانی که «جنگ ستارگان: امید جدید» در سینماها اکران شد، صحبت می‌کنند که این یک نقطه عطف برای کل صنعت سرگرمی و فرهنگ محبوب به طور کلی بود. قبل از جنگ ستارگان و بعد از آن در سال 1977 وجود داشت، به ویژه از نظر جلوه‌های ویژه و آنچه اکنون امکان فیلمبرداری بود، به لطف تکنیک‌های نوآورانه فیلم‌برداری جورج لوکاس با شرکت تولیدش، «صنعت نور و جادو». اگرچه «اندور» به اندازه تأثیر فرهنگی که اولین فیلم داشت، تأثیر نداشته است... برای من، وقتی فصل اول «اندور» را دیدم، قبل از «اندور» و بعد از «اندور» وجود داشت، به ویژه از نظر نویسندگی و ساخت جهان. نحوه درک من از داستان‌هایی که می‌توان با IP جنگ ستارگان و رسانه فیلم گفت، برای همیشه تغییر خواهد کرد. «اندور» نه تنها بهترین رسانه‌ای است که جنگ ستارگان تاکنون تولید کرده، بلکه من می‌گویم «اندور» بهترین تلویزیونی است که من تا به حال از تماشای آن لذت برده‌ام. به شدت شک دارم که فرانچایز جنگ ستارگان بتواند دوباره چیزی به این اندازه با کیفیت تولید کند. «اندور» استثنایی بر استاندارد کیفیت بالا است. این یک برق در بطری است. این شهد از خدایان است. این یک تکه از بی‌نهایت است. چندین دلیل وجود دارد که تولید اثر مشابهی با کیفیت «اندور» در فرانچایز جنگ ستارگان یک انتظار غیرواقعی است. برخی از این دلایل این است که «اندور» همیشه به عنوان یک سریال محدود دو فصل فقط تنظیم شده بود و دوم اینکه تهیه‌کنندگان اصلی تونی گیلیرو و دیگو لونا (که همچنین بازیگر اصلی است) در چندین نوبت اظهار کردند که آن‌ها از فرانچایز جنگ ستارگان خارج می‌شوند تا به پروژه‌های دیگری بپردازند. با این حال، من انتظار دارم که آثار آینده جنگ ستارگان به دلیل لوله‌های تولیدی که برای ساخت سریالی مانند «اندور» باید برقرار شود، کیفیت بالاتری داشته باشد، اما شک دارم که چیزی شبیه به «اندور» باشد. سخنان مرا بشنوید، این سریال آزمون زمان را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین‌های تاریخ تلویزیون خواهد ایستاد. ممکن است یک دهه یا بیشتر طول بکشد تا سریال تلویزیونی دیگری به اوج‌های «اندور» برسد یا آن را پشت سر بگذارد. ژانر: اکثر افرادی که رویکردی علمی به تفسیر و تماشای جنگ ستارگان دارند، معمولاً این فرانچایز را در ژانر فانتزی حماسی دسته‌بندی می‌کنند، بر اساس نوشتن، عناصر داستان و وابستگی سنگین به اسطوره‌شناسی، اگرچه عناصر بصری آن آن را به نظر علمی تخیلی می‌آورد. برخی ممکن است بگویند «اندور» نتیجه‌ای است از زمانی که جنگ ستارگان به طور کامل به ژانر علمی تخیلی منتقل می‌شود. اما من فکر می‌کنم این بیشتر به تکنیک‌های نویسندگی استفاده شده در «اندور» مربوط می‌شود، اما در واقع فکر می‌کنم «اندور» هنوز هم به عنوان یک فانتزی تعبیر می‌شود، اما نه فانتزی حماسی. من فکر می‌کنم «اندور» یک فانتزی تاریک است. فانتزی معمولاً به موضوعات خیر در برابر شر و اخلاق، معنویت و پدیده‌های غیرقابل توضیح می‌پردازد، در حالی که علمی تخیلی معمولاً به موضوعات فلسفه، کشف علمی و فناوری‌های جدیدی می‌پردازد که تجربه انسانی را متحول می‌کند یا جامعه را به طور کلی تغییر می‌دهد. با این درک، به وضوح می‌توان دید که جنگ ستارگان به عنوان یک فرانچایز به ندرت به قلمرو علمی تخیلی می‌پردازد و «اندور» به راحتی به عنوان فانتزی دسته‌بندی می‌شود، با تأکید بر اینکه خیر باید بر شر پیروز شود. در حالی که بدون شک عناصر علمی تخیلی در جنگ ستارگان وجود دارد، مانند اخلاق پزشکی فناوری کلون‌سازی و حقوق و آزادی‌های روبات‌ها، جنگ ستارگان تقریباً هرگز این عناصر را محورPlots و تم‌های خود قرار نمی‌دهد، بلکه بیشتر بر توسعه تماتیک خود بر معنویت، امید و پیروزی حتمی خیر بر شر تمرکز می‌کند. آنچه «اندور» را به یک فانتزی تاریک تبدیل می‌کند به جای فانتزی حماسی، نمایش چقدر همه‌چیز وحشتناک است. این سریال تمام تلاش خود را می‌کند تا نشان دهد زندگی در جهان جنگ ستارگان چقدر دشوار است. در داستان‌های معمولی فانتزی، تصمیم‌گیری اخلاقی بر اساس فضیلت پاداش دارد. اما در یک فانتزی تاریک، تصمیم‌ها بر اساس فضیلت هیچ پاداشی ندارند. هر تصمیم اخلاقی خوب، قربانی بزرگ و عواقب عمیقاً بدی دارد. این نوع داستان‌سرایی معمولاً شامل ظرافت‌های زیادی در داستان‌گویی است. اتخاذ یک تصمیم فضیلت‌آمیز اغلب هزینه زیادی دارد و آسیب می‌زند، بنابراین اتخاذ بهترین تصمیم اخلاقی لزوماً همیشه اخلاقی‌ترین کار نیست. فانتزی حماسی به عنوان یک ابزار آموزشی برای گفتن تفاوت‌های بین درست و غلط و خیر و شر عالی است. فانتزی تاریک عالی است که مخاطبان خود را به گفتگو با آن دعوت کند، درباره اینکه چگونه واقعاً اصول درست و غلط و خیر و شر را با استفاده از نمونه‌های مختلف از طریق سناریوهای دراماتیک داستان‌ها به کار ببندیم. در مورد استفاده «اندور» از سفر قهرمان که جورج لوکاس در فیلم اصلی جنگ ستارگان به شدت محبوب کرد، چیزهای زیادی برای گفتن وجود دارد. من به اندازه کافی با این ساختار داستانی مشترک برای یک شخصیت آشنا نیستم تا درباره آن به تفصیل صحبت کنم. اما می‌دانم به اندازه‌ای که بتوانم تشخیص دهم «اندور» از همان ایده‌ها استفاده می‌کند و به طور مستقیم در برابر و بهبود استفاده آن در سه‌گانه اصلی قرار می‌گیرد. سرعت: یکی دیگر از ویژگی‌های منحصر به فرد این سریال، سرعت و ارائه آن است که در قالب چندین قسمت داستانی انجام می‌شود، به جای اینکه هر قسمت یک نقطه شروع و توقف آسان برای داستان‌های خود باشد. داستان‌های این سریال به صورت نیمه آنتولوژی روایت می‌شوند، با هر داستان اصلی که در سه قسمت طولانی بیان می‌شود، قبل از انتقال به یک نقطه داستانی اصلی دیگر. این شیوه روایت داستان‌ها احتمالاً بزرگ‌ترین مانع ورود اکثر مردم به «اندور» است. بنابراین توصیه من برای تماشای آن، اگر برای شما چندان جالب نیست، این است که سه قسمت اول را تماشا کنید قبل از اینکه تصمیم بگیرید آیا می‌خواهید به تماشای این سریال ادامه دهید. جنگ ستارگان قبلاً سنت روایت داستان‌ها در این قالب آنتولوژی چند قسمتی را با سریال‌های انیمیشنی «جنگ ستارگان: جنگ‌های کلون»، «جنگ ستارگان: شورشیان» و «داستان‌ها» برقرار کرده است. به نظر من، استفاده از این قالب برای داستان‌گویی منطقی است، زیرا به عنوان یک عنصر منحصر به فرد از این فرانچایز چندرسانه‌ای در حال حاضر ایجاد شده است. تفاوت بین این سریال و همتایان انیمیشنی‌اش این است که به افق‌های گسترش‌داده‌شده‌ای که داشتن زمان بیشتر برای روایت یک داستان در قالب چندین قسمت ارائه می‌دهد، می‌پردازد. «اندور» داستانی پیچیده‌تر، بالغ‌تر و عاطفی‌تر را با این سرعت متفاوت از آنچه معمولاً در تلویزیون می‌بینیم، روایت می‌کند. نویسندگی این سریال بسیار محکم و اغلب با اختصار بیان شده است. تقریباً هر جزئیات و خط دیالوگ یک علت ظریف دارد و هر رشته داستانی در نهایت در Plot نتیجه می‌دهد. این نوع نویسندگی به خودی خود سخت است، اما نویسندگی یک قدم جلوتر می‌رود، زیرا اکثر صحنه‌ها یک هدف تمثیلی عمدی دارند که به طور مستقیم با مخاطب بیننده صحبت می‌کند و در عین حال از نظر اجتماعی نادرست یا خجالت‌آور به نظر نمی‌رسد، بر خلاف آثار دیگر اخیر در فرانچایز جنگ ستارگان که در دهه گذشته انجام شده است. «اندور» یک نظریه مستقیم درباره چگونگی شکل‌گیری جنبش‌های انقلابی و پاسخ به فزونی فاشیسم در بسیاری از حکومت‌های سراسر جهان است. چه عمدی باشد یا نه، به نظر می‌رسد پیام این سریال به حمایت از انقلاب‌های خشونت‌آمیز به عنوان یک وسیله معتبر و توجیه‌پذیر برای مبارزه با فاشیسم است. بخشی از آن این است که سخت است که یک اثر رسانه‌ای سرگرم‌کننده بدون نوعی خشونت دراماتیک بسازید. شخصیت اصلی، «اندور» شباهت‌های sorprendente با زندگی اولیه استالین دارد. شخصیت «لوثن» شباهت‌هایی با ولادیمیر لنین دارد. به ویژه «لوثن» به عنوان یک تسریع‌کننده به تصویر کشیده می‌شود؛ به این معنی که او می‌خواهد اقداماتی انجام دهد که دولت را به افزایش شیوه‌های سرکوبگرانه و خشونت‌آمیز خود وادار کند. این باعث می‌شود که افراد بیشتری تحت فشار قرار بگیرند و مردم عادی را به پیوستن به جنبش‌های انقلابی معترض ترغیب کند و شانس ایجاد اشکال دیگری از حکومت را امتحان کند، زیرا آن‌ها هرگز نمی‌توانند زندگی‌ای با حقوق و عدالت بنیادی داشته باشند تحت حکومت کنونی. «ماکیولیایی» در من که کمی درباره فلسفه «واقع‌گرایی» می‌داند، استراتژی تسریع‌کننده «لوثن» را به عنوان یک روش مؤثر می‌بیند، اگر یک جنبش انقلابی به عدالت یا خودمختاری مردم اهمیت ندهد. این یک سرسره لغزنده است که فکر می‌کنم ممکن است کار کند، اما با هزینه بالایی برای جان انسان‌ها، به من احساس می‌کند که باید به دنبال گزینه‌های دیگری باشیم اگر بخواهیم سناریوهای این سریال را به استراتژی‌های انقلابی فعلی خود اعمال کنیم. من یک فیلسوف مبتدی هستم و در حال پردازش افکار خود درباره وضعیت فعلی امور در جهان هستم، بنابراین اینجا برخی از بینش‌های خود را از کسی که برخی آموزش‌ها برای فکر کردن درباره مسائل پیچیده مربوط به عدالت و اخلاق دارد، به اشتراک می‌گذارم. با تبدیل شدن به‌روز دولت ایالات متحده، سایر قدرت‌ها و مؤسسات جهانی به تغییرات مقاوم‌تر و حفظ قدرت خود با بی‌اعتنایی، و با شروع تأثیرات سرمایه‌داری در مراحل پایانی و تغییرات اقلیمی، معتقدم که خود را در نقطه‌ای می‌یابیم که مسیرهای معمول سیستم تغییر دیگر گزینه‌ای قابل قبول نیستند. اکنون نیاز مبرمی به تشدید وجود دارد تا آسیب‌های سیستمیک کنونی را معکوس کنیم و از وقوع فجایع آینده جلوگیری کنیم. ماهیت این فراخوان برای تشدید، هنوز به بلوغ نرسیده و به اثر نرسیده است، و امیدوارم که خیلی دیر نباشد. با نگاه به مثال‌های قبلی انقلاب و تشدید از منظر نظریه جنگ عادلانه، به‌ویژه موارد احتمال موفقیت و تناسب موفقیت در نظریه جنگ عادلانه، بسیار واضح است که انقلاب‌های خشونت‌آمیز نرخ موفقیت بسیار پایینی دارند و جنگ‌های داخلی نرخ تلفات بسیار بالایی دارند، که باعث می‌شود تشدید و انقلاب از طریق روش‌های خشونت‌آمیز به طور ذاتی ناعادلانه باشد و به احتمال زیاد شکست بخورد. بنابراین سؤال این است: چگونه باید نیاز واقعی برای تغییر انبوه را بدون resort to violence تشدید کنیم؟ با نگاه به جنبش‌های انبوه (چه این جنبش‌ها اجتماعی، معنوی، اقتصادی، فکری و غیره باشند) در گذشته، مشخص می‌شود که بیشترین احتمال موفقیت به جنبش‌هایی تعلق دارد که به طور ذاتی غیرخشونت‌آمیز هستند، در حالی که برای وضعیت موجود بسیار مختل و بی‌ثبات‌کننده‌اند. این به این معنی نیست که یک جنبش نباید انتظار داشته باشد که تلفات داشته باشد، زیرا خشونت وجود خواهد داشت، اما علت خشونت همیشه باید از ستمگران باشد، نه از ستم‌دیدگان. در حالی که من از این نتیجه‌گیری که باید خشونت را دریافت کنم اما آن را به سمت دیگر نرسانم راحت نیستم. این دانش من است و آنچه که داده‌ها به من نشان می‌دهد تا حدی که آگاه هستم. نادیده گرفتن گذشته در برنامه‌ریزی مسیر خود به سوی یک جهان جدید در قوی‌ترین اصطلاحات احمقانه خواهد بود. بنابراین با تأکید فراوان درخواست می‌کنم که هر کسی که این متن را می‌خواند و احساس می‌کند نیاز به پیوستن به یک جنبش سازماندهی‌شده دارد، لطفاً انرژی خود را به روش‌های صلح‌آمیز انقلاب اختصاص دهد. عنوان: اندور فرانچایز: جنگ ستارگان ژانر: فانتزی تاریک، علمی تخیلی، درام نکته (جوایز): 8 جایزه برنده شده بازیگران برجسته: دیگو لونا، جنیویه او رایل، آدریا آرخونا، کایل سولر، استلان اسکارشگارد، دنیس گاف، فی مارسای، محند بن عامر تیم برجسته: تونی گیلیرو، دیگو لونا پلتفرم/مالک: دیزنی+ زمان تخمینی برای تماشا: 20:00 هیجان: 8 امتیاز: 11 در طول؟: فصل اول را چندین بار از زمان انتشار تماشا کرده‌ام. فصل دوم را در مدت یک ماه تماشا کرده‌ام. آیا تیتراژ را می‌زنید؟: بله تاریخ اتمام: دوشنبه، 28 آوریل 2025 دلیل رد: دلیل اتمام: ضروری بود انتظارات: برآورده شد احساس نسبت به سرعت: خیلی طولانی داستان: داستان‌گویی بصری، داستان‌گویی توضیحی طراحی تولید: کمال صوت: ناله‌های پرشور مخاطب: سینما دوستان آیا ارزش زمان من را دارد؟ بله عشق عشق عشقش دارم!!